”Otvoreni Balkan” – ruski Balkan; ”Temeljni ugovor” – ugovor sa Putinom

Piše: Mirna Nikčević

Pored naivnog stava i Vučića i njegovih prilično jeftinih ispostava diljem regiona, da mogu beskonačno dugo prodavati svoju priču o naklonjenosti EU vrijednosnim standardima, te integracijama u evropsku porodicu naroda, ipak ćemo, zarad objektivnosti, postaviti jedino pitanje koje se sad samo po sebi nameće – do kada će NATO i EU tolerisati subverzivno prorusko djelovanje vlasti u Srbiji, a kojim se destabilizuje cio region?! Odnosno, kada će Zapad početi da protiv Srbije preduzima kaznene mjere?

Ono što je za crnogorsku javnost jako bitno je da će upravo takozvani temeljni ugovor sa Crkvom Srbije, a koji premijer Abazović tako patološki uporno i bezočno nameće jednoj sekularnoj NATO državi, istog njega odvesti u političku prošlost.

Nastavak politike drugim sredstvima

Krenimo redom i počnimo od definicije rata? Rat je “nastavak politike drugim sredstvima”, tj. kada se iscrpi diplomatija, na scenu stupaju topovi, avioni, krstareće rakete, dronovi. Kada između država dugo postoji antagonizam i neprijateljstvo, u jednom trenutku doći će do rata. Između Srbije i NATO postoje permanentne (toboš prikrivene) napetosti. Da li je to zbog patološke i paranoične uvrijeđenosti Srba zbog bombardovanja 1999. godine? Vjerovatno. Međutim, i na Japan su 1945. godine SAD bacile atomsku bombu, pa je taj isti Japan već nakon 10 godina postao američki saveznik, dok jadni Srbi gaje komplekse i uvrijeđenost već 23 godine. Dakle, nema teoretske šanse da će NATO “podviti rep” i uplašiti se od Vučića i njegovih radikala, te time skočiti u drob sebi i vrijednostima koje njeguje i promoviše.

Već deceniju unazad uočljiv je maligni uticaj Rusije na zbivanja u regionu Zapadnog Balkana. On se prvenstveno manifestuje u opstrukciji evropske integracije zemalja regiona, kreiranju, podsticanju i podgrijavanju konflikata. Glavna poluga ovog uticaja Rusije je Vučićeva Srbija.

Poznata akcija ruskih agentura podržana od obavještajnih službi zvaničnog Beograda je pokušaj državnog udara u Crnoj Gori, na dan izbora, oktobra 2016., kada su naoružani i maskirani specijalci planirali ubistvo tadašnjeg premijera, a sadašnjeg predsjednika Crne Gore Mila Đukanovića, i tako pokušali spriječiti ulazak Crne Gore u NATO. Za ovu neuspjelu akciju optuženi su agenti ruske vojne obavještajne službe GRU (Eduard Širokov(Šišmakov) i Vladimir Popov), a u Crnoj Gori je uhapšen bivši komandant elitne jedinice žandarmerije Srbije Bratislav Dikić. Jasno je da su Širokov i Šišmakov sve svoje operacije planirali sa teritorije Srbije čiji su organi apsolutno znali za ove aktivnosti. Eduard Šišmakov već je bio protjeran iz Poljske, jer se kao diplomata bavio nezakonitim špijunskim aktivnostima, tako da se o njegovom identitetu moglo znati i ranije. Da bi se prikrili tragovi, direktor savjeta bezbjednosti Ruske Federacije pod čijom su kapom sve špijunske službe, ekspresno, poslije nekoliko dana, krajem oktobra 2016. dolijeće u Beograd da pokupi Širokova (Šišmakova) i Popova što jasno ukazuje na umiješanost zvanične Rusije i zvaničnog Beograda.

U Makedoniji su takođe veoma prepoznatljivi tragovi uticaja Rusije, uz sversdnu pomoć zvaničnog Beograda. Prilikom rješavanja spora oko imena sa Grčkom, a zbog čega se proces evropske integracije Makedonije zaustavio na duže vrijeme, Beograd je pružao punu podršku Nikoli Gruevskom. Zajedno sa zvaničnom Moskvom, zaobilazno i obavještajno je djelovao protiv rješavanja ovog spora.

Kada je u aprilu 2017. lider Socijaldemokratskog saveza Makedonije Zoran Zaev napravio koalicioni sporazum s albanskim političkim strankama i time stvorio parlamentarnu većinu za formiranje nove vlade koja bi bila voljna da riješi spor sa Grčkom, odblokira proces euro-atlantskih integracija, opozicioni VMRO organizovao je nasilan upad svojih pristalica u Sobranje, a taj događaj je imao punu podršku svih srbijanskih tabloida. Prilikom upada razularenih demonstranata, u Sobranju je zatečen i Goran Živaljević, službenik ambasade Srbije u Skoplju, zaposlen u bezbjedonosno informativnoj agenciji – BIA. Da bi se prikrili tragovi, Živaljević je ubrzo povučen.

Prorežimski tabloidi nastavili su snažnu huškačku kampanju protiv Zorana Zaeva, nazivajući ga “šiptarskim plaćenikom” i “bugarašem”! Neki bi “pametni” litijaš rekao: “he, pa bili su i agenti CIA, pa ništa o tome!”. Možda su i bili, ali ne pod legitimacijom i diplomatskim imunitetom ambasade SAD, u kakvom je svojstvu pomenuti Živaljević bio! Diplomatija, uprkos mišljenju teoretičara zavjere, litijaša, rusofila i sl., ne služi za špijunažu već, prije svega, za direktnu komunikaciju između država, a onda i za razvoj ekonomskih odnosa tj. promociju sopstvene ekonomije u zemlji domaćinu, a na kraju i za konzularnu i pravnu pomoć svojim državljanima u akreditovanoj zemlji. No ipak, maskiranje špijunaže pod plaštom diplomatije nije dozvoljena praksa! Ubrzo zatim u avgustu 2017. Srbija povlači svo osoblje iz ambasade u Skoplju što je u diplomatskoj praksi veoma drastična mjera, primjenjiva jedino neposredno pred prekid diplomatskih odnosa ili veći sukob. Obazloženje je bilo da su srpske diplomate bile izložene “jakom obavještajnom pritisku” ne precizirajući nikad o čemu je riječ. Gle čuda, nakon nedelju dana dio diplomata je vraćen bez obrazloženja! Beograd nastavlja da izražava otvoreno nezadovoljstvo novom vladom Zaeva i čini sve što može da opstruira eventualni dogovor Makedonije i Grčke.

Treba naglasiti da je Nikola Gruevski u novembru 2018. uspio da uprkos potjernici i nalogu za hapšenje, pređe granicu Srbije i prebjegne u Mađarsku gdje je dobio politički azil! U junu 2018., premijeri Makedonije Zoran Zaev i Grčke Aleksis Cipras postigli su na Prespanskom jezeru sporazum o rješavanju spora oko imena, pa smo dobili Sjevernu Makedoniju, čime se prokrčio njen put ka EU i NATO. Ovim povodom, u Solunu se organizuju velike demonstracije kao znak protesta protiv sporazuma, a grčke vlasti protjeruju 4 ruska špijuna koji su u Grčku, tačnije na Svetu goru došli preobučeni u monahe u jedan ruski manastir! Makedonija je, konačno, u martu 2020. pristupila NATO-u pa je bilo opet “uzalud ti trud Vučiću”.

Tu se pokušaji destabilizacije ne prekidaju. Početkom juna 2022. u Bitolju je zapaljen bugarski klub “Vančo Mihajlov”. Ko je bio Vančo Mihajlov? Glavni operativni organizator ubistva Kralja Aleksandra u Marselju, oktobra 1934. dok je neposredni atentator bio Vlado Černozemski! Ko je, zaboga litijaškoga, to mogao učiniti?!

Maligni ruski uticaj i asistiranje Beograda vidi se i na primjeru Rumunije, takođe preko Vučićevog Beograda

Ovaj se uticaj najbolje vidi kroz podršku svim antievropskim, korumpiranim i ekstremističkim snagama. Vrlo su indikativna dva primjera. Prvi je poznati rumunski tajkun i ruski agent uticaja Sebastian Ghita (Gica). Iako je 2002. optužen u slučaju “Tracia – Asesoft” za prevaru i falsifikovanje izjava, ipak biva oslobođen, te kasnije 2012. postaje poslanik vladajuće PSD – Socijaldemokratske partije. Inače je 2011. osnovao vrlo gledanu rumunsku “Romania TV” koja zastupa antievropske stavove, a koja je više puta kažnjavana od strane regulatornog tijela Rumunije zbog dezinformacija. Inače, mnogi je u Rumuniji ne smatraju sredstvom informisanja već sredstvom propagande.

Pa tako, u septembru 2016. rumunsko specijalno tužilaštvo za borbu protiv korupcije – DNA, optužuje  Ghita za pranje novca, zloupotrebu povjerljivih informacija, ucjenu, mito, kupovinu uticaja, odredivši kauciju od 13 miliona EUR za njegovo puštanje. Kako mu je imovina tada bila procijenjena na preko 100 miliona EUR, ova suma mu nije bila problem. Bilo mu je naloženo da ne napušta Bukurešt. Međutim, 19. decembra 2016. on pod misterioznim okolnostima nestaje iz javnosti pa se poslije nekoliko dana pojavljuje u Beogradu sa lažnim slovenačkim pasošem, kada je bio i uhapšen. Ali,  zvanični Beograd ga ne izručuje Rumuniji, članici EU, već mu daje politički azil pod obrazloženjem da je “politički progonjen”! Šta je zapravo istina? Prsti ruske obavještajne službe i ovdje su umiješani jer je Sebastian Ghita dobio azil kao ruski agent od uticaja. Zamislite! Neko daje politički azil osobi iz zemlje članice EU. Zamislite tu uvredu za državu članicu EU i NATO?!

Druga, ne mnogo manje bitna stvar, je i to da je Aleksandar Vučić za svog savjetnika imenovao bivšeg rumunskog premijera i prijatelja gorepomenutog Sebastijana Ghite (Gice), takođe kontroverznog političara optuženog za korupciju, Victora Pontu, kome je čak dodijeljeno državljanstvo Srbije. No kako na posljednjim izborima stranka Victora Ponte nije prešla census biće da se ova investicija Vučiću nije previše isplatila. Koga Vučić podrži – taj ubrzo propada na izborima i gubi svaki politički uticaj! To je pravilo! Pripazi se, Dritane Abazoviću…

Logično, dakle, Beograd u istočnoj Srbiji proganja Rumunsku pravoslavnu crkvu, izmišlja vlašku manjinu i “vlaški” jezik samo da bi onemogućio ljude da se izjasne kao Rumuni, a one koji se tako izjašnjavaju podvrgava progonu i prijetnjama, daje azil nekim opskurnim političarima iz Bukurešta što su označeni kao ruski špijuni, a u javnosti se licemjerno zalaže za “dobrosusjedske” odnose sa Bukureštom. U isto vrijeme se aktivno podstiču glasila prevashodno bliska crkvi Srbije, u kojima se promoviše teza da je Rumunija “vještačka nacija i država stvorena od Vatikana sa osnovnim ciljem da se Srbija fizički odvoji od Rusije, te da su Rumuni zapravo Srbi”. Zvuči poznato, zar ne?! Naravno, neko je u 19.vijeku vjerovatno pao sa neba, nametnuo rumunski jezik i odjednom niko više ne razumije srpski. Te teze forsira i znatan broj provučićevskih zvaničnika naročito u istočnoj Srbiji.

U Bugarskoj Rusija ima posrednu i neposrednu kontrolu nad većinom energetskog sektora, nad otprilike četvrtinu bugarskog BDP-a te se uticaj Moskve sprovodi preko složene mreže poslovnih kontakata oligarha i biznismena, pa joj za uticaj na Bugarsku, Beograd mnogo ne treba – uticaj je mnogo direktniji. No Beograd ne miruje ni tamo.

Nekoliko bugarskih tajkuna koje pravosudne vlasti traže u Bugarskoj zbog više prevara i pronevjera, nalazi utočište u Srbiji bez problema. Takođe treba reći da se sa provučićevskih tabloida često može čuti antibugarska propaganda, a Vučićev trbuhozborac Aleksandar Vulin je u više navrata davao antibugarske izjave.

Iz Bugarske je u nedelju 3.jula 2022. protjerano 160 ruskih diplomata i članova njihovih porodica jer su se bavili špijunskim aktivnostima. Na primjer: plaćali su po 2.000 € raznim bugarskim novinarima, analitičarima i istraživačima javnog mnenja da u javnosti promovišu proruske stavove maskirajući ih pod ‘nezavisna’ istraživanja,  ‘analize’ i ‘mišljenje javnosti’.

U samoj Srbiji uticaj Rusije je vanredno ekstreman

Rusija je zauzela monopol u političkom životu Srbije. Trenutno gotovo da nema relevantne političke stranke u Srbiji koja nije proruska, a u parlamentu, osim možda par poslanika gotovo su svi proruske orjentacije. Kampanja različitim vrstama dezinformacija sprovodi se prvenstveno preko prorežimskih tabloida “Informer”, “Alo”, “Kurir”, ali i mainstream novina “Večernje novosti” čiji je glavni i odgovorni urednik Milorad Vučelić, za vrijeme Slobodana Miloševića, u periodu 1992 – 1995. bio na čelu Radiotelevizije Srbije upamćene kao najmračnije sredstvo ratnohuškačke propagande.

Propagandni uticaj sprovodi se i preko raznih opskurnih youtube kanala poput “Balkan-info”, “Srbin – info”. Jasno je da je glavni instrument ruskog uticaja u regionu ujedno i agentura srpskih obavještajnih službi, svakako, Srpska pravoslavna crkva. A znamo da je njen sljedeći potez potpisivanje takozvanog temeljnog ugovora s premijerom Crne Gore (nažalost) Abazovićem!

Mjere protiv proruskih medija i javnih djelatnika

Da bi se kontriralo, sada već razgranatoj mreži malignog ruskog uticaja u regionu zapadnog Balkana,  EU, SAD i NATO, razmatraju više mjera koje bi se mogle ukratko sublimirati u nekoliko:
–  sačinjavanje registra ruskih agenata i svetosavskih ekstremista u Srbiji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini, na Kosovu i Sjevernoj Makedoniji.

Ovo je svakako prvi korak, koji će uključiti sve vođe litija, funkcionere takozvane SPC, vođe i aktiviste prosrpskih stranaka u Crnoj Gori, prosrpske medije, sve one koji na bilo koji način učestvuju u promociji ruskih i srpskih interesa. Ovim licima i članovima njihovih porodica, skladno mjerama koje se sprovode nakon početka ruske agresije na Ukrajinu, zabraniće se ulaz u EU i SAD. Neko bi, moguće, rekao da ovo nije realistička mjera.

Zato ćemo podsjetiti da su se slične mjere, u periodu 1998 – 2000., pokazale kao vrlo efikasne u borbi protiv Miloševićevog režima, imajući u vidu da putovanje u bilo koju zemlju nije ničije pravo nego privilegija. Kada su se ovakve sankcije počele uvoditi, u jesen 1998., spisak od 300 osoba bliskih Miloševićevom režimu bile su pod režimom, dok se taj spisak u ljeto 2000.  proširio na nešto preko 4.000 osoba. Dakle, mjera je isprobana i lako sprovodiva. Ovakve sankcije se sprovode u svijetu protiv mnogih lica, a u regionu, protiv Milorada Dodika i pojedinih osoba bliskih njemu. Ta mjera neminovno čeka i Abazovića kao i njegove saradnike iz prosrpske i proputinovske vlade.

Dakle ništa novo i nepoznato! Danas kada postoje mnogo bolje baze podataka kao i biometrijsko skeniranje, ove sankcije su mnogo lakše tehnički sprovodive. Za njihovo sprovođenje nijesu potrebne nikakve sudske odluke zato što je ulaz u svaku zemlju ili grupu zemalja kao i odobravanje dozvole boravka suvereno pravo zemalja.

Takođe, mjere se mogu preduzeti i protiv svih onih koji žive u zemljama EU i SAD a nemaju državljanstvo, već dozvolu boravka, obzirom da dozvola boravka glasi na “neodređeno vrijeme”, što znači teoretski “do daljnjeg”, a ne vječno kako se pogrešno misli. Dakle, svakom strancu se dozvola boravka uvijek može uskratiti ako državni organi procijene da je to u državnom interesu! U najblažem smislu, neće nikome dijete moći da studira na zapadu, a da on javno sprovodi prorusku politiku!

NATO je sudija!

Sačinjavanje registra NVO i medija povezanih sa malignim ruskim uticajem, znači da se svim NVO koji primaju EU ili američke grantove, a efektivno svjesno ili nesvjesno rade za službu ruske propagande  obustave svi grantovi, te ovlašćena lica podvrgnu sličnim mjerama, gore pomenutim. Nadalje, slijedi zamrzavanje imovine u EU i SAD za lica za koja se utvrdi da postoji sumnja da promovišu ruski maligni uticaj u regionu, zabrani im se svako poslovanje sa EU i SAD, kao i državnim firmama ako su na njihovom čelu gorenaznačena lica. Ovakve mjere se u svijetu već uveliko sprovode protiv velikog broja osoba, što znamo iz primjera Irana, Rusije, Venecuele, Mianmara i dr.

Poslije jasnog označavanja Rusije kao glavnog neprijatelja NATO, potpuno je jasno, a po svom ponašanju i više nego vidljivo da je i njen glavni satelit na zapadnom Balkanu, Srbija i režim Aleksandra Vučića. Takođe, tzv. Otvoreni Balkan zapravo znači ruski Balkan, a parola ‘Balkan balkanskim narodima’ je zapravo u prijevodu ‘Balkan Rusima’. Zato će NATO neodložno primiti u članstvo Kosovo, Dodiku začepiti usta, a Vučiću zaprijetiti primjenom sile u slučaju ikakve destabilizacije. Abazovićeva sudbina slična je, a ukoliko istraje s takozvanim temeljnim ugovorom, vjerovatno vrlo tragična.

Vučić mora umiriti svoje pse, ‘Informere’, ‘Alo’-e, ‘Pink’-ove, svoje ‘happy’-je, svoje ‘analitičare’, dok ne bude prekasno, a zapravo već je kasno! Nepovratna šteta je već napravljena. Crna Gora, pitanje je neđelja, vratiće se na zelenu granu, jer preuzete međunarodne obaveze, ne tiču se srećom protagonista proruske, već prozapadne provenijencije. Što prije to shvate Putinovi igrači na domaćem terenu, to će im blaža kazna biti sudija na vanjskom. Kraj utakmice se bliži.