Abazović: Dvije crtice o opremi pronađenoj u zgradi Bemaksa

Predsjednik Vlade Dritan Abazović u autorskom tekstu kaže da hobotnicu ne čine samo ljudi sa kriminalnim bekgraundom, oni su sad manje-više postali poznati javnosti. Problem i konfuziju, prema njegovim riječima, čine oni aktivni akteri javne scene koji rade u mnogim institucijima, organizacijama ili individulano, predstavljajući se kao “nezavisni”, ljudi iz biznisa ili nerijetko kao civilni sektor… Neki od njih, kako je rekao, sjede u staklenoj zgradi Bemaxa, a neki u stanovima koje su kupili po “specijalnim” cijenama od istih ili ih dobili džabe od države.

Autorski tekst prenosimo integralno:

Prekjuče su pripadnici Uprave policije (UP) tokom kontrole Bemaxovog solitera pronašli opremu koju koristi samo policija i vojska. Za mnoge građane iznenađenje, a za ponekoga samo potvrda ranijih saznanja i skromna profesionalna satisfakcija. I kako to biva, za Tužilaštvo niko nije odgovoran, jer je to oprema i pirotehnika koju je lice M.M. (bivši policajac) iz “Tigrovog” obezbjeđenja tu privremeno skladištio “potpuno regularno”. Što se kaže – uobičajena praksa je za te ljude da posjeduju pištolje, šok bombe, pancire, naravno i državna obilježja, jer sve rade u “ime države” i “za državu”… Pitanje koje postavljam javno je sljedeće: neka Tužilastvo provjeri ima li policija baš takvu i identičnu opremu? Da li naša Specijalna antiteroristička jedinica (SAJ) ima bijele pancire? Neka vide čemu je ta oprema bila namijenjena i postoji li veza sa nekim događajima od ranije? Ako na ovo daju odgovore (a vjerovatno neće, jer se sa “divljim životinjama” niko ne igra) dosta toga će im biti jasnije.

Sjeća li se još neko one situacije oko državnog udara, kada je Demokratskom frontu (DF) stavljano na teret da ruši državu, jer su u nekom stanu pronađene praćke i druga oprema kojom se trebala preuzeti Skupština, a navodno oružje bačeno je u neko jezero. Specijalno državno tužilaštvo (SDT) je tada bilo vrlo ažurno, i sav svoj rad i kredibilitet svelo na “odbranu države” od keramičara, kafe kuvarica i bivših ubica, zanemarivši svaku borbu protiv organizovanog kriminala. Danas, tužilaštvo na svu sreću ne razmišlja više o nisko kvalifikovanoj radnoj snazi, ali je pitanje uvezuje li organizovani kriminal konkretno narko-kartel i šverc cigareta sa nekim starim ili novim “državnim udarom” ili situacijama koje su se već desile. Do njih takva saznanja, čini se i dalje – ne dopiru. Čudno. Da bude jasno – dio pronađene opreme služi isključivo za specijalne operacije koje nastaju usljed velikog narušavanja javnog reda i mira. Razmišlja li neko da su se možda Tigar, Z i njihova “paramilitarna grupa” iznad koje stoje još dva lica, spremala upravo za izborni dan – nevažno, predsjedničkih ili parlamentarnih izbora. Sjetite se dojava o bombama na biračkim mjestima tik pred zatvaranje birališta na dan predsjedničkih izbora, ili drugih dojava koje su takođe bile učestale tokom junskog izbornog ciklusa. A ne zaboravite ni ranije događaje kao što je bilo ustoličenje, učestali protesti za odbranu Ustava zbog Zakona o predsjedniku i najave nereda i navodnog građanskog rata ako dođe do potpisivanja Temeljnog ugovora.

Da podsjetim čitaoce ovih redova – prisjetite se 2015. godine i šta se dešavalo uoči i tokom velikih protesta. Tada su ovi akteri svoje “jedinice” rasporedili na dvije glavne lokacije, u Hotelu Podgorica i u staroj zgradi Vlade Crne Gore. Ni tada nije bilo ništa sporno za tužilaštvo, pa je grupa mladića sa fantomkama koji su bacali molotovljeve koktele na Skupštinu ostala anonimna do dana današnjeg. I sada će se desiti slično – anonimnost je kada su ovi ljudi u pitanju zagarantovana, osim ako ih ne razotkrije neki “tajni agent” iz sopstvenih redova. A naravno, advokati će ih naučiti šta da kažu pred nadležnim organima.

Neka ostane zapisano kao operativno saznanje iz “izvora bliskih istrazi” koji su se do sada pokazali nepogrešivi – možda su ovoga puta imali drugačiji plan – složeniji. Možda su imali namjeru da ubiju premijera, možda su razrađivali scenario postavljanja eksplozivne naprave u jednoj značajnoj instituciji, nakon čega bi nastao haos i uz medijaciju zbunjene međunarodne zajedice i grupe plaćenih lobista došli bi ponovo do kontrole državnog aparata. Možda su shvatili da je sve otišlo predaleko, pa su počeli sami sebi da podmeću… a možda su samo, što je po Tužilaštvu vjerovatno najrealnije – opremu donijeli da bi im trulila u magacinu i imali malo pirotehnike za Novu godinu i za dan izbora nove Vlade… Procijenite sami. Najvažnije je da su svi procesi protekli u dobroj atmosferi i na tome treba čestitati institucijama koje su cijelo ovo vrijeme bile zadužene za sprovođenje mjera bezbjednosti i uspješno otklonile svaku prijetnju.

Sva sreća pa se pojavio Sky, naročito ovaj za koji je saznala javnost. Time je osujećeno dosta toga. Isto tako dobro je da sam lično sa pozicije premijera targetirao vrh kriminalne piramide među kojima T i Z (nijesu jedini naravno), a oni mene dali na sud čije je glavno ročište zakazano za septembar. I tu se polako bistre vode, biće još zanimljivih saznanja. Za Tužilaštvo možda je opet “nedovoljno”, ali za građane više nema dileme. Kao što im svakim danom postaje jasnije sa čime smo se nas nekolicina susreli pokušavajući državu istrgnuti iz zagrljaja mafije. To je i najbolji odgovor zašto je toliko propagande u ove tri godine (naročito posljednjih godinu dana) usmjereno da se sveže ruka pravde i ućute sva usta istine u ovoj zemlji.

I da, hobotnicu ne čine samo ljudi sa kriminalnim bekgraundom, oni su sad manje-više postali poznati javnosti. Problem i konfuziju čine oni aktivni akteri javne scene koji rade u mnogim institucijama, organizacijama ili individualno, predstavljajući se kao “nezavisni”, ljudi iz biznisa ili nerijetko kao civilni sektor… Neki od njih sjede u staklenoj zgradi Bemaxa, a neki u stanovima koje su kupili po “specijalnim” cijenama od istih ili ih dobili džabe od države. Međutim, sve ima svoj početak i svoj kraj, a istina kao i voda uvijek nađe svoj put. Klupko je počelo ubrzano da se odmotava, nadam se samo da će pravda biti brža od potencijalnih žrtava. Istorijske procese niko više ne može zaustaviti, zato se radujmo periodu otrježnjenja koji je pred nama! Đe su dokumenta? – Na sigurnom!