Na teritoriji Crne Gore registrovano je 25 vjerskih zajednica među kojima nema Mitropolije crnogorsko-primorske (MCP) Srpske pravoslavne crkve (SPC), navodi se u registru Ministarstva unutrašnjih poslova u koje je portal Aktuelno imao uvid.
Iz ovoga proizilazi da vjerska zajednica MCP u Crnoj Gori ne postoji, jer se njeno ime ne nalazi u registru vjerskih zajednica i ne može se sa sigurnošću utvrditi ko je zvanični i legalni predstavnik te insistucije, iako se na njeno ime vodi nebrojeno mnogo finansijskih transakcija i privrednih poduhvata.
Za razliku od MCP, među vjerskim zajednicama koje su registrovane u državi Crnoj Gori su Katolička crkva i Mešihat Islamske zajednice, koji su ozbiljno shvatili svoje zakonske obaveze i prije usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti.
Registrovani i Jehovini svjedoci
Osim ove dvije vjerske zajednice koje okupljaju najviše vjernika posle Srpske pravoslavne crkve, registrovani su i Crnogorska pravoslavna crkva, Crkva Hristovog jevanđelja, Hrišćanska vjerska zajednica “Jehovini svjedoci”, Katolička misija “Tuzi”, Hrišćanska adventistička crkva, Evanđeoska crkva “Riječ Božja” (promijenjen naziv u Hristova crkva braće), Red vojske gostoljubljivih svetoga Lazara od Jerusalima za Crnu Goru, Katolička vjerska zajednica – Franjevačka Misija Malesije, Jevrejska zajednica Crne Gore i Crkva Isusa Hrista svetaca poslednjih dana u Crnoj Gori.
Jehovini svjedoci registrovani su i u Herceg Novom, gdje je i sjedište vjerske zajednice Crkva Hristovog Jevađelja.
Posljednja registrovana vjerska zajednica u Crnoj Gori je Eparhija podgoričko-dukljanska, na čijem je čelu vladika Vladimir Lajović koji je nedavno hirotonisan u Italiji. Registracija vjerske zajednice podrazumijeva prijavu imovine, podnesak o načinu djelovanja, organizaciji i aktivnostima koje ta zajednica sprovodi.
Poslovni konglomerat
Iako je jasno da MCP u Crnoj Gori nije registrovana kao sve ostale vjerske zajednice, ova organizacija umješana je u mnoge poslovne projekte posebno vezane za građevinske poduhavte i nekretnine kojih ima u izobilju, o čemu je portal Aktuelno pisao u tekstu koji možete pročitati OVDJE.
U Mitropoliji su više puta ustvrdili da imaju svojstvo pravnog lica, da imaju poreski identifikacioni broj (PIB), tekući račun, plaćaju poreze…
Ako je vjerovati onome što čujemo iz MCP, treba postaviti pitanje u svojstvu kakvog pravnog subjekta učestvuju u nebrojeno mnogo poslovnih poduhavata – kao privatno preduzeće, konglomerat, privredno-vjerska organizacija, ili možda politiki subjekat? Jasno je jedino da za njih ne važe pravila kao za sve ostale zajednice i da su, makar do sad, bili iznad zakona.
S obzirom na enormnu imovinu koju posjeduje, a čije je porijeklo krajnje diskutabilno, nije ni čudo što se MCP svim sredstvima, bori protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti.
Razlog za to je očigledan – nakon usvajanja Zakona neće više moći da se kriju iza vjere i boga da bi opravdali svoje poslovne poduhvate koji se decenijama odvijaju na veoma sumnjiv način “incognito”, u nekoj privredno-vjerskoj sivoj zoni pod političkom zaštitom iz Beograda, ali i od pojednih struktura u Crnoj Gori.
Treba takođe napomenuti da je SPC registrovana u Srbiji kao pravni subjekt koji postoji od 1836. godine, pa se, uzgred treba zapitati, da li Beograd ubira prihode koje MCP dobija u Crnoj Gori?
Ne ide im se u legalne tokove
Premijer Duško Marković uputio je krajem januara mitropolitu crnogorsko primorskom Amfilohiju poziv na dijalog oko Zakona o slobodi vjerosipovijesti. Mitropolit crnogorsko primorski je na poziv odgovorio da je spreman da se sastane sa Markovićem ali da se “tek nakon rješavanja ključnog problema (oko Zakona o slobodi vjeroispovijesti), može otvoriti i dijalog za pripremu i zaključivanje Temeljnog ugovora između Srpske pravoslavne crkve i Crne Gore”.
Ono što je sporno za MCP, i zbog čega se organizuju političke šetnje prikrivene iza lažne priče o vjeri i bogu, je što će konačno morati da se registruju, ali i da popišu i dokažu porijeklo svoje imovine, nakon čega će njihov investicioni potencijal sigurno biti znatno smanjen.
Podsjetimo, Zakonom je predviđeno da su državna svojina vjerski objekti i zemljište koje koriste vjerske zajednice na teritoriji Crne Gore koji su izgrađeni, odnosno pribavljeni iz javnih prihoda države ili su bili u državnoj svojini do 1. decembra 1918. godine, i za koje nema dokaza o pravu svojine vjerskih zajednica.
B. Knežević