“Vučićev projekat ‘Otvoreni Balkan’ je sistemska podrška PODJELI KOSOVA I BiH, i zaustavljanja evropske integracije Crne Gore!”

Piše: Nikola SAMARDŽIĆ, Gradski.me

Crna Gora je privezana za evropski put Srbije koji je stranputica. Srbija i Mađarska su, u odnosu prema EU, ruske klijentske države i perionice kineskih koruptivnih uticaja. Vučićev Otvoreni Balkan je sistemska podrška prekograničnom kriminalu, trgovini ljudima kao jeftinom radnom snagom, i mreži regionalne korupcije.

“Otvoreni Balkan” je sistemska podrška podjeli Kosova i BiH, i zaustavljanja evropske integracije Crne Gore, dok je njeno NATO članstvo već bezbjednosno i politički kompomitovano, podrazumijevajući dugoročno ukidanje suvereniteta.

EU nema alternativu jer se Evropa u opštem smislu nije suštinski izmijenila nakon pada komunizma i nestanka Sovjetskog Saveza. Od evropskog zapada prema evropskom istoku blijede svi demokratski parametri i vrijednosti otvorenog društva, uključujući odnos prema pandemiji i vakcinaciji, i jedini suprotan primjer su baltičke republike koje na susjedskoj, ruskoj strani, vide samo prijetnju i loš primjer.

Obnova ruske imperije jedna je od potvrda da su odnosi ukorijenjeni u prošlosti koja je uporna i gotovo slijepa. EU nema alternativu jer bi jedina alternativa bila Jugoslavija, ali je jedina smislena Jugoslavija ona od Triglava i Đevđelije. Opomena, da je neophodna njena hitna rekonstrukcija, kako bi ovladala zajedničkom spoljnom i bezbjednosnom politikom, u sprezi je sa suštinskim neuspjehom EU da obnovi Jugoslaviju u svojim sistemskim okvirima i granicama.

Tito je doprinio neuspjehu Jugoslavije jer nije radio na izgradnji jugoslovenske nacije, gušeći nacionalizme gušio je ekonomske reforme, teško se odricao udbaša i generala, vezao Jugoslaviju za nesvrstane umesto za evropsko tržište, a posljednji ustav donio po sovjetskom umjesto po američkom modelu. Zato se Crna Gora, koja je zahvaljujući promjenama iz posljednjih četvrt vijeka, ne samo zbog svojih podjela, vratila na ibeovsku dilemu iz 1948., tako da se političkim potomcima staljinista pridružila crkva koristeći usluge beogradske i moskovske agenture. Ali je ideja državnog i višenacionalnog jedinstva dragocjenija od svih promašaja, s nezgodnim podsjećanjem, da nismo odmakli od već davnih vremena, i da je prošlost neumitna zbog nespremnosti, i nesposobnosti, da se brže mijenjamo.

Za samo godinu dana, litijaško-mafijaška vlada je Crnu Goru ostavila bez evropske perspektive, narušila ekonomske osnove ne samo razvoja nego i samostalnog opstanka, i uključila je u projekte “Srpskog sveta” i “Otvorenog Balkana” koji su gotovo jedno isto. Naročito pošto je proglasila nezavisnost, Crna Gora je uspostavila jedan liderski trend koji je i Srbiji otvarao putanju evropske perspektive koja je bila tek povremena i, uopšte, nevoljna preokupacija svake vlasti, jer ne donosi neposredne benefite, i suprotna je namjerama, i interesima, radikalsko-socijalističke koalicije koja diktira sve političke i kulturne trendove: od putinovske rusofilije do medijskog treša kojim se sistematski truje, i zaglupljuje, jasna društvena većina, a sve to smeće je i izvozna ponuda koja je pregazila i Crnu Goru. I zato oni koji su doveli Pink i pridružene sadržaje moraju da odu.

Zbog nestručnog, nesavjesnog i koruptivnog upravljanja pandemijom, i opštih sistemskih karakteristika, do kreacije novih mentaliteta, Srbija ostaje i bez vizne liberalizacije, jednoga od rijetkih evropskih postignuća iz protekle dvije decenije sporih i pretežno neuspješnih reformi. Za Crnu Goru i Srbiju, već dugo, EU je, u društvenoj i javnoj vizuri, jedna sve manje funkcionalna zajednica koja šalje nedorečene poruke i nemoguće uslove.

Portparolka Evropske komisije Ana Pisonero svakom svojom izjavom potvrđuje da je cijela naša vrsta kao takva osuđena na izumiranje u lavirintu čiju putanju iscrtavaju mediokriteti čija je neodgovornost jednaka suštini loših namjera. Pred nama su u stvari procesi koji iziskuju, istovremeno, strpljenje, kako bi se taj glomazni i zbunjen sistem pregrupisao u traganju za novim smislom u konkretnim funkcijama, i hotne konkretne odluke. Svaki dan proveden u budalesanju litijaško-mafijaških vlada u Crnoj Gori i Srbiji izgubljen ne samo za sve aktivne generacije, nego i za čovječanstvo, koliko smo zaglibili. U Srbiji je formirana nova ustavobraniteljska opozicija koja zastupa vrijednosti jednake svakoj Vučićevoj ideji. Ustav je matrica odustajanja od Evrope, bjesomučnog kosovarenja i opšte putinizacije, i samo je promjena vlasti sama po sebi jedna od šansi da u skoroj budućnosti, ako se evropski svijet bude ponovo uredio, nestanu iz politike i jedni i drugi. I zato je Srbiji potrebno susjedsko liderstvo, i zato je na Crnoj Gori odgovornost, da izmakne i aktuelnoj koaliciji, i svim greškama onih prethodnih.