Grupa profesora koji su otvoreno stali u odbranu interesa Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori, koji su učestvovali na litijama protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti, osnovali su 7. jula ove godine nevladinu organizaciju pod nazivom “Ne damo Crnu Goru”. Nijesu naveli kome je ne daju, ali svojim djelovanjem i porukama gotovo da ne ostavljaju dilemu kome bi je dali, pišu Dnevne novine.
Izvršni direktor ove organizacije je prof. dr Zdravko Krivokapić, redovni profesor Mašinskog fakulteta u Podgorici. On je ujedno i jedan od osnivača ove NVO, koji je na litiji SPC početkom marta ove godine jasno poručio da se Zakon ne može popraviti, već samo povući!
Osim njega, osnivač je i dr Milivoje Radović, redovni profesor Ekonomskog fakulteta UCG, svojevremeno i dekan najstarije univerzitetske jedinice u Crnoj Gori (20132014), dugogodišnji član Savjeta Centralne banke Crne Gore (od 2010. do 2018. godine). Radović je danas član Eparhijskog savjeta Mitropolije crnogorsko-primorske.
Crnu Goru “ne da” ni dr Vesna Bratić (rođena u Trebinju), profesorica na Filološkom fakultetu u Nikšiću, takođe jedan od osnivača nove nevladine organizacije.
Među osnivačima su i dr Predrag Milačić, vanredni profesor na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju, dr Igor Đurović, redovni član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, dr Vladimir Božović, redovni profesor na Univerzitetu Crne Gore (izabran u junu ove godine), inače jedan od osnivača Matice srpske, dr Ratko Mitrović, redovni profesor na Arhitektonskom i Građevinskom fakultetu Univerziteta Crne Gore (predsjednik skupštine NVO “Ne damo Crnu Goru”) i dr Milenko Popović, predavač na Univerzitetu Mediteran.
Ova NVO ima svoju Fejsbuk stranicu na kojoj se nalaze svi podaci o osnivačima, tako da građani Crne Gore imaju jasnu predstavu ko im to ne da njihovu državu, odnosno ko je od njih “brani” i zbog čijih interesa.
Profesori, naime, ne kriju da je misija njihovog udruženja zaštita Srpske crkve u Crnoj Gori i borba protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti, odnosno “odbrana svetinja”, što je javno i saopštila Vesna Bratić u internet litiji početkom jula, poručujuči javnosti da će se baviti i širim temama, ali da je “u samoj srži djelovanja ove NVO odbrana naših svetinja na sve legalne načine”.
Očigledno je i da im se veoma žuri da pomognu SPC i njenim partnerima uoči predstojećih parlamentarnih izbora. Portal In4S, koji redovno prati aktivnosti NVO, najavio je da će 27. jula u hotelu CentreVille u Podgorici biti održan okrugli sto na temu “Pravoslavlje i nacija”, na kojem će, kako je najavljeno, biti pokrenuto i pitanje ima li utemeljenih i racionalnih razloga za podjelu na Srbe i Crnogorce i zahjeve dijela društva, iz ideoloških i političkih razloga, da svako ima svoju crkvu ili je Mitropolija zaista saborna crkva za sve njih…
Ovo će inače biti drugi okrugli sto organizovan u hotelu CentreVille za nepunih dvadesetak dana od osnivanja, što otvara pitanje ko finansira ovu nevladinu organizaciju Srpska pravoslavna crkva ili država Srbija, mada to u krajnjem dođe na isto.
Podsjetimo, srpska Vlada je tokom maja odlučila da, kako su saopštili, “različitim udruženjima u Crnoj Gori, koja se bave unapređenjem privredne, kulturne i političke saradnje sa Srbijom i Republikom Srpskom, podijeli jednokratnu pomoć od 1,64 miliona eura”.
Da li je dio tog novca otišao univerzitetskim profesorima koji su u 21. vijeku svoj intelektualni potencijal usmjerili na “odbranu svetinja”? Koji su to motivi koji su ih naveli da postanu glasnogovornici i zaštitnici interesa Srpske pravoslavne crkve i države Srbije u Crnoj Gori? Nije valjda da su profesori uvjereni da bi nakon 30. avgusta srpske vladike mogle da odlučuju o sudbini naše države?
Što god da je u pitanju, to košta i neko ne žali novac za “odbranu” Crne Gore od Crnogoraca. Žalosno je da su univerzitetski profesori postali dio jedne otvorene borbe koja ima za cilj destabilizaciju države u susret izborima, ali i u susret popisu stanovništva naredne godine.
Izvor Dnevnih novina dobro upućen u kombinacije koje se prave sa SPC nema dilemu da je nova NVO nastala sa ciljem da se toj borbi pomogne. Podsjeća na riječi izvršnog direktora nVo “Ne damo Crnu Goru” Zdravka Krivokapića, koji je izjavio da je organizacija nastala i vezana za trenutak kada “profesori ne daju svetinje” te da su odlučili da “ono što imaju kao svoju najjaču snagu znanje ponude onome koga najviše vole, a to je Crna Gora”, jer “živimo u prelomnom trenutku prije svega kada je u pitanju ugrožavanje slobode vjeroispovijesti”.
Ostaje pitanje na koju Crnu Goru je Krivokapić mislio na nezavisnu, samostalnu državu, članicu NATO, buduću članicu Evropske unije ili onu Crnu Goru koju Srpska crkva, srpski akademici, vladajući establišment vide isključivo kao dio Srbije, “Srpsku Spartu” , koja će se kad-tad vratiti u “prirodno okruženje”, pod skute Beograda i Moskve.
Vesna Šofranac