Muzičko-diplomatski događaj ‘’Kafa sa ambasadorkom Italije’’ održan je u Evropskoj kući.
Ambasadorka Italije u Crnoj Gori, Andreina Marsela ima bogatu i dugu diplomatsku karijeru. Kroz različite funkcije u italijanskom Ministarstvu spoljnih poslova, ambasadorka je sticala iskustvo širom svijeta, od Kartuma do Kabula, Tripolija do Podgorice.
Diplomatija ju je i dovela u Crnu Goru. Ipak ,‘’svi putevi vode u Rim ’’. Na kafi sa ambasadorkom saznali smo da ambasadorka dolazi upravo iz Rima.
‘’Želja da otkrijem druge države i gradove mi pomaže da održim zdrav odnos sa svojim rodnim gradom. Rimljani se vežu za svoj grad i ne žele da ga napuste. Rimu se uvijek vraćaju a kad neko odluči da postane diplomata navikne se da napušta svoj grad’’, kazala je ambasadorka Marsela.
Ambasadorka je podijelila kako najviše osjeća vezu sa svojim gradom tokom zalaska sunca, jer svjetlost tada ističe njegovu ljepotu.
Osvrnula se na diplomatiju i ljubav prema ovom pozivu.
‘’Biti diplomata, po mom mišljenju, znači da se bavite inostranom politikom. Možda nije moja ljubav diplomatija već inostrana politika, a diplomatija je najbolji način da se bavim inostranom politikom’’, istakla je ambasadorka.
Prema njenim riječima diplomatija je mnogo više od posla i poručila je mladima da ako su zainteresovani za inostranu politiku da se odluče za diplomatiju.
‘’Kroz diplomatiju izgradite specijalnu vezu sa sredinom u kojoj provodite vrijeme. Bila sam u raznim državama, ali ovo je prvi put da radim kao ambasadorka u državi koja je u Evropi. U Crnoj Gori se zaista osjećam kao kod kuće’’, dodaje ona.
Ambasadorka je komentarisala i status žena u diplomatiji. Naglasila je da je sve više žena u diplomatiji, što smatra ohrabrujućim.
Mladi evropski ambasadori, mladi političari, studenti Fakulteta političkih nauka i Ekonomskog fakulteta i zainteresovani građani imali su priliku da u Evropskoj kući popiju ”kafu” sa ambasadorkom Italije i saznaju više o ovoj zemlji.
U duhu Italije, veče su obilježili italijanska muzika, tradicionalni božićni kolač panetone, espresso, kapućino i proseko.
Veče ispunjeno muzikom duguju službenicima Ambasade, Terezi Albano i Paskvaleu Palumbo, koje je na klavijaturi pratio prijatelj Ambasade Marsel Đuričković.