Da li Zvezdine ”luče slobode” nagovještavju pad Vučića?

Piše: Stanko Radulović

Izbori u Srbiji posljednjih godina postali su toliko učestali da se čovjek prosto zapita da li je ta učestalost namjerno isplanirana da bi se i onako rezigniranim građanima ove klerikalno-totalitarne zemlje ubila svaka volja za otporom i promjenom.

Međutim, na izborima koji se održavaju u nedjelju, ne odlučuje se samo o sudbini građana Srbije, već i sudbini regiona, koji bi nastavio da klizi u nestabilnost i neizvjesnot ako ponovo pobijedi Vučićev SNS.

Jedino što bi bilo sigurno ukoliko SNS srpskog autokrate Vučića odnese ubjedljivu pobjedu je da bi nad regionom nastavila da visi hipoteka tenzija i opasnosti od oružanog sukoba, mnogo goreg od onoga koji je beogradski režim pripremao u Banjskoj 24. septembra. Jedina je sreća za planetu što Vučić nije na vlasti u nekoj većoj, politički i vojno moćnijoj zemlji, a bogami i desničarski odlučnijoj, jer bi onda svijet, po svemu sudeći, brzo zaboravio na Putina.

Stoga, građani Srbije imaju zadatak da u nedjelju pomognu regionu – izaberu drugačiji put i naprave zaokret od suicidne politike jednog od najbolesnijih diktatora u novijoj istoriji Balkana.

Tragovi autokratskog režima

Simboli monstruozne politike Aleksandra Vučića su škola “Ivan Ribnikar”, Jovanjica, fabrika guma Ling long u Zrenjaninu, željezara u Smederevu, Majdanpek i mnoga druga mjesta u kojima građani Srbije rade kao robovi ili srednjovjekovni kmetovi, bez osnovne životne zaštite u gotovo nemogućim uslovima.

Jedan od najvećih i najdubljih tragova koje je ostavila Vučićeva autokratija vidljivi su na primjeru mafijaške okupacije srpskog sporta od strane ”režimske mezimice” Crvene zvezde i njenih naprednjačkih kadrova. Ovaj klub, nažalost, postao je simbol malverzacija i kriminala koji vladaju ne samo fudbalskim savezom, već i ostalim sportskim institucijama, ali i čitavim srpskim društvom, a za takav ambijent upravo je zaslužan srpski vrhovni autokrata.

Crvena zvezda kao simbol političkog terora, od osnivanja do danas bila je uvijek državno mezimče i najodanija konkubina svih vlasti od 1945. godine do danas. Sa Vučićem je to samo kuminiralo. Ali upravo glasovi kritike upućene Vučiću, od poznatih Zvezdinih asova, nagovještavaju da ”mezimica režima” pravi diskretan otklon, što može da znači da se Vučiću ne piše dobro na izborima koji će biti održani preksjutra.

Kao sinonim političkog kriminala u sportu i mraka naprednjaka proteklih dana javio se selektor reprezentacije Srbije Dragan Stojković, koji je ušao u prljavi sukob sa Nemanjom Vidićem. Radi se o drugovima iz istog fudbalskog kluba, sa stadiona podno tenka, koji je postao simbol Vučićeve vlasti. Upravo taj sukob nagovijestio je da rezultati nedeljnih izbora lako mogu da ne budu po volji AVAVAV.

Počelo ograđivanje od Vučića

Svađa među čuvenim asovima Crvene zvezde i ograđivanje od Aleksandra Vučića, sluti da se srpskom autokrati ne piše dobro na predstojećim izborima.

U gotovo savršenoj medijskoj mašineriji Crvena zvezda sebe decenijama predstavlja kao žrtvu komunista, pa Slobodana Miloševića, potom Vojislava Koštunice i Borisa Tadića, a tako će biti i kada padnu naprednjaci. Ispašće da Vučić nije volio Crvenu zvezdu, baš kao ni Nebojša Čović i Zvezdan Terzić, i ta propagandna mašinerija je već krenula u akciju upravo preko Vidića, koji je u sukobu sa Stojkovićem i FSS i poručio da ‘‘Aleksandar Vučić nije zvezdaš”.

Ta Vidićeva izjava, nije nimalo slučajna i nagovještava da se makar u Beogradu vlast srpskom autokrati i te kako ljulja. Izjava bivšeg Zvezdinog asa, takođe treba da posluži kao mamac u koji treba da se upecaju mnogi kada se Crvena zvezda nakon pada režima bude predstavljala kao žrtva SNS-a, a ne najodaniji sljedbenik ideologije svih političkih vlastodržaca u Srbiji od osnivanja do danas, pa i Vučićeve.

U Zvezdi sigurno s pravom računaju na slabo pamćenje javnosti. Poslije 30 godina mnogi su zaboravili da je baš Crvena zvezda bila najznačajnija konkubina Slobodana Miloševića i SPS, da je čika Sloba doveo na mjesto vođe zvezdaša Željka Ražnatovića Arkana i da su zajedno promjenili ime navijačkoj grupi iz Cigani u Delije i da je pod patronatom Miloševića postala prvak Evrope. Tada se na tom stadionu klicalo ”Slobo slobodo” i ”Slobodane mili brate”… Miloševićeva Crvena zvezda je godinama nakon osme sjednice u aprilu 1987. godine bila glavna poluga vlasti, sjeverna tribina stadiona podno tenka najvažniji i najodaniji regrutni centar za mobilizaciju kriminalaca u obračunu sa političkim neistomišljenicima.

Rekord Vučićeve mezimice

Crvena zvezda je ovog vikenda postala svjetski rekorder i oborila rekord Real Madrida koji je pod diktaturom generala Franka u Španiji 121 utakmicu na Santijago Bernabeu odigrao bez poraza. Vučićeva Crvena zvezda na stadionu podno tenka nije izgubila od aprila 2017. godine kada su poraženi od Parizana, što se poklapa sa najozloglašenijim periodom Vučićeve tiranije Srbijom.

Šta Srbiju čeka ukoliko AV ne izgubi vlast jasno su proteklih dana poručili navijači Crvene zvezde, Zvezdan Terzić i Dejan Anđus…

Najprije su navijači sa sjeverne tribine stadiona podno tenka saopštenjem poručili da Crvena zvezda mora biti šampion! Ali mora, inače će biti – šta?

Ubrzo se oglasio i Terzić koji je nakon mjeseci tihovanja, poručio da konkubina svih vlasti sigurno osvaja titulu, a sve je začinio Dejan Anđus, prva medijska podrepna muva AV.

Anđus je proteklih dana intezivno napadao Željka Obradovića i Dragana Bjelogrlića. Sticajem okolnosti obojica su sa crno-bijelog dijela Topčidera.

”Obradović je najgori trener u istoriji i kriv je jer ne podržava aktuelnu vlast u Srbiji, dok je Bjelogrlić izdajnik, nasilnik i Jugosloven koji nema ništa sa Srbijom”, tako makar smatra Anđus. Zamislite logiku po kojoj niko iz javnog života ne smije da digne glas protiv vlasti jer ima posao i zaradio je dovoljno za život, a grijeh mu je što hoće da ruši vlast jer je narod kojem pripada na rubu egzistencije i živi u Vučićevom kazamatu.

Stojković ”zapečatirao” Zvezdu

Kao najbolji demanti svih jadikovki navijača Crvene zvezde, kako su bili ”žrtve” Miloševića i njegovi protivnici, izronila je izjava kapitena Crvene zvezde Dragana Stojkovića u intervjuu “Tempu” krajem 80-ih godina. Tada najuticajniji sportski magazinu u SFRJ, objavio je Piskijev intervju pod naslovom “Navijam za Slobodana Miloševića”. Danas Stojković navija za Vučića, pogodite zašto? Pa valjda zbog onih nestalih miliona iz kase FSS.

Ubrzo nakon tog intervjua objavljenog u Tempu, krenula je medijska, i svaka druga, kampanja, da se Stojković proglasi za petu Zvezdinu zvezdu, što se veoma brzo i desilo. Piksi je već 1990. godine napustio klub i otišao u Marsej, kao “legitimni” nasljednik Rajka Mitića, Dragoslava Šekularca, Dragana Džajića i Vladimira Petrovića,  kao Zvezdina zvezda sa ubjedljivo najkraćim stažom u klubu. Poslije Piksija to zvanje nije zaslužio ni Dejan Savićević, iako je Crvenu zvezdu doveo do titule prvaka Evrope i pobjednika Interkontinentalnog kupa.

U Crvenoj zvezdi od osnivanja je stvorena vojnička doktrina odanosti svakoj vlasti do posljednjeg časa, a tako je i danas. Ali ovaj klub gaji i prakse da se uoči svakog pada režima ”pojave” nosioci ”luče slobode” koji svojim javnim istupima stvaraju privid da je Crvena zvezda žrtva vlasti i da je treba spasiti od propasti zato što je svetionik srpstva. Sada je to Vidić, prije njega su to bili Lukić i Adžić i tako redom.

Stoga je indikativno da se režimska mezimica preko svog nekadašnjeg asa Vidića ”odriče” ili makar ograđuje od Vučića, pa je pitanje da li to treba gledati kao najavu izbornog poraza SNS-a, makar u Beogradu? Odgovor ćemo dobiti kroz nekoliko dana…