URA u Problemu

Piše: Ljubomir Filipović

Ljudi koji stvarno vode Uru, koji stoje iza ove golobrade ekipe koju drže u izlogu, nisu glupi. Međutim, on nisu ni političari. Razmišljaju ekonomski i profitno. Ideologija i vrijednosti, koje su “roba” kojom bi se trebalo trgovati na političkom tržištu za njih je neuhvatljiva. Stoga se oni vode čisto matematičkim i makijavelističkim principima. Njihov “Princ” Abazović ne treba da se trudi da reformiše društvo, nego samo da gleda što se traži i da proizvede mnogo toga – hapšenja, populizma, laži, gaženja i ponižavanja Cetinja, čestitki Novaku Đokoviću i podrške od strane SPC. A ono što su najbolje ukapirali da je prostor na kom Ura može beskonačno da raste upravo srpsko biračko tijelo u Crnoj Gori.

Ura je zato odavno odustala od suverenističkog biračkog tijela i od “tvrdih crnogorskih nacionalista” kako zovu sve koji ne pristaju na “dualni identitet”, pa su Uraši sa Cetinja brže-bolje skinuli majice sa likom Krsta Zrnovog Popovića i sklonili tzv. Gaetuše da ne bi provocirali njihovo novo biračko tijelo – litijaše, urbane četnike, naivne Jugoslovene i “nove suvereniste”.

Građanski opozicionari suverenisti, koji DPS-u i SDP-u ne mogu da oproste godine na vlasti, neće glasati ni za Uru ovaj put, jer su shvatili da su prevareni 30. avgusta. Svjesni su da je Ura bukvalno državu predala u ruke vanjskom faktoru, da je kulturu i obrazovanje i univerzitet dala srpskim nacionalistima – a sve za malo slave. Na kraju svjesni su da je glas za Uru na ovim izborima, u konačnici glas za DF i njihovog kandidata na izborima.

Međutim, iako je more “srpskog sveta” privlačno i veliko, ono je i burno. Precijenili su se pravi lideri Ure, pa su se malim leutom zaputili da brode njim. Zaboravili su da uračunaju identitet kao vrlo važan faktor u preferencijama birača, posebno u ovako zagrijanim atmosferama. Pokušavaju sada to da nadoknade potenciranjem pravoslavlja u spotovima, ali teško to ide.

Zato se sada u Nikšiću i dešava fenomen da simpatizeri Ure javno pozivaju Nikšićane da ne glasaju za njih, nego za Demokrate. Pokušao sam da ukapiram zašto se to dešava i naišao ne nekoliko mogućih razloga:

Urina lista u Nikšiću je slaba, i veoma odbojna za srpsko biračko tijelo koje im je jedino preostalo, jer je predvodi Tanja Bečanović, koja i pored toga što se sada trudi da izbriše svoju “ružnu crnogorsku prošlost” ne može sakriti stare fotografije sa Jevremom Brkovićem, na primjer.

Pored toga, otkriven je i veliki broj ljudi, koji su u prelaznom post-30-avgustovskom periodu, iz DPS prešli u Uru i sa da se nalaze na njenoj listi. Ljudi u ovom gradu još uvijek pamte Draga Đurovića i Uru koja se prije ribrendinga zvala Pozitivna, i boje se da im se ne ponovi ista situacija.

Iz ovih razloga bilbordi po Nikšiću ističu Dritana “velikog hapsitelja” Abazovića, dok se lokalni liderčići nalaze umanjeni u pozadini vožda. Lekcija koju su naučili od idola, Aleksandra Vučića. Čak su im i kabanice iste kao i SNS-ove, samo ofarbane u ljubičasto.

Još jedan razlog je nepovjerenje dijela ljudi da Ura može preći cenzus i boje se da ne raspu glasove u konačnom činu “oslobođenja Nikšića”, čiju je policiju uzgred-budi-rečeno već oslobodio Urin kadar Rade Milošević, nakon čega se prigodnom nacionalističkom priredbom, trobojkama i vatrometom slavilo do kasno u noć.