Punomoćnik kompanije “Sonuba Montenegro” iz Podgorice, advokat Branko Čolović, reagovao je na saopštenje Momčila Lekovića, odbornika Demokrata u Skupštini opštine Bar, objavljeno 13. oktobra na Portalu tabloida Vijesti.
S obzirom da je reagovanje Čolovića objavljeno na portalu tabloida Vijesti u nedjelju oko ponoći, da bi ga pročitalo što manje ljudi, što je poznati manir ovog koncerna poznatog kao ”medijska mafija”, Portal Aktuelno je prenio advokatovo saopštenje.
Reagovanje advokata Čolovića prenosimo u cjelosti:
“1. Nije jasno šta je Leković htio da kaže kada je naveo da advokat Čolović pokušava da ‘dezavuiše’ javnost. Literatura i dostupni rječnici kažu da postoje tri značenja riječi dezavuisati, i to: 1. poreći nečije tvrdnje, odreći, osporiti nečiju ovlašćenost, 2. ne priznati, odreći se nekoga, ne pružati podršku i 3. opovrgnuti nekoga, naterati nekoga u laž. U vezi toga, želim da razjasnim da ni meni ni mojim klijentima nije bila namjera da dezavuišemo ‘javnost’, kako to navodi Leković, nego netačne i zlonamjerne izjave samog g. Lekovića.
“2. Što se tiče Lekovićevog baratanja odredbama Zakona o obligacionim odnosima, ne znamo da li ga je savjetovao neki ‘stručnjak’ (i koji?) ili on objašnjava sadržinu propisa na bazi sopstvenog intelektualnog autoriteta i pravničkog znanja, u čiju ocjenu ne želimo da se upuštamo. U svakom slučaju, prekid toka zastarjelosti je elementarni institut obligacionog prava. Članom 401 Zakona o obligacionim odnosima je popisano na koji način prekid zastarjelosti utiče na rok zastarjelosti, pa je u stavu 3 tog člana propisano: ‘Kad je prekid zastarijevanja nastao podizanjem tužbe ili pozivanjem u zaštitu, ili isticanjem prebijanja potraživanja u sporu, odnosno prijavljivanjem potraživanja u nekom drugom postupku, zastarijevanje počinje teći iznova od dana kad je spor okončan’. Stav 4 sadrži identičnu pravnu normu u pogledu prekida zastarjelosti pokretanjem stečajnog postupka, a stav 5 člana 401 propisuje da ‘Isto važi i kad je prekid zastarijevanja nastao zahtjevom prinudnog izvršenja ili obezbjeđenja’. Dakle, tok zastarjelosti koji je prekinut zahtjevom za prinudno izvršenje ne može se nastaviti dok god postupak izvršenja ne bude okončan. Ovo ne može biti sporno nikome ko nije ‘preko veze’ položio ispit iz obligacija na pravnom faklutetu ili ne daj bože pravosudni ispit, osim ako mu je namjera da iznese neistinitu tvrdnju. Razumijemo da je političarima posao da se ponekad (a možda i često) ‘prave nevješti’, ali bi bilo interesantno vidjeti da li g. Leković može da pronađe nekog pravnika koji živi od svog stručnog i profesionalnog integriteta i nije vezan za politiku, kao što je advokat ili sudija, profesor ili asistent na katedri građanskog prava, koji će „zagrabiti paragrafe“ kao u pjesmi Đorđa Blaševića i podržati njegovu (Lekovićevu) ‘pravnu’ analizu.
“3. Drago nam je što g. Leković priznaje da je Sporazum iz 2019. godine potpisan na osnovu skupštinske odluke većine poslanika tadašnjeg saziva SO Bar. To što g. Leković očigledno ne gaji simpatije prema ovoj ili onoj političkoj partiji čiji su odbornici bili sastavni dio većine prilikom glasanja ne utiče na pravnu valjanost donijete odluke. Suština demokratije je upravo u tome da se poštuje odluka većine, sviđalo se to nekome ili ne.
“4. Neistinita je Lekovićeva tvrdnja da spor koji je vođen u Privrednom sudu Crne Gore nije okončan. Shodno Sporazumu, DOO ‘Sonuba Montenegro’ se odrekla tužbenog zatjeva za isplatu iznosa od 20 miliona eura na ime naknade štete i povraćaj uloženih sredstava u visini od 44.370.878,00 eura sa zakonskom zateznom kamatom, a Privredni sud je donio presudu na osnovu odricanja.
“5. Prinudno izvršenje presude Osnovnog suda u Baru za neisplaćeni dio naknade za komunalno opremanje zemljišta nije odloženo na 48 mjeseci da bi to ‘poslužilo investitoru’ za ‘kupovinu vremena’, kako to tvrdi Leković, već je u tom roku trebalo da najprije Opština ispuni svoje obaveze na rješavanju, između ostalog, imovinsko pravnih pitanja u roku od 30 mjeseci, pa da u okviru istih tih 48 mjeseci bude izgrađena infrastruktura neophodna za komunalno opremanje lokacije ‘Maljevik’ (elektrosnabdijevanje, saobraćajnice, kanalizacija, vodosnabdijevanje). Do novog spora je došlo zato što Opština Bar, nažalost, nije uspjela da na vrijeme sprovede eksproprijaciju i time riješi imovinsko-pravna pitanja u pogledu zemljišta na kome treba da se gradi infrastruktura u ugovorenom roku od 30 mjeseci, zbog čega investitor nije ni dobio šansu da počne sa radovima, niti je počeo da teče rok od 18 mjeseci u kome je planirano da ti radovi budu okončani. Opština Bar sada, kao strana koja nije ispunila svoje obaveze po Sporazumu i protivno tom Sporazumu, insistira na prinudnom izvršenju novčane obaveze koja je zamijenjena obavezom izgradnje infrastrukture od strane investitora.
“6. Netačna je kontrukcija g. Lekovića da će ‘uključivanje firme C.&.S.I. Limited sa Kipra sada investitoru očigledno poslužiti kao povod za uključivanje međunarodne arbitraže’. Moguće je da g. Leković nije dobro informisan, jer je kompanija ‘C.&S.I. Limited’, koja je dio ‘Mercury’ grupe, postala vlasnik akcija DOO Sonuba Montenegro, odnosno ‘uključila se’, kako on kaže, još 2009. godine. Druga mogućnost je da g. Leković, kada je u pitanju poznavanje međunarodnog privrednog prava, ima još veći prostor za napredovanje nego u oblasti obligacionog prava.
“7. Suprotno Lekovićevom mišljenju, nijedna odredba Sporazuma iz 2019. godine ne može biti ‘protivna’ članu 74 Zakona o izvršenju i obezbjeđenju, jer je SO Bar donijela odluku o potpisivanju Sporazuma prije nego što su stupile na snagu izmjene i dopune tog zakona koje se tiču člana 74.
“8. Netačno je da se Sporazumom iz 2019. godine derogira presuda Osnovnog suda u Baru. Sporazum iz 2019. godine nije ništa drugo do poravnanje, a ni taj pravni pojam po svemu sudeći g. Lekoviću nije jasan, ili se on jednostavno pravi da mu nije jasan. Ugovorom ili sporazumom o poravnanju lica između kojih postoji spor ili neizvjenost o nekom pravnom odnosu, pomoću uzajamnih popuštanja prekidaju spor, odnosno uklanjaju neizvjesnost i određuju svoja uzajamna prava i obaveze. Dakle, Sporazumom iz 2019. godine Opština Bar i DOO Sonuba Montenegro su putem uzajamnih popuštanja postigli poravnanje, kojim se investitor odrekao prava na povraćaj već uplaćenih sredstava u visini od preko 11 miliona Eura koja nijesu uložena u infrastrukturu za lokaciju ‘Maljevik’ i pripadajuće kamate i prekinuti su brojni sporovi i postupci pokrenuti od strane investitora pred drugim državnim organima, pri čemu su stranke precizno uredile svoja uzajamna prava i obaveze i rokove za ispunjenje tih obaveza, radi realizacije projekta ‘Maljevik’. Nesporno je da je Opština Bar u docnji sa ispunjenjem svojih obaveza po Sporazumu već skoro dvije godine, te da kao strana koja krši Sporazum istrajava u izvršenju prinudne naplate potraživanja koje joj ne pripada ukoliko se Sporazum izvrši onako kako glasi. Sve to u kontekstu okolnosti da do zastare potraživanja ni po (netačnoj) ‘teoriji zastarelosti’ g. Lekovića ne bi došlo u naredne dvije godine, tj. do 31.12.2025. godine?!. Dakle, umjesto da se usredsrijedi na ispunjenje svojih još uvijek neispunjenih obaveza po Sporazumu, Opština Bar traži prinudnu naplatu potraživanja na koje nema pravo po Sporazumu.
“9. G. Leković veoma griješi kada kaže da podnošenje nove tužbe i moguće pokretanje arbitražnog postupka predstavljaju novu opstrukciju, odnosno ‘bacanje pod noge’ i ‘gaženje’ Sporazuma iz 2019. godine. Upravo obrnuto, investitor koristi zakonom dozvoljena pravna sredstva za zaštitu svojih prava i interesa koji se zasnivaju na tom Sporazumu, zbog toga što Opština Bar nije izvršila svoju obavezu da ispuni Prethodne uslove za izgradnju infrastrukture koji su predviđeni kako samim Sporazumom, tako i zakonom. Dakle, investitor ne „opstruiše“ Sporazum, već koristi raspoloživa pravna sredstva da zaštiti svoja prava koja su Sporazumom stipulisana, a koja Opština Bar povrijeđuje, opstruira i derogira neosnovanim istrajavanjem na sprovođenju postupka izvršenja.
“10. Valjda je svakome jasno da se infrastruktura ne može graditi na tuđem zemljštu, ma kako to vidio g. Leković, koji se ‘čudi’ zašto investitor ne otpočne radove. Takođe, Leković griješi kada kaže da radove koji treba da budu otpočeti investitor ‘nije vidio bar od dolaska DPS-a na vlast’. Investitor je investirao izgradnju više objekata po svijetu koji nijesu ništa manji od onih koji su planirani na ‘Maljeviku’. Opština Bar je ne samo obaviještena o referencama investitora, već su predstavnici odborničkih klubova imali prilike da posjete neke od tih objekata.
“11. Imajući u vidu dosadašnja negativna iskustva, počev od nenamjenskog trošenja 11,8 miliona eura, preko odbijanja SO Bar da prihvati projekat globalno renomiranog arhitektonskog biroa Foster + Partners koji je investior finansirao sa više od pet miliona eura, do sabotiranja izvršenja sporazuma iz 2019. godine od strane raznih organa javno-pravne vlasti, investitor se pita, isto kao i g. Leković, šta je sljedeće što će ga spriječiti da realizuje projekat. Na žalost, nije nemoguće da će se ispostaviti da su konstrukvivni pomaci u realizaciji projekta jedino mogući pod pritiskom sudskih sporova.
“12. Investitor ima pravo da angažuje koga god hoće radi zastupanja njegovih interesa u Crnoj Gori, što se odnosi i na g. Bećirovića i na mene ili bilo koga drugog. Sastancima u vezi projekta ‘Maljevik’ u Opštini Bar, kao i kod nadležnih organa vlasti države Crne Gore nijesmo prisustvovali samo g. Bećirović i ja, već i drugi predstavnici i zastupnici investitora. Na neke sastanke su dolazili i investitori, odnosno članovi ‘Mercury’ grupe lično. Ne možemo da vjerujemo da to g. Lekoviću nije poznato.
“13. Daleko je od istine da se g. Leković i adv. Čolović ‘slažu’, kako g. Leković kaže, ‘da je jedino SDT institucija koja može dati odgovore na brojna pitanja i dileme koje postoje od 2007. godine pa do danas’. G. Leković je taj koji je u izjavi prenijetoj u članku od 04.10.2023. godine pozivao SDT da ispita okolnosti vezane za projekat ‘Maljevik’ koje njemu, navodno, nijesu jasne, tvrdeći da je Sporazum iz 2019. godine ‘štetan’ za Opštinu Bar. Adv. Čolović je ovu tvrdnju g. Lekovića demantovao i istakao da bi SDT, ako ga g. Leković već priziva, moglo da se pozabavi sasvim drugim pitanjem, a to je ko je i zašto sabotirao projekat i u čijem je to interesu. Svakako ne u interesu investitora ili u interesu Opštine Bar.
“14. Nadamo se, ipak, da će se steći zakonski uslovi za realizaciju projekta i da će vrijeme pokazati da javni istupi sa ciljem omalovažavanja investitora nijesu bili opravdani niti su štitili interese Opštine Bar i njenih građana”, naveo je Čolović u reagovanju.