Centar za građansko obrazovanje (CGO) izražava zabrinutost zbog navoda, koje se pojavljuju u medijima u odnosu na pregovore o formiranju nove Vlade Crne Gora, a koji uključuju najavu izdvajanja sektora visokog obrazovanja iz postojećeg Ministarstva prosvjete i formiranje posebnog resora koji će se njime baviti, saopšteno je iz ove NVO.
“CGO ukazuje da se radi o do sad nepoznatom pristupu u Crnoj Gori, a takvo rješenje je incidentno i u regionu, sa kojim imamo dosta sličnosti kad je riječ o stanju u obrazovnom sektoru, ali načinima organizacije rukovođenja tim važnim dijelom za razvoj društva. Naime, jedini primjer u okruženju jeste Ministarstvo visokog obrazovanja i nauke u Kantonu Sarajevo. Takođe, takvo rješenje je izuzetno rijetko primijenjeno i u državama članicama EU, ili šire, a teško je naći i poveznice sa onim sistemima u kojima taj vid organizacije postoji u odnosu na Crnu Goru.
CGO je na stanovištu da bi takva odluka morala da proizilazi iz analize potrebe i širokih konsultacija sa akterima iz formalnog obrazovnog sistema, kao i zainteresovanom javnošću, uz jasne i na mjerljivim indikatorima zasnovane procjene stručnjaka kakve posljedice, dobre ili loše, takva reorganizacija može donijeti Crnoj Gori. Neodgovorno se na taj način odnositi prema obrazovnom sistemu samo da bi se dobio neki resor više u potrebi hranjenja apetita političkih subjekata koji bi trebalo da učestvuju u raspodjeli kolača izvršne vlasti ili ispunjenja nekih drugih partikularnih interesa”, navodi se u saopštenju koje potpisuje Snežana Kaluđerović, viša pravna savjetnica.
Važno je, kažu, podsjetiti da su status autonomije univerziteta i visokoškolskih ustanova u Crnoj Gori zaštićeni Ustavom i Zakonom o visokom obrazovanju, te da stručne nadležnosti imaju primat i pretežniji su u odnosu na upravne nadležnosti koje se obezbjeđuje u dovoljnoj mjeri kroz sektor za visoko obrazovanje u okviru Ministarstva prosvjete.
“Dodatno, postoje i samostalna tijela sa jasnim nadležnostima u oblasti visokog obrazovanja, poput Agencije za kontrolu i obezbjeđenje kvaliteta visokog obrazovanja, koja između ostalog vrši akreditaciju studijskih programa, zatim Prosvjetna inspekcija koja pripada Upravi za inspekcijske poslove i sl.
Obrazovni sistem je jedinstven proces koji je odvojen po nivoima u formalnom smislu, dok u administrativnom nema racionalnih razloga u našem kontekstu da ne bude kompletan u okviru istog resora Ministarstva prosvjete.
Svjedočimo različitim krajnostima i praksama naših izvršnih vlasti, pa smo prije manje od tri godine imali neshvatljivo zatrpavanje resora prosvjete kroz objedinjavanje sa naukom, kulturom i sportom. Na neracionanost toga pristupa smo isto ukazivali a vrijeme je dokazalo da je to bilo loše rješenje. Sada imamo u najavi ponovo jedan nerazumljiv i nedomaćinski pristup planiranje budućih vlasti gdje bi resor prosvjete treba da se dijeli po nivoima obrazovnog procesa, uz potencijalnu opasnost blokade sistema prema vezanim institucijama”, kaže Kaluđerović.
Konačno, kako zaključuje, ovakvo eksperimentisanje ne doprinosi onome što bi vlastima u građanskom društvu moralo biti sveto – unaprjeđenju kvaliteta prosvjete i obrazovanja na svim nivoima pod jednom „kapom“, jer se kuća gradi od temelja do krova, a ne obrnuto, a gdje su temelji najvažniji, a svako rekonstruisanje nerijetko košta mnogo više od samog procesa izgradnje.