PARAVJERSKE ORGANIZACIJE I OBAVJEŠTAJNE SLUŽBE (I): Operativna linija Kiril-Perić-Mićović za destabilizaciju Regiona

Piše: Balša Knežević

Pseudovjerske organizacije kao što su esktremistička svetosavska sekta (SS) koja na teritoriji Zapadnog Balkana djeluje pod operativnim akronimom SPC, decenijama se dovode u vezu sa obavještajno-bezbjednosnim sektorom.

Organizacije kao što su takozvana SPC, Ruska pravoslavna crkva (RPC) i Ukrajinska pravoslavna crkva (UPC) Moskovskog patrijarhata, predstavljaju idealne ispostave za subverzivna dejstva. Njihove aktivnosti podrazumijevaju prikupljanje informacija, terenski i operativni rad, kao i političku agitaciju, sve u cilju hibridne destabilizacije određene zemlje i sprovođenja velikodržavnih, geopolitičkih aspiracija.

Operativci u mantijama su najbolji terenski agenti, jer im narod vjeruje i u svojoj naivnosti misli da se radi o ’’božijim izaslanicima’’ koji imaju ’’časne’’ namjere, ne sluteći pri tom da u većini slučajeva oni samo prikupljaju informacije i podatke o ’’raspoloženju naroda’’ i dalje prosljeđuju pretpostavljenima ili direktno u centralu. Takozvani popovi takođe imaju za cilj i ideološko-nacionalni terenski inžinjering stanovništva, koji sprovode propagandom, lažima i zloupotrebom vjerskih učenja.

Svetosavska sekta predstavlja glavno subverzivno tijelo preko kojeg zvanični Beograd i nezvanična Moskva sprovode svoje velikodržavne, nacionalističke aktivnosti u državama Regiona. Pod najjačim udarom takozvane SPC već decenijama se nalazi Crna Gora koju centrala ove organizacije nastoji da uništi kao suverenu državu i integriše je u granice velikodržavnog projekta ’’srpski svet’’.

RPC i UPC funkcionišu po istom principu kao takozvana SPC

Da bi se shvatila ’’šira slika’’ i čitav koncept povezanosti obavještajno-bezbjednosnog sektora preko crkava, moramo sagledati i slučajeve RPC i UPC. Ove dvije organizacije, koje se zvanično vode kao ’’crkve’’, funkcionišu po istom zlokobnom principu kao i takozvana SPC i predstavljaju operativne ispostave obavještajnih službi Rusije za terensko djelovanje.

Stoga je očekivano što je ukrajinski predsjednik Volodimir Zelenski krajem prošle godine zabranio aktivnosti ’’vjerskih’’ organizacija “povezanih sa centrima ruskog uticaja”. On je tada potpisao dekret kojim stupa na snagu odluka Savjeta za nacionalnu bezbjednost i odbranu o uvođenju sankcija predstavnicima navodnih ’’vjerskih’’ organizacija povezanih sa Rusijom.

U dekretu Zelenskog se, dodatno, traži da se preispita Ukrajinska pravoslavna crkva Moskovskog patrijarhata, jedna od dvije ’’pravoslavne crkve’’ prisutne u Ukrajini poslije raskola 2019. kada je uspostavljena nova crkva nezavisna od ruske.

Ukrajinski zvaničnici sumnjaju da pravoslavna crkva u Ukrajini promoviše proruske stavove i da neki od njenih operativaca u mantijama aktivno sarađuju sa Rusijom.

Potvrđene spekulacije o vezi Kirila i KGB

Šef RPC, operativne titule ’’Moskovski patrijarh’’ Kiril, pravda ruski rat u Ukrajini kao dio “metafizičke borbe” da se spriječi liberalno ideološko širenje Zapada, što predstavlja školski primjer propagandnog djelovanja agitacije i ideološkog inžinjeringa.

Kiril, koji snažno podržava ruskog diktatora Vladimira Putina, na ovaj način samo sprovodi operativnu matricu koju je naučio još kao mladi agnet KGB-a.  Već godinama se spekuliše o povezanosti Kirila sa zloglasnom ruskom tajnom službom, a prije nekoliko dana došle su i konkretne optužbe potrkrijepljene dosijeima.

Kiril je radio za sovjetske obavještajne službe dok je živio u Švajcarskoj sedamdesetih godina, objavili su prije nekoliko dana švajcarski mediji, pozivajući se na arhive sa kojih je skinuta oznaka tajnosti. Time su samo potvrdili ono što je globalna javnost odavno znala – da je Kirli visokorangirani oficir tajne službe u mantiji, blizak Putinu, koji trenutno obavlja funkciju prvog ruskog ratnohuškača i pravdatelja agresije na Ukrajinu.

Prema tvrdnjama švajcarskih listova „Le Matin Dimanche“ i „Sonntagszeitung“, dosije koji ima federalna policija o čovjeku koji je danas ’’duhovni poglavar’’ Ruske pravoslavne crkve potvrđuje da je Kiril bio dio obavještajne službe KGB u vrijeme Sovjetskog Saveza. Ta dva medija su, kako se navodi, uspjela da pregledaju Kirilov dosije u švajcarskom saveznom arhivu, navodi agencija AFP.

Početkom sedamdesetih Kiril, koji vatreno podržava rusku invaziju na Ukrajinu, živio je u Ženevi, kao predstavnik Moskovske patrijaršije u Svjetskom savjetu crkava (WCC).

Joanikije kod Kirila na operativnom brifingu

Da je takozana SPC do grla umiješana u bezbjednosno-obavještajni rad govori i to da je šef crnogorske filijale svetosavske sekte (SS) Jovan Mićović, alijas ”Joanikije” posjetio u oktobru prošle godine Moskvu na poziv Kirila. Kako je objavljeno iz takozvane SPC, zvanični razlog posjete je bio “učešće na Međunarodnom rusko-srpskom festivalu „Srpska utjeha ruskom srcu“ na Pravoslavnom humanitarnom univerzitetu „Sveti Tihon“.

Kako smo već pisali, pravi razlog posjete Mićovića Moskvi su bile konsultacije sa Kirilom, sa kojim je razmijenio operativna saznanja i dobio ”sugestije” kako da radi na ”ukrajinizaciji” Crne Gore i izazivanju dodatne nestabilnosti u Regionu. Joanikije je više puta u svojim javnim nastupima označio Crnu Goru kao ”malu Ukrajinu”, što je operativna šifra za najavu potencijalnog krvoprolića koje bi pokrenuli operativci takozvane SPC.

”Mićović i Kiril su razmijenili operativne podatke, vezano prije svega za stanje u Regionu i Crnoj Gori koju, po njihovom planu, treba destabilizovati što više da bi se koliko toliko skrenula pažnja sa teškog stanja u kojem se nalazi ruska vojska u Ukrajini. Joanikije je svom kolegi iz Moskve prenio operativne podatke, da bi mu Kiril zatim dao naloge kako da postupa u narednom periodu da bi što više destabilizovao Crnu Goru i region”, rekli su ranije naši izvori iz vrha takozvane SPC.

Perić osigurava podršku SPC Rusiji

Takozvana SPC je jedna od rijetkih organizacija navodnog vjerskog karaktera koja podržava RPC i predsjednika Rusije Putina u agresiji na Ukrajinu, što je i donekle očekivano s obzirom da su Kiril i Joanikije jedni od najprekaljenijih ratnohuškača među takozvanim ”vjerskim liderima”.

Ali Joanikije nije glavni protagonista ruske bezbjednosno-obavještajne scene koja omogućava da takozvana SPC bude velikodržavna ispostava pod jakim ruskim uticajem.

Aktuelni direktor svetosavske sekte – Prvoslav Perić – Porfirije, inače koordinator odnosa takozvane SPC sa obavještajnim službama, važi za glavnog, visokorangiranog ruskog obavještajca u redovima ove organizacije.

Spekuliše se da je u periodu 2010—2011. Perić bio koordinator SPC za saradnju sa Vojskom Srbije i bio je član najužeg tima za ‘neokortikalno ratovanje’- psihološko parapsihološka koordinacija. Od 2012. je koordinator SPC sa stranim obavještajnim službama i diplomatama. Od 2008. do 2016. imao je bliske odnose, a posle 2016. u Švedskoj nakon susreta sa ruskim diplomatama i najvišim službenicima ruske SVR (Spoljno obavještajna služba) postaje aktivni službenik ove obavještajne organizacije.

Pod jakim uticajem Perića, samim tim i ruskih službi, je i ambasador SAD u Beogradu Kristofer Hil. On je, kako smo ranije pisali, fasciniran Perićem koji je u periodu od 2008 — 2014. bio i predsjednik Savjeta Republičke radiodifuzne agencije Srbije i već tada imao značajne profesionalne kontakte sa raznim paraobavještajnim i obavještajnim organizacijama.

Osim uticaja na Hila, Perić ima gotovo hipnotički uticaj na mentalno nestabilnog i intelektualno inferiornog kontroverznog premijera u tehničkom mandatu Dritana Abazovića. Upravo su Hil i Perić vrbovali Abazovića i izdejstvovali da potpiše veleizdajnički ’’temeljni ugovor’’ sa takozvanom SPC.

Nastaviće se…

(U drugom dijelu teksta – uloga pokojnog Amfilohija i Velibora Džomića u operativnom radu agitacije i političko-nacionalne subverzije u Crnoj Gori)