Piše: Božidar Proročić, književnik i publicista
(Autorski tekst povodom 105. godina od obnavljanja nezavisnosti Poljske)
Poljska, ponosna zemlja koja je kroz vjekove ostavila neizbrisiv pečat u knjigama svjetske istorije, nije samo prostor na karti, već živa priča o hrabrosti, otporu i neumornom trudu svojih građana. Njena slavna istorija često je bila ispisivana krvlju junaka, ali isto tako i perom vizionara koji su oblikovali naciju sa snažnim identitetom. Od srednjeg vijeka do danas, Poljska je bila poprište mnogih bitaka koje su oblikovale njen karakter. Junaci poput kralja Sobieskog, čije ime odzvanja kroz vjekove zahvaljujući hrabrom vođenju Poljskih trupa u ključnom trenutku opsade Beča 1683. godine, simbolizuje hrabrost i odlučnost koja je ukorijenjena u poljskom narodu. Tokom vremena, Poljska je bila svjedok promjena, ali nikada nije izgubila svoj suverenitet u srcu Evrope. Njena borba za slobodu i nezavisnost, često je nailazila na teške izazove, nikada nije odustala. Pomenimo samo Varšavsku konferenciju iz 1794. godine, đe su poljski borci pod komandom Tadeuša Koćuškog hrabro ustali protiv podjele njihove domovine. Istovremeno, Poljska je bila rasadnik kulture, umjetnosti i nauke. Poljaci su dali svijetu genijalne umove poput Marije Kiri, prve žene koja je dobila Nobelovu nagradu, kao i Frederika Šopena, čije melodije i danas odzvanjaju širom svijeta. Sjedinjujući se nakon razdoblja podjele i gubitka nezavisnosti, Poljska je demonstrirala izuzetan otpor i volju za ponovnim usponom.
Pune 123, godine Poljska je bila bez svoje nezavisnosti. U tom dugom periodu, Poljska je bila lišena svoje nezavisnosti, jer su njene zemlje bile podijeljene i okupirane od strane susjednih država. No, sve se preokrenulo 11. novembra 1918. godine, kada je Poljska napokon povratila svoju suverenost. Ovaj ključni trenutak omogućio je Poljacima da ponovno posjeduju svoju zemlju i slobodno odlučuju o svom jeziku i načinu života. Ova značajna prekretnica u istoriji Poljske ne može se pripisati samo jednoj osobi ili događaju, ali tri izuzetno važna imena ističu se kao ključni činioci u ovom procesu: Ignjaci Jan Paderevski, Roman Dmovski i Jozef Pilsudski. Njihova predanost, hrabrost i vizionarstvo bili su ključni faktori u osiguranju nazavisnosti Poljske, otvarajući put slobodi i samoopredjeljenju za poljski narod.
Povratak nezavisnosti Poljske predstavljao je bolnu tačku za susjednu Rusiju, koja je težila dominaciji ne samo na poljskim teritorijama, već i na teritorijama drugih evropskih zemalja. Velika ruska vojska pokrenula je napad na Poljsku, težeći proširenju svoje dominacije prema zapadu, sve do Varšave. Međutim, događaji su se neočekivano odigrali kada je ruska vojska stigla do rijeke Visle. Događaj od presudnog značaja desio se na datuma 13. i 15. avgusta 1920. godine, kada su poljske snage hrabro i odlučno napale rusku vojsku sa svih strana. Ova iznenađujuća ofanziva spriječila je Ruse da pređu rijeku, prisilivši ih na povlačenje. Odlučujuća pobjeda Poljske ne samo da je spasila Varšavu i Poljsku od sovjetske dominacije, već je takođe sačuvala nezavisnost mnogih evropskih zemalja. Ova epoha u poljskoj istoriji, poznata kao ,,Bitka na rijeci Visli“ ili „Čudo na Visli“, ostala je simbol hrabrosti i otpora, podsjećajući na važnost očuvanja slobode i suvereniteta.
Solidarnost, pokret koji se rodio u Gdanjsku, predstavlja svijetlu tačku u novijoj istoriji, simbolizujući hrabrost i odlučnost poljskog naroda u borbi za pravdu i slobodu. Danas, Poljska nije samo članica evropske zajednice, već i snažan stub stabilnosti u regionu. Njeno bogato kulturno naslijeđe, tradicija i jezik čine temelj jedinstvenog poljskog identiteta koji je preživio i procvjetao kroz vjekove.
Ponosna na svoju vlastitu borbu za slobodu, Poljska danas, s jednakim žarom i posvećenošću, pruža snažnu podršku Ukrajini. Solidarnost između Poljske i Ukrajine nije samo istorijski utemeljena već predstavlja živu nit koja povezuje ove dvije nacije u njihovom zajedničkom sanu za nezavisnost i pravednost, Poljska solidarnost s Ukrajinom svijetli kao svijetionik nade, pružajući podršku u teškim vremenima i dijeleći iskustvo očuvanja nacionalnog identiteta. Ova povezanost nije samo politička, već i ljudska – to je izraz srčane podrške, razumijevanja i spremnosti na zajedničko stvaranje bolje budućnosti. Ujedinjene u duhu solidarnosti, Poljska i Ukrajina zajedno svjedoče o snazi jedinstva i odlučnosti da se čvrsto stane uz one koji teže slobodi i pravdi. Ova veza, isprepletana istorijom i savremenim naporima, odražava najbolje vrijednosti koje oblikuju evropski kontinent – solidarnost, slobodu i međusobno poštovanje. U srcu Evrope, Poljska stoji kao simbol borbe za nezavisnost, slobodu i pravdu. Neka ova zemlja i dalje bude izvor inspiracije i snage za sve nas, podsjećajući nas da je snaga nacije izgrađena na hrabrosti pojedinaca i njihovoj predanosti izgradnji bolje budućnosti. Poljska, zemljo ponosna, tvoja priča i istina su vječne slobode i temelj brojnih naroda Evrope. Na kraju šta reći citirati legendarnog Leh Valensu nekadašnjeg političara, borca i patriotu koji je rekao: ,,POLJSKA JE ZEMLJA HEROJA NIKADA NEĆEMO IZGUBITI HRABROST“
Svaka cast Gospodine. Respekt!