Generalni štrajk francuskih radnika doveo je do zatvaranja velikog broja škola i preduzeća, smanjenja snabdijevanja strujom i poremećaja željezničkog i vazdušnog saobraćaja.
Zbog penzione reforme za koju se predsjednik Emanuel Makron zalaže još od 2019, radnici su više puta izlazili na ulice, a Francuska je tokom protekle dvije decenije bila u vrhu zemalja Evropske unije po prosječnom broju radnih dana koji su „izgubljeni“ zbog štrajkova.
U gradovima širom Francuske u četvrtak se očekuje više od 200 protesta zbog najavljene reforme i povećanja starosne granice za odlazak u penziju sa 62 na 64 godine.
I britanski radnici u zdravstvenom, željezničkom i prosvetnom sektoru najavili su nove štrajkove za naredne nedjelje zahtijevajući veće plate, a nedavno su štrajkovali i radnici u Španiji i Nemačkoj, uglavnom zbog malih zarada i uslova rada.
Prema podacima Evropskog sindikalnog instituta, među evropskim zemljama Francuska je tokom 2020. i 2021. imala najviši godišnji prosjek broja izgubljenih radnih dana zbog štrajkova na 1.000 zaposlenih (79 dana). Na drugom mjestu je Belgija, sa 57 izgubljenih radnih dana, zatim Norveška (50 dana) i Danska i Finska (49 dan), prenosi Juronjuz.
Od 2000. do 2009. godine godišnji prosjek izgubljenih radnih dana na 1.000 zaposlenih bio je najviši u Španiji (153), a Francuska je bila na drugom mestu (127 dana). Iza njih su bili Danska (105), Belgija i Finska (70).
U toj deceniji u Velikoj Britaniji izgubljeno je 28 radnih dana, u Njemčkoj 13, a u Holandiji osam.
U periodu od 2010. do 2019, najviše radnih dana zbog štrajkova izgubljeno je na Kipru (275), a Francuska je i tada bila na drugom mjestu, sa 128 dana. Sve druge zemlje izgubile su manje od 100 radnih dana, a u više od 15 država radnici nisu išli na posao manje od 20 dana.
Broj izgubljenih radnih dana zbog štrajkova se smanjuje u mnogim evropskim zemljama, a jedini izuzetak je Belgija gdje se broj dana povećao sa 31 na 98.
Prema podacima OECD za 1990. godine i period od 2008. do 2018, prosečan broj izgubljenih dana na 1.000 stanovnika u Španiji se smanjio sa 309 na 76. U Turskoj je taj pad bio još izraženiji, sa 223 na 10 dana.
U Velikoj Britaniji je broj radnika koji su štrajkovali 2017. godine bio na najnižem nivou od kraja 19. vijeka, prema podacima nacionalne statističke kancelarije.