Nema šanse

piše: Željko Vukmirović

Vjera u činjenice nema nikakve šanse. Bez obzira na lakoću suočenja, sve faktografske elemente i nepobitne činjenične jasnoće. Bez obzira i na prozrene namjere i bahati učinak. Sve to savršeno dobro zna vrh srpske crkve. Nema tu šta da se vjeruje rođenim očima. Niti da se u bilo kom trenutku, bilo kada, povedete za sopstvenim uvjerenjima. Ukratko, nemate šanse.

Srpska crkva je riješila gospodarenje crnogorskom državom upornim građevinskim projektima. Od manastirskih i crkvenih uređenja do ekskluzivnih stambenih zgrada na biranim lokacijama. Ove činjenice su od betona. A i blokova i izolacionih panela. Veoma su materijalne i nametljivo uočljive. Apsolutna negacija crnogorskog identiteta je, takođe, neizostavni neimarski element srpske crkve. Ništa bez toga.

I tako je Crna Gora postala poligon za namicanje para i dobara vrha srpske religijske zajednice.

Zato i ne čudi ono sa “ne damo svetinje” koje je odjekivalo crnogorskim ulicama. Bila je to smišljotina koja je u svojoj suštini odbacila sve činjenice. I uspostavila novi poredak. Ova otimačina svoje porijeklo potražuje u najbanalnijim lopovskim provalama i obijanjima vrata. Te činjenice, takođe, potvrđeno je da nisu imale nikakve šanse.

A onaj helikopter Vojske Srbije i Crne Gore iz 2005. godine, uoči referenduma o crnogorskoj nezavisnosti, sa komandom u Beogradu, koji je isporučio limenu crkvu na vrh planine Rumija, predstavljao je tek početak izvršenja naloga za sve buduće godine. Srpska crkva je odradila fasadu od kamena. Veoma činjenično.

Dalje, slijedeći činjenice, vojni helikopter je nešto kasnije postao dio folklora koji njeguje srpska crkva.

Činjenična su i upozorenja na očigledne provokacije srpske crkve i očigledno ugrožavanje mira. Baš kao što je i činjenična politička i ekonomska destabilizacija države Crne Gore u protekle tri godine. Iz pećine podno ostroških greda ili iz beogradske Patrijaršije, sasvim svejedno.

Šanse da ove činjenice budu uvažene su nikakve. Sa sve vjerom u uvažavanje različitosti.

Zanimljivosti radi, ovogodišna ponuda srpske crkve i prosrpskih uslužnih političkih grupacija sadrži i opciju pomirenja. To im je tek najbolje. Valjda zbog činjenice da smo pokradeni. I da je sad sve gotovo.

Nema šanse.