CRNOGORCI BEZ PRAVA NA CRKVU: Pod izgovorom vjerskih sloboda, zapad štiti interese ekstremističko-kriminalne SPC

Parapolitička, ekstremistička organizacija, duboko duhovno povezana sa ratnohuškačkim, zločinačkim i kriminalnim strukturama – svetosavska sekta, poznata pod akronimom SPC, već godinama uspijeva da prikrije svoj antihrišćanski karakter i velikosrpsku hegemonističku svrhu.

Lobisti ’’srpskog sveta’’ i otrovna velikosrpska propaganda ovu hegemonističku ispostavu, povezanu sa bezbjednosno-obavještajnim službama, ogrezlu u zločinu i perverziji, uspjeli su da predstave kao ’’vjersku organizcaciju’’ čija su prava u Crnoj Gori ugrožena.

Ta propaganda kulminirala je 2020. godine kada su organizovane političke litije, koje su presudno doprinijele ’’oslobođenju’’ Crne Gore i dolasku velikosrpskih klerofašističkih snaga na vlast. Pod uticajem takozvane SPC Crna Gora je potpuno izbačena sa evropskog kolosjeka i trasiran joj je put za povratak u 90-te. Direktnom linijom za ”srpski svet” pod pokroviteljstvom ”ruske čizme”.

U posljednje dvije godine, svojim političkim djelovanjem takozvana SPC jasno je pokazala da nije pravoslavna, već srbonacistička, velikodržavna organizacija, čiji su funkcioneri i operativci, kako se duže vremena spekuliše, često ”nakačeni” na bezbjednosno-obavještajne službe, prije svega na srpsku BIA-u.

Triježnjenje zapada ipak je došlo u martu ove godine kada je takozvana SPC i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.

Lobisti i farisejsko skrivanje zločinačke prirode

Iako je sa jedne od najviših zapadnih adresa stigla potvrda da je SS ekstremistička organizacija u službi rusko-srpske hegemonije, pod uticajem lobista ’’srpskog sveta’’ prije svega u Sjedinjenim Američkim Državama (SAD), u pojedinim političkim krugovima zadržao se stav da je takozvana SPC vjerska organizacija.

’’Pod izgovorom da su im ugrožena vjerska prava, parapolitička organizacija nakačena na obavještajno-bezbjednosne strukture Srbije, samim tim i Rusije, takozvana SPC, uspjela je da ubijedi mnoge sa zapada da su progonjeni u Crnoj Gori. U stvari, SPC ne da nije progonjena, nego predstavlja državu u okviru države Crne Gore i aktivno učestvuje u političkim dešavanjima i subverzivnom radu na ostvarivanju srpsko-ruske agende’’, rekli su naši izvori dobro upućeni u obavještajno-politički rad takozvane SPC.

Kako navode, zapad još uvijek ne shvata da su Crnogorci ti koji su ugroženi od takozvane SPC i njihovih subverzivnih aktivnosti.

’’Crnogorci nemaju svoje crkve, a suverenitet države Crne Gore je konstantno ugrožen djelovanjem ove ekstremističke organizacije koja je samo ispostava ’’srpskog sveta’’ i Moskve. O tome koliko su moćni lobisti i propaganda SS i Beograda najbolje govori primjer zapadnih zvaničnika, prije svih onih iz SAD koji uporno relativizuju pitanje zločinačkog karaktera Crkve Srbije’’, navode naši izvori.

Za koga rade Eskobar i Hil?

Koliko su iz SAD snishodljivi prema SPC najbolje govore primjeri specijalnog izaslanika Stejt departmenta za Zapadni Balkan Gabrijela Eskobara i ambasadora te države u Beogradu Kristofera Hila.

Prije nego je stupio na balkansku turneju, Eskobar je početkom decembra u intervjuu za Atlantski savez potencirao izbor sudija Ustavnog suda i pitanje prijevremenih izbora, relativizujući crkveno pitanje i ugroženost vjerskih prava Crnogoraca.

On je kazao da se treba fokusirati na ’’reformu vladavine prava, ekonomiju, borbu protiv organizovanog kriminala, a ne na stvari koje prave podjele – ko je Srbin, a ko Crnogorac i ko ide u koju crkvu’’.

Tu je i ambasador SAD u Beogradu Krisotfer Hil, koji ima za cilj da srpskog autokratu Aleksandra Vučića natjera da prizna nezavisnost Kosova, i za ostvarivanje tog cilja očigledno ne bira sredstva, spreman je da žrtvuje Crnu Goru i vjerska prava Crnogoraca. Hil je imao presudnu ulogu da kontroverzni Dritan Abazović potpiše veleizdajnički akt, takozvani ’’temeljni ugovor’’ sa svetosavskom sektom.

Ostaje pitanje da li Eskobar i Hil iz neznanja ili zlih namjera forsiraju takozvanu SPC, a prema Crnogorcima se odnose kao svojevremeno doseljenici prema američkim Indijancima, potpuno zanemarujući vjerska prava najbrojnijeg naroda u Crnoj Gori, koja gotovo da i ne postoje.

Njihovo postupanje je krajnje simptomatično kada uzmemo u obzir da je takozvana SPC i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP), kako smo već naveli, označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.

Kulminacija nepočinstava SS nakon 30. avgusta 2020.

Kakva je organizacija takozvana SPC, Portal Aktuelno pisao je nebrojeno puta, a na OVOM LINKU možete pročitati o njihovim zločinima tokom 90-ih, ratnohuškanju, promovisanju ideologije ’’krvi i tla’’ i pedofiliji.

Kada je u pitanju Crna Gora, takozvana SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.

Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.

Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra prošle godine. Što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.

Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremiste iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš” je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora.  Odavno se spekuliše da je Kovačević, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.

Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.

Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).

Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je krajnje fascinantno da, pod izgovorom ”ugroženosti vjerskih sloboda” pojedini politički centri sa zapada, posebno iz SAD, zastupaju interese ovakve organizacije.

B.Knežević