Piše: Asmir Pućurica, potpredsjednik Savjeta mladih DPS Crne Gore
Ustaljena politička mantra Dritana Abazovića, pravac je kretanja nove vlasti u Crnoj Gori. Opozicija državi Crnoj Gori, koju umjesto Abazovića sada predvodi Spajić, nastavila je kreiranje svakodnevnog ambijenta: država u kojoj se revizija fašizma sprovodi pod izgovorom kvazi sveopšteg pomirenja strana koje su, samo u njihovim očima, duboko posvađane.
Društvo koje je dalo 257 narodnih heroja i podiglo prvi opštenarodni ustanak u porobljenoj Evropi, podnijevši preko 18.000 žrtava na oltar slobode, sada najavljuje četničkog vojvodu za predsjednika Skupštine Crne Gore. Malo li je, pa je u stilu najavljujućih fanfara za buduće ufoteljenog vojvodu Mandića održana projekcija filma koji krvave ruke fašizma pere imaginarnom slobodom umjetnosti, kao još jednim ekserom u kovčeg građanskog karaktera društva.
Nažalost, nije nam novo da se zloupotrebom umjetnosti postižu određeni ciljevi, jer smo nakon izgovora ugroženosti odgledali puno filmova koji su na velika vrata uvezli vrijednosti koje nam, kao društvu, ne pripadaju.
Zabezeknuti grubim ugrožavanjem crnogorske državnosti, čini se da smo propustili da odgovorimo na ideologiju koja sve svoje vrijednosti mjeri količinom ostvarenih benefita. Ta ista ideologija, koju danas Spajić institucionalizuje u Crnoj Gori, oduzela je Crnoj Gori brojne šanse da danas bude dio Unije evropskih naroda.
Ne zaboravljamo, a danas je naročito vidljivo, da je takav sistem vrijednosti usađen u crnogorsku zbilju još famoznog “30. avgusta” i donio sa sobom opšte posrnuće koje treba da dovrši još nezavršen projekat stvaranja “neke nove” Crne Gore, na čijem bi se čelu ovog puta našao vojvoda ideologije koja i u domaćim i međunarodnim okvirima nosi titulu izdajničke i okupatorske.
No, projekat ne obuhvata samo istorijsku reviziju u okvirima tragedija balkanskih stradanja, koja su došla iz dobro poznate kuhinje, već je treba implementirati u buduće naraštaje. Isti projekat, predvođen partijom sa evropskim imenom, a antievropskom agendom, promoviše čovjeka kojem je suđeno za državni udar i ugrožavanje bezbjednosti države, za člana Savjeta za odbranu i bezbjednost Crne Gore, što je dodatni udar na integritet naše države.
Pitanja ne treba više postavljati, već je dovoljna teza da Crna Gora je izdana zemlja i tome se mora stati na kraj.
Sve prethodno navedeno predstavlja odličnu podlogu za ambijent u kojem treba održati popis stanovništva i staviti tri tačke na pitanje crnogorske nezavisnosti. Sa predsjednikom koji jadikuje za mračnim devedesetim na čelu, pod komandom četničkog vojvode, Crnu Goru u budućnosti čeka bezbroj filmova koji će slaviti sve ono što znači negaciju crnogorske multietničnosti i multikulturalnosti.
Duhovno osiromašeno, crnogorsko društvo ušlo je u posljednju etapu ekonomskog iznurivanja koje na kraju ima za zadatak ekonomsku zavisnost Crne Gore i za posljedicu istog, gubitak suštinske državne nezavisnosti. Pogubna politika avgustovskih avanturista gurnuće Crnu Goru na margine svjetskih dešavanja i desiće se potonje pokleknuće njene samobitnosti.
Zato je nužno da sve pripremljene filmove i planirane scenarije crnogorsko društvo odbaci sa uzvišenošću koja mu zbog takve istorije i pripada, jer četnički vojvoda mogao je predvoditi samo neku skupštinu prošlosti koju je istorija odbacila kao škart jednog društva, a nikako budućnost koju nam, za korist beogradskog mentora, ponovo traći bipolarna partija sa Evropom u nazivu.