Piše: Erol Ramusović
Velika Srbija se širi na očigled Evropske unije i NATO-a, a da je tako pokazuju posljednji lokalni izbori u Crnoj Gori, izbori u Bosni i Hercegovini i formiranje nove-stare Vlade Srbije. Šta se zbiva sa “Zapadom”, je li moguće da ništa ne razumiju, ili pisane norme za koje se zalažu svjesno ignorišu. Ili, jednostavno “Zapadu” odgovara velika Srbija.
Sad će treća godina od kada Crnom Gorom upravlja prosrpska i proruska vlada. Sasvim je jasno da to nije slučajno, samo nije jasno šta je krajnji cilj. Na NATO teritoriji pustiti takve izlive antizapadnog osjećaja i promovisanja proruskih stavova, znači da ta politika ima podršku. Od koga ne znam.
Srbija je otvoreno proruska ispostava i uporno ignoriše molbe sa zapada da uvede sankcije Rusiji. Aleksandar Vučić to ignoriše i onda za nagradu dobije još više pažnje sa zapada i još više tolerancije. Čekalo se mjesecima na formiranje nove vlade i iščekivalo da imenuje prozapadnu vladu. Odjednom ne da nije imenovao prozapadnu vladu, nego na ključne pozicije imenovao upravo proruske ljude. Zbunjujuće.
U Bosni i Hercegovini jedino probosanska politička scena pokazuje demokratske kapacitete i glasaju za lijevo orjentiranog člana Predsjedništva BiH. Ne bih ulazio u to da li je takav potez dobar ili loš, samo konstatujem činjenice. Milorad Dodik učvršćuje svoju poziciju, kao i Dragan Čović. Dodik je sa kraćim pauzama već 25 godina glavna politička snaga Srba u BiH. Iako je na crnoj listi Sjedinjenih Američkih Država i Velike Britanije, Njemačka šuti. Evropska unija šuti. Dodik ponižava kompletan zapad, posebno nazivajući Njemce pogrdnim imenima, pa čak i fašistima.
Jedini iskreni zapadni saveznici na Balkanu su Albanci, Bošnjaci i Crnogorci suverenisti. Logično bi bilo da zapad bezrezervno podrži svoje saveznike posebno imajući u vidu rat u Ukrajini i želje nekih centara moći da se rat prenese na Balkan.
Nažalost na terenu osjećamo suprotne stvari, da oni koji su otvoreno ili skriveno protiv euroatlanskih integracija, imaju prećutnu saglasnost za svoja djelovanja.
U posljednjih 30 godina Rusija nije imala nikad više uticaja na balkanska zbivanja. Bošnjaci se posebno satanizuju iako su glavni demokratski i stabilizirajući faktor na Balkanu. Uz podršku Bošnjacima, došlo bi do ubrzane stabilizacije prilika i u BiH i u Crnoj Gori.
Da je to nekome u interesu, brzo bi mogao riješiti začarani krug. Ovako, stiče se utisak da određeni centri moći namjerno guraju Bošnjake u zagrljaj Vučićevog “srpskog sveta”, a samim tim i jačeg ruskog uticaja u Jugoistočnoj Evropi. Nekome je to na “Zapadu” izlgeda i cilj?
(Autor je predsjednik Skupštine Senata privrede EU u BiH i član udruženja građana porijeklom iz Crne Gore)