Političke stranke koje vladaju Crnom Gorom uspjele su da za svega dvije i po godine upropaste sve čega su se dohvatile, kazali su predsjednik Savjeta GI 21.maj Miodrag Živković i programski koordinator Rade Bojović.
“Kombinacija populističke, klerikalne i velikosrpske politike pokazala se pogubnom i ostaće vanserijski primjer zlonamjerenog, diletantskog i dezorijentisanog upravljanja državom. Za kratko vrijeme parlamentarna većina je napravila ruglo od političkog sistema, urušila je ustavni sistem i demokratski poredak u zemlji”, navode Živković i Bojović.
U Evropi je, dodaju, nezabilježeno da su njenu prvu vladu sastavljali episkopi tuđe crkve, dok drugu tragikomičnu i odavno razriješenu vladu, koja je bila i proizvod kontuzovane opozicije, već pola godine čuvaju zamrznutu u strahu od vanrednih izbora.
“Apsurdi takve politike se ogledaju i u sadašnjim pokušajima da se neustavno rekonstruišu ostaci Abazovićeve izvršne vlasti. Istovremeno, parlamentarna većina je postala dokazani sljedbenik svih najgorih praksi prethodne vlasti o čemu najbolje svjedoči na hiljade zaposlenih stranačkih lojalista koji su dali dodatni podsticaj urušavanju javnih preduzeća i formiranju potpuno nekompetentne i neefikasne javne administracije”, navode u saopštenju.
S druge strane, kako kažu, sve ispravne javne politike prethodnog režima, poput spoljnopolitičke orijentacije ili minimuma birokratske meritokratije, izvrgnute su ruglu tako da je Crna Gora danas sumnjiva NATO članica i zemlja koja je gotovo zamrzla proces priključenja Evropskoj Uniji.
“Pritom je ova nakazna vladajuća većina postala marioneta autokratskog i antievropskog režima iz Srbije, dok je istovremeno otvorila vrata razarajućem ruskom uticaju koji se ideološki sprovodi preko popova SPC. Kada svemu ovome dodamo uništavanje nacionalne ekonomije što se ogleda u sumanutoj poreskoj politici i ruiniranju crnogorskog poslovnog ambijenta, kao i upravljanje javnim finansijama poput vožnje autobusa iz kultnog filma “Ko to tamo peva”, jasno je o kakvoj državnoj politici se radi. Konačno, na građanima je da odluče hoće li nastaviti da podržavaju ovakvu politiku, ali je bitno da znaju da će u slučaju nastavka podrške takvoj politici njihove životne perspektive biti uznemirujuće i sumorne”, zaključuju Živković i Bojović.