NESLAVAN KRAJ PARTIJE I NJENOG NESLAVNOG LIDERA RANKA KRIVOKAPIĆA: Državno „štedio“ svoje umnožavao

Sujetni i bolesno ambiciozni ljudi, kako ih je opisala njihova dojučerašnja poslanica Draginja Vuksanović Stanković, doveli su Socijaldemokratsku partiju do političkog kraja. Neslavan završetak nekad respektabilne partije, koja je posljednjih godina uvijek bila na ivici cenzusa, čije je političko djelovanje obilježeno opstrukcijama, podjelama i koketiranjem sa različitim strukturama zbog opstanka na pozicijama, a zajednički imenitelj svemu tome je Ranko Krivokapić. Javnost se zasitila partije  koja je svoju politički snagu pokazivala izigravanjem navodnog glasa razuma, ne shvatajući da je tako samo izigrala povjerenje crnogorskih građana i ekonomiju države.

O Krivokapićevom političkom djelovanju građani su rekli dovoljno na izborima u nedjelju, 11. juna, i tako srušili njegov san da bude tas na vagi, premijer, eventualno predsjednik Skupštine ili ponovo ministar. Ambicije Krivokapića odavno su poznate crnogorskoj javnosti, a dugo godina je „muzao“ činjenicu da je Demokratskoj partiji socijalista (DPS) za formiranje vlasti nedostajalo upravo toliko glasova koliko ih ima SDP, a da nije imala koalicioni kapacitet. Nedosljednost u djelovanju, i nedostatak političke hrabrosti, dovela je konvertite i političke profitere SDP-a do nestajanja sa političke scene. Ipak, ostaće po nečemu i upamćeni: po opstrukcijama kojima je, sve u navodnom interesu građana, blokirala niz značajnih investicionih projekata i prijedloga zakona.

Ekonomsko urušavanje države

Lagodna višedecenijska pozicija Krivokapića da ucjenjuje DPS, osim političkih konsekvenci za obje partije, dovela je do ekonomskog urušavanja države. Krivokapić je u svojoj političkoj ambiciji uvijek osluškivao mišljenje javnosti, bez obzira na objektivnost javnog mnjenja i išao uz dlaku većini. Tako su, upravo zahvaljujući Krivokapićevim opstrukcijama, mnogi veliki projekti od kojih bi Crna Gora danas mogla da živi, zaustavljeni.

Dugačak je spisak investicija koje je opstruirao Ranko Krivokapić, uprkos tome što su predstavljali razvojnu šansu države i benefite za budžet, građane i ekonomiju. Iako su se čak i u njegovoj partiji protivili takvom stavu Krivokapića, autokrata u duši i po suštini, gušio je svako različito mišljenje unutar stranke i van nje.

Poznato je da je SDP zajedno sa opozicijom zaustavio projekat izgradnje HE Buk -Bijela 2004. godine, usvajajući Deklaraciju o zaštiti rijeke Tare, kojom je Crnoj Gori svezao ruke u valorizaciji ovog potencijala. Komšije, međutim, nemaju obavezu da poštuju tu deklaraciju pa je gradnju nešto niže hidroelektrane Buk Bijela ponovo pokrenula Elektroprivreda Republike Srpske, a u julu 2017. potpisan je memorandum o izgradnji sa kineskom kompanijom AVIC-ENG. Planirali su da zgrade HE instalisane snage 93,52 MW na gornjem toku Drine na oko 11 kilometara uzvodno od novog mosta u Foči prema crnogorskoj granici. Projekat je vrijedan oko 195,1 milion eura.

Ovo je samo jedan od niza projekata u energetici koji je zaustavljen zbog protivljenja SDP-a. Slično je bilo i sa Blokom II TE Pljevlja. Naime, Skupština Crne Gore glasovima opozicije i SDP-a spriječila je tokom prve polovine 2007. godine ranije dogovorenu prodaju Termoelektrane Pljevlja  i Rudnika uglja. Time je KAP ostao bez posebnog izvora struje. Danas je KAP ugašen upravo zbog problema sa nabavkom električne energije. Valja napomenuti da u svijetu ne postoje instalirani kapaciteti elektrolize koje nemaju svoj izvor struje ili dugoročan ugovor o snabdijevanju.

Krivokapićev SDP dugo je bio u problemu da kaže da li je za ili protiv izgradnje HE na Morači. Neki kažu da je upravo taj projekat bio kap u prepunoj čaši koji je doveo do raspada SDP-a 2015. godine kada su stranku napustili osnivači Vujica Lazović, Ivan Brajović, Andrija Lompar i Mićo Orlandić. Oni su tada osnovali SD. Tadašnji potpredsjednik Vlade Crne Gore Vujica Lazović je na raznim tijelima Vlade kao resorni potpredsjednik, radio na projektu valorizacije vodnog potencijala rijeke Morače, posebno u svjetlu postavljanja podmorskog kabla prema Italiji. Sa druge strane, imao je problema u partiji da objasni da se političke odluke ne donose populistički, već u korist države i građana. Projekat je zaustavljen u fazi tehničkih ponuda, a mnogi tvrde da bi, da je došao do Skupštine, SDP pod pritiskom Krivokapića bio protiv.

Ranko Krivokapić je imao destruktivan stav i prema Kombinatu aluminijuma Podgorica, blokirajući sve odluke koje su dovodile do mirnog rješavanja odnosa između Vlade i ruskog CEAC-a. Više puta je u javnim iskazima tražio uvođenje stečaja u KAP-u, da bi, kada je finalno stečaj uveden, ministri iz njegove partije bili protiv tog rješenja. Do tada je javnost već bila navikla da SDP je preko noći mijenja mišljenje o sprovođenju odluka u čijem kreiranju je i sama učestvovala.

Ćeranje investitora u Srbiju

Spisak projekata koje je SDP na čelu sa Krivokapićem opstruirala podrazumjeva i valorizaciju turističkih potencijala. “Ćeranje” investitora je i počelo sa Rankovim protivljenjem valorizaciji turističkih potencijala, od Kraljičine plaže između Bara i Budve, preko Velike plaže, Buljarice… Pod parolom navodne zaštite državnih interesa, Krivokapić je doprinio tjeranju kredibilnih ulagača, od kojih mnogi sada investiraju u projekte u Srbiji i koji su se pokazali više nego uspješni. Koliku je štetu napravio Krivokapić, uz saučesnike iz NVO, paramedijske i tada opozicione političke sfere, najbolje govori činjenica da investitor koji je bukvalno poćeran sa Kraljičine plaže i Velike plaže u Ulcinju, sada uspješno investira u ”Beograd na vodi”.

Kako jedan od ”podviga” kome je Krivokapić prilično doprinio je i ćeranje Engleskog investicionog fonda sa plaže Valdanos. 

Ipak, jedan od najvećih doprinosa urušavanju crnogorske ekonomije, Krivokapić je dao kada je učestvovao u ćeranju francuske kompanije za upravljanje aerodromima VINCI Airports na čijem se dovođenju u Crnu Goru radilo krajem 2014. godine. U to vrijeme su upravljali sa oko 20 aerodroma u Evropi i svim aerodromima u Portugalu, a tada je Francuska riješila da ovoj kompaniji povjeri na upravljanje sve francuske aerodrome uključujući i ”Charle de Gol”.

Da je posao u Crnoj Gori realizovan, naša država bi bila povezana sa više od 20 aerodroma u Evropi direktnim linijama. Ali Krivokapiću, tadašnjoj opoziciji, NVO i paramedijskom sektoru iz samo njima poznatih razloga ovo nije odgovaralo pa su udruženim silama doprinijeli pravljenju ogromne štete državi Crnoj Gori. Sada VINCI investira i upravlja aerodromom u Beogradu, koji su preuzeli u februaru 2019. godine nakon potpisivanja ugovora o koncesiji na 25 godina.

Koliko je Crna Gora izgubila zahvaljujući, između ostalog, Krivokapićevom kapricu, govori i podatak da je VINCI Airports u julu 2019. pokrenuo projekt vrijedan 730 miliona eura za modernizaciju aerodroma Nikola Tesla u Beogradu.

Krivokapićeva SDP je bila i protiv projekta istraživanja ugljovodonika u Crnoj Gori koji je naknadno ocijenjen kao jedan od najboljih u regionu, a kritikovala je i raskid ugovora sa A2A i put opciju…

Kočio državne, a umnožavao lične projekte

Da li je Krivokapić u učestvovao u svemu ovome iz lične sujete i opsjednutosti Milom Đukanovićem, ostaje nejasno. Ali je svoju bolesnu sujetu i ambiciju naplaćivao građanima Crne Gore.

I dok je kočio državne projekte, svoje je umnožavao. Krivokapić ima stan od 120 kvadrata u elitnom dijelu Podgorice. Sebi je obezbijedio jednu od najvećih penzija u Crnoj Gori, oko 2000 eura,  decembra 2020. godine, a rješenje o pravu na penziju dobio je na osnovu člana 108 Zakona o sprječavanju korupcije koji je Ustavni sud Crne Gore ukinuo 21.04.2017. godine. Dakle, penzinisan je po Zakonu čija je ustavnost osporena četiri godine ranije! Fond PIO je nakon pritiska javnosti ukinuo rješenje o njegovom penzionisanju po osnovu člana 108. Zakona o sprječavanju korupcije.

Zbog Rankove penzije, podnesene su i  tri krivične prijave od kojih jedna protiv jednog ili više N.N. lica zaposlenih u Ministarstvu rada i socijalnog staranja i dvije protiv lica sa posebnim ovlašćenjima u Fondu PIO. Pokrenut je disciplinski postupak protiv donosioca rješenja. Bivši šef parlamenta zahtjev za penziju podnio je Ministarstvu rada i socijalnog staranja 29. novembra 2016. godine, u zatvorenoj koverti na ime Nikole Dedeića, tadašnjeg sekretara tog resora. Dedeić je kasnije tvrdio da je upravo tog dana preuzeo dužnost zamjenika generalnog sekretara Vlade i da ne poznaje Krivokapića. “Nikad ga u životu nijesam upoznao, niti vidio. ’Znam’ ga jedino s televizije“ rekao je tada Dedeić.

L.P.Đ.