Zapadna prinudna uprava i maligni uticaj tzv. SPC

Piše: Balša Knežević

Namjera zapada da se u Crnoj Gori marginalizuju svi politički činioci koji imaju iole integriteta, čini se da je potpuno uspjela. Kako sada stvari stoje, sve su prilike da je na površinu političkog života isplivala jedna od najgorih garnitura demagoških beskičmenjaka, koji sa najviših državnih funkcija rade smo jednu stvar – ispunjavaju naloge koje im direktno ili indirektno serviraju zapadne ambasade, ili uvijek prisutni zvanični Beograd i nezvanična Moskva.

Ako uzmemo u obzir ko je na najznačajnijim državnim funkcijama – od premjera Milojka Spajića, nažalost Predsjednika Jakova Milatovića, preko bezličnog Alekse Bečića, ministara i poslanika, jasno je da su SAD i EU uspjele u svom naumu da instaliraju grupu lica čija je najveća ”vrlina” bespogovorno poslušništvo.

Da je Crna Gora postala kolonija na čelu sa bezličnim i političkim poslušnicima najbolje govore diplomatske aktivnosti njenih najviših funkcinera u proteklih nekoliko dana. Delegacija Vlade i Spajić šetali su vaskolikom Evropom i stigli da učestviju na međuvladinoj konferenciji Crne Gore i Evropske unije (EU) u Briselu. Nakon tog nadasve ”plodnosnog sastanka” crnogorska javnost zasuta je baražom snishodljivih izjava čija je tema, po svemu sudeći, bila – što više glorifikovati briselsko-vašingtonsku prinudnu upravu, koja trenutno preko bezličnih aparatčika vlada Crnom Gorom. Uz neizostavno djelovanje velikosrpskog hegemonizma koji je čini se aktivniji nego ikad.

Prednjačio je Spajić koji se prosto topio od poltronisanja EU zvaničnicima nakon svakog sastanka i konferencije na kojoj je učestvovao proteklih dana. Ovo su neki od bisera – ”Prioriteti Crne Gore EU put, vladavina prava, ekonomski razvoj i dobra regionalna saradnja”, ”Spajić: Crna Gora uči od najboljih”, ”Spajić: U Briselu vide napredak, nova šansa Crnoj Gori”, ”Trenutna dinamika reformi vodi ka evropskoj porodici”. U intervjuu za Poltitiko, je otvoreno ponudio Crnu Goru na oltar evropejstva ističuči da smo ”laka meta” za EU.

I dok je Spajić iskoristio sve svoje kapacitete da se što više dodvori briselskim aparatčicima, ministar vanjskih poslova Filip Ivanović je bio u radnoj posjeti Sjedinjenim Američkim Državama, gdje je primao naloge ”preko bare”. Koliko smo nisko pali i koliko zapadnim birokratama više nije stalo sa kim će da sarađuju, sve dok je poslušnost na nivou, govori i činjenica da je SAD posjetio i kontroverzni ministar turizma, ekologije, održivog razvoja i razvoja sjevera Vladimir Martinović, koji se i pored brojnih afera u koje je upleten, zvanično sastaje sa američkom i ambasadorkom EU – Džudi Rajzing Rajnke i Kristinom Oanom Popom.

Svoju sklonost poltornisanju Briselu i Vašingtonu nije propuštio da iskaže ni Jakov Milatović, koji se, istina iz Crne Gore, putem tvitera pridružio kolektivnim hvalospijevima zapadu, poručivši da je ”proces EU integracija dobio intenziviranu dinamiku”. Ovoliku količinu snishodljivosti Milatović nije iskazivao još od čuvenog defilea na sajmu vina u Beogradu sa srpskim autokratom Vučićem.

Jasno je da je trenutna parlamentarna većina potpuno izgubila integritet, ako ga je uopšte i imala, i to se vidjelo prilikom nedavnog glasanja za VDT-a, kada je Milorad Marković izabran tek kad su zapadne ambasade uputile naređenje da v.d. stanje mora da bude okončano. Takav ishod u ovom konkretnom slučaju ima dosta pozitivnih aspekata, ali ipak ukazuje na potpuni nedostatak integriteta kod naših političkih lidera.

”Izgleda da su sa zapada procijenili da je ovdje još rano za demokratiju. Tu se ne mislili samo na Crnu Goru, već i na čitav region. Autokrate kontrolišu finansijsko materijalne tokove i uz pomoć popova i medija mozgove naroda. Službe sile i mafija garantuju da nema pobuna. Zapad od toga nema štete. Ovako snishodljiva garnitura političara je upravo ono što zapadu treba u Crnoj Gori, jer je sada važno izvršavati naređenja. Na što će to da izađe vidjećemo, posebno ako znamo da je zapadna, posebno američka diplomatija, i te kako naklonjena autokratskom režimu u Beogradu”, kazali su diplomatski izvori Portala Aktuelno.

Svetosavlje doživljava renesansu

I dok se Milojko i njegova garnitura vašingtonskih i briselskih poslušnika šeta evropskim i američkim metropolama, probijajući granice dobrog ukusa ponižavanjem pred trećerazrednim diplomatskim aparatčicima kakav je desničar i Orbanov potrčko, Oliver Varhelji, u Crnoj Gori proživljavamo renesansu velikosrpstva i svetosavlja. Predvođenu još jednim visokim funkcionerom vlasti – čelnikom parlamenta Andrijom Rajom Mandićem.

U januaru nema čega sve nije bilo – od čestitiki najvećih državnih funkcionera neustavnom danu RS 9. januara, useljavanja trobojke u kabinet predsjednika Skupštine, ”svetosavskog bala”, pagansko-ritualnog plivanja za ”časni krst”, glorifikovanja svetoga Save, prenosa svetosavske akademije na Javnom servisu, prebrojavanje krvnih zrnaca poslaniku Huteru od poklonika srbonacizma, izjednačavanja orla Crnojevića sa kokoškom…

Sve ove manifestacije velikosrpskog nacionalizma usmjerene ka negiranju Crne Gore i Crnogoraca doživjele su neslućenu ekspanziju prije svega zahvaljujući aktivnostima paramilitarne organizacije koja se predstavlja kao crkva – svetosavske sekte (SS) poznate i pod akronimom SPC.

Jasno je da je EU opterećena potrebom Crne Gore za ispunjavanjem kriterijuma iz poglavlja 23 i 24, i da, kad već ne umijemo sami, žele da uvedu poštovanje zakona i naprave jake institucije. Što je, čini se, u ovom trenutku nužno. Međutim, ono što bi zapadni nalogodavci trebalo da narede svojim marionetama u trenutnoj crnogorskoj vlasti je da se pozabave takozvanom SPC, koja je u martu 2022. godine i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.

I pored toga, Spajićeva Vlada je pokazala da nastavlja kontinuitet podaničkih odnosa prema tzv. SPC. Vlada je usvojila informaciju o finansiranju centra za indoktrinaciju pod kodnim nazivom ”Pravoslavna gimnazija Sveti Sava” u Podgorici. Takođe je donesena odluka kojom je utvrđen Nacrt Urbanističkog projekta za izgradnju kompleksa nove operativne baze svetosavske sekte (SS), kodnog naziva ”pravoslavni Saborni hram u Budvi”. I to sve u prvih dva mjeseca rada nove izvršne vlasti!

Brisel i Vašington ne pominju maligni uticaj tzv. SPC

Odavno je jasno da američka diplomatija u regionu povlađuje interesima tzv. SPC, za što je zaslužan prije svega ambasador SAD u Beogradu Kristofer Hil, koji je u veoma bliskim odnosima sa nezvaničnim i zvaničnim patrijarhom (šefom) ove organizacije – Aleksandrom Vučićem i Porfirijem Perićem. Međutim, zaista je čudno, čak i krajnje licemjerno, što briselska administracija uporno izbjegava da pomene maligni uticaj tzv. SPC u Crnoj Gori i pored zvaničnog dokumenta u kojem je ova organizacija označena kao ”destabilizujući faktor”. 

Da je Spajić istinski premijer Crne Gore, umjesto ispraznih fraza i floskula, u Briselu ili kod njegovih nalogodavaca u Vašingtonu makar bi ”provukao” da je Crna Gora pod neizdrživim udarom velikosrpskog nacionalizma i ruske ”meke moći”, čiji maligni uticaj ne bi ni mogao da se sprovodi bez tzv. SPC. Takođe bi poručio da centrala ove organizacije i njeni bezbjednosno-obavještajni i politički inspiratori, nastoje da unište Crnu Goru kao suverenu državu i integrišu je u granice velikodržavnog projekta ’’srpski svet’’.

Po svemu sudeći, ipak ćemo morati da sačekamo da pitanje maligne hegemonije koordinirane iz zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve, dođe na red u Briselu ili eventualno Vašingtonu, ako se nešto radikalno promijeni. Jer očigledno je da bez imperativnih naloga sa zapada u Crnoj Gori teško da može biti učinjen neki pozitivan pomak, o čemu smo se uvjerili prilikom izbora VDT-a.

Tradicija subverzije

SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.

Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.

Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra  2021. godine, što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.

Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremsite iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš”, je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora.  Odavno se spekuliše da je Kovačević, inače vatreni podržavalac Milatovića, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.

Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.

Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).

Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je jasno koja politika stoji iza ”evropljanina” Milatovića.

Saradnja sa obavještajnim službama i terenski rad

Takozvana SPC se decenijama dovodi u vezu sa tajnim službama, a operativci u mantijama su odavno poznati kao najbolji terenski agenti, jer uživaju povjerenje među prostim i neupućenim narodom.

Portal Aktuelno pisao je o propagandnom radu takozvane SPC, kao i o vezi između Ruske pravoslavne crkve (RPC) i njenog šefa Kirila Gunđajeva, sa svetosavskom sektom (SS).

Takođe smo pisali o visokorangiranim rashodovanim operativcima kao što su pokojni Amfilohije Radović – ”Pukovnik” i njegovom nasljedniku u operativnoj liniji Veliboru Džomiću – ”Vraču”, ali i o nižerangiranim operativcima koji predstavljaju neizostavan dio subverzivnog djelovanja.

Hibridni rat zvaničnog Beograda i nezvanične Moskve u cilju integracije Crne Gore u granice velikodržavnog projekta kodnog naziva ”srpski svet”, ne bi mogao da se zamisli bez operativnog rada ”mantijaša” iz takozvane SPC. Samo to neko iz Brisela i Vašingtona, valjda, treba da nam kaže…