Crna Gora ništa nije naučila iz svojih tragičnih lutanja

Crna Gora ništa nije naučila iz svojih tragičnih lutanja koja su počela u vrijeme koje je nagovještavalo raspad SFR Jugoslavije, kazali su predsjednik Savjeta Građanske inicijative “21.maj” Miodrag Živković i izvršni koordinator Rade Bojović.

“Neuka većina je već tada nasjela nacionalističkoj i populističkoj srpskoj propagandi i pristala da Crna Gora postane jeftini saveznik beogradske politike koja je krenula da nasilno preuređuje i rastura Jugoslaviju”, ističu Živković i Bojović.

Prema njihovim riječima, zaslijepljena i ubjedljiva većina je 1989.god. podržala Miloševićev ulični puč, srušila je pošteno državno rukovodstvo i dovela na vlast nekvalifikovane beogradske poslušnike iz oportunističkih i klijentelističkih partijskih, univerzitetskih i omladinskih struktura.

“Ovim je neznavena većinska javnost demonstrirala u kojoj mjeri ništa nije shvatala niti razumjela u predvečerje tragičnog jugoslovenskog sukoba”, saopštili su Živković i Bojović.

Kazna je, ističu, stigla tako što je Crna Gora postala saučesnica u nasilnom razbijanju Jugoslavije, provizorni dio nepriznate države lažnog imena, međunarodno je izolovana, ekonomski i socijalno je uništena i moralno je diskreditovana.

“Mučno i teško izvlačenje iz zagrljaja agresorske, šovinisticke i kriminalizovane Srbije trajalo je preko petnaest godina i ne bi bilo moguće bez konvertitskog zaokreta i cijepanja vladajućeg DPS-a, niti bez preovladavanja suverenističke ideje i istrajnosti izvornih proevropskih independističkih i reformatorskih snaga. Nakon niza izgubljenih godina država je obnovljena i to uprkos kompromitujućem DPS-ovom nasljeđu i značajnom dijelu javnosti koji je pružio neslavni otpor sopstvenoj suverenosti”, navode Živković i Bojović.

Ipak, dodaju, time nije otklonjen kontinuitet crnogorskih političkih magli.

“Jer, većinska crnogorska javnost najčešće nije mogla da dobaci do državničkih ideja i odluka. Svoj bijeg i nerazumijevanje suverene političke zajednice nerijetko je pokazivala kada je trebalo donositi važne i nužne odluke, poput priznanja susjednog Kosova ili učlanjenja u NATO pakt. Pritom je rješavanje političkih problema i društvenih kriza često svodila na infantilnu logiku kojom se stvari rješavaju sa “novim, mladim i nepotrošenim licima”, saopštili su Živković i Bojović.

Tako da, dodaju oni, ne iznenađuje kada svih proteklih godina ubjedljiva većina odbacuje emancipatorske, poštene i hrabre politike, kao i kredibilne, iskusne i posvećene predstavnike takvih politika, dok se neizostavno podržavaju demagoške, korumpirane, klerikalizovane i otrcane politike i ljudi bez sistemskog iskustva, političkog znanja i lične stamenosti.

“Sve ove godine o tome upečatljivo govore, dok postreferendumski period svjedoči o odsustvu politike koja bi učinila nemogućim sadašnje veliko posrtanje, pri čemu, kao i prije tri decenije, građani prepuštaju državu nezrelim, štetnim i nesposobnim namještenicima. Dok se većinska javnost ne suoči sa svojim zabludama i promašajima koji su omogućili da imamo srozanu političku klasu i uspon regresivne srpske crkve, Crna Gora će jurišati u propast. U suprotnom, pod teretom opšteg nazadovanja mogu se organizovati beznadežni izbori svaka tri mjeseca uz “reforme” svedene na tzv. nova lica i nekvalifikovane lidere koji jurišaju na funkcije i budžet. Konačno, da bi sve još brže propadalo, izbore treba usloviti sa litijaškim pohodima i naricanjima velikosrpskih mizoginih popova uz obavezno pričešće dvoličnih stranačkih čelnika”, zaključuje se u saopštenju.