Svake godine je UBNOR i antifašisti Nikšića 27. januara obilježavao Međunarodni dan sjećanja na žrtve holokausta prigodnim predavanjima po osnovnim i srednjim školama. S obzirom da ove godine zbog epidemioloških mjera škole ne rade želimo da na ovaj način podsjetimo na ta zlodjela koja se ne smiju zaboraviti, i ne samo učenike, saopšteno je iz UBNOR-a i antifašista Nikšić.
“Dan sjećanja na žrtve holokausta i sprječavanja zločina protiv čovječnosti je istorijski datum međunarodnog karaktera koji je usvojen na Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija 1. novembra 2005. godine i iobilježava se u mnogim zemljama svijeta. Njegovim obilježavanjem podsjećamo se na sve žrtve nacističkih režima tokom Drugog svjetskog rata. Za datum obilježavanja izabran je 27. januar. Na taj dan 1945. Crvena armija oslobodila je 7.500 zatvorenika koje su za sobom ostavili nacisti u koncetracionom logoru Aušvic u Poljskoj”, navedeno je u saopštenju.
Kad su nacisti u Njemačkoj došli na vlast 1933. godine, dodaju iz Udruženja, počeli su Jevrejima da oduzimaju svu imovinu, slobodu i prava zagarantovana zakonom.
“Antijevrejska kampanja pokrenuta je preko radija i novina, a u svim školama i na fakultetima uvedeno je pseudonaučno „učenje o rasama“ kao obavezni predmet. Donesen je niz antijevrejskih propisa, koji kulminiraju proglašenjem Nurnberških zakona (Zakon o građanima Carstva i Zakon o zaštiti njemačke krvi i njemačke časti) 15. septembra 1935, Jevreji gube njemačko državljanstvo; ne smiju obavljati nikakvu javnu službu (što naročito pogađa intelektualce: naučnike, profesore, ljekare, pravnike, novinare i td.), niti njihova djeca mogu pohađati javne škole; zabranjen je boravak Jevreja na javnim mjestima (parkovi, knjižare, muzeji i dr); zabranjeno je sklapanje braka između Arijevaca i Jevreja; zabranjeno je zapošljavanje Arijevaca u kućama Jevreja itd”, navedeno je u saopštenju.
Ubistvo njemačkog konzula u Parizu u decembru 1938, dodaju, poslužilo je nacistima kao povod za masovne nasilne akcije i odvodjenje u logor (Kristalna noć).
“Poslije invazije na Poljsku 1939. godine, nacisti su počeli da deportuju jevrejski narod iz Njemačke i Austrije u Poljsku, gde su stvarali geta kako bi ih razdvojili od ostatka stanovništva.Tokom invazije na SSSR 1941. godine, nacisti su kampanju istrebljenja pojačali do kraja a o invaziji su govorili kao o rasnom ratu između Nemačke i Jevreja, Slovena i Roma”,pojašnjava se u saopštenju.
Nakon završetka Drugog svjetskog rata od decembra do oktobra 1946. godine, napominju iz UBNOR-a, pod okriljem Međunarodnog ratnog suda, u njemačkom gradu Nirnbergu, održano je suđenje ratnim zločincima. Dvanaestorici od njih izrečene su smrtne kazne, dok su ostali bili osuđeni na različite vremenske kazne.
“Holokaust je iza sebe ostavio teške i trajne posljedice. Računa se da je u njemu ubijeno 5,29 do 6 miliona Jevreja, odnosno trećina svih Jevreja koji su prije rata živjeli u svijetu. Demografska slika u Evropi se bitno promijenila, pogotovo u Istočnoj i Srednjoj Evropi, gdje su jevrejske zajednice prestale postojati. Romi su druga grupa koja je silovito bila izložena holokaustu. Broj njihovih žrtava teško je procijeniti: najčešće se pominju brojke između 220.000 i 800.000, što iznosi između četvrtine i polovine njihovog ukupnog broja u Evrop”, dodaje se u saopštenju.
Sa svim drugim grupama koje su sistematski istrebljivane, podsjećaju iz udruženja, broj žrtava holokausta (u širem smislu riječi, ne uključujući samo Jevreje ), obično se procjenjuje na devet do 11 miliona, iako neke procjene idu i do 26 miliona.
“Od žrtava, prije bacanja u peći za spaljivanje čupani su zlatni zubi i oduzimano prstenje i nakit i od toga su nacisti dobili 17 tona zlata. U nadi da se ovakvo zlo ne ponovi podsjećamo na Anštajnovu misao koja glasi „Svijet neće biti uništen od onih koji čine zlo, nego od onih koji to mirno posmatraju“ jer „Ignorisanje istorijskih činjenica tih strašnih događaja povećava rizik od njihovog ponavljanja.“ piše u usvojenoj Rezoluciji Generalne skupštine Ujedinjenih nacija”, zaključuje se u saopštenju.