Ako bi za trenutak stavili sa strane goruće političke teme i upitali prosječnog crnogorskog građanina ‘’Šta on zapravo želi?’’, ubjedljiva većina bi odgovorila da želi bolji životni standard, veće plate, bolje zdravtsvo i obrazovanje, sigurnost i stabilnost, ocijenio je međunarodnog sekretara Socijaldemokrata Crne Gore (SDCG) Miloš Đuričković.
“Ako bi im postavili pitanje ‘’Na koji način je najbolje doći do svega navedenog?’’, na osnovu dostupnih istraživanja, da se zaključiti da bi barem 80 odsto građana odgovorilo da je to najbrže i najlakše postići kroz članstvo u EU”, saopštio je Đuričković.
Takođe, kako dodaje, više od dvije trećine poslanika u Skupštini Crne Gore ili dvije trećine političkih subjekata je “indetičnog stava, barem javno”.
“Percepcija crnogorskog društva u tom pogledu je ispravna. Ispunjavanjem kriterijuma za članstvo u EU, i samo članstvo, garantuju bolji standard, plate, obrazovanje, zdravstvo, efikasnu borbu protiv korupcije, vladavinu prava i tako redom. Uprkos gotovo apsolutnom konsenzusu oko toga šta želimo i na koji način želimo da dođemo do toga, za protekle dvije godine nije ništa urađeno po tom pitanju”, naglasio je on.
Evropske integracije Crne Gore, po njegovim riječima, svele su se “na po koju zastavu EU u kabinetu, Odu radosti u Skupštini i sada već zaboravljene stikere za viber”.
“Već dvije ipo godine pobjednici od 30. avgusta 2020. godine aktivno ispiraju mozak crnogorskim građanima da put u Evropsku Uniju vodi preko rješavanja statusa SPC u Crnoj Gori, obračunom i raskrinkavanjem zamišljenih hobotnica, političkih subjekata i ličnosti. Takođe, plasiraju se socijalni programi i razvojni projekti u koje ni sami ne vjeruju. U realnosti riječ je ličnim obračunima i jeftinom populizmu, zarad održavanja na vlast i grabljenja moći”, dodao je Đuričković.
Oni (EU) koji malo više znaju o razvoju od nas i koji u krajnjem odlučuju da li će Crna Gora postati dio EU, odavno su utvrdili šta je neophodno da se ispuni od uslova.
“Tačnije, uslove su formulisali kroz 33. pregovaračka poglavlja. Vjerovali ili ne, u tih 33. poglavlja, nema ni riječi o Milu, Porfiriju, Joanikiju, Dritanu i Radu, Milojku i Jakovu, gašenju i osnivanju nacionalne avio kompanije, obračunu sa pojedincima, dijeljenju povišica, radnih mjesta i sl. Sve što se od nas traži je da donesemo i sprovodimo zakone, usaglašene sa EU, koji će institucije i sistem učiniti ključnim razvojem društva i države a ne samovolja pojedinca ili partije. Zatvaranjem tih 33. poglavlja, stvorio bi se cjelokupan sistem koji bi omogućio bolji životni standard, veće plate, bolje zdravstvo, obrazovanje, vladavinu prava, mir, stabilnost itd. Takav sistem, sa jakim i nezavisnim institucijama bio bi sposoban i efikasan da na pravičan i kvalitetan način riješi čak i ona najteža crnogorska pitanja poput indentitetskih i vjerskih”, naveo je Đuričković.
Ako uzmemo ovu činjenicu u obzir, onda je, smatra on, jasnije zašto se pojedini politički subjekti “zalažu za EU, drugi opiru EU integracijama a treći ne rade ništa po pitanju EU integracija”.
“Svaki politički subjekat ili pojedinac koji nudi improvizovane programe umjesto konkretnih rezultata u EU integracijama, suštinski nudi kompenzaciju za projekat Crne Gore u EU. Crnoj Gori ne trebaju politički šarlatani koji će bombastičnim video spotovima samopromocije i holivudskim nazivima prijedloga zakona pokušati maskirati svoju nesposobnost. Ne trebaju joj ni berzanski špekulanti, koji državu doživljavaju kao svoju kompaniju (prćiju), kockajući se sa životima svih građana. Država nije biznis pa da ako ne uspije možete početi ispočetka, posljedice su mnogo teže. Pogubne”, istakao je Đuričković.
Ljepota EU integracija je, kaže on, što zasluge za “uspjeh ne može preuzeti nijedan pojedinac”.
“Možda je to razlog zašto već dvije godine po tom pitanju nema rezultata. Rezultati mogu doći samo zajedničkim radom svih (ili dominantne većine) političkih i društvenih aktera. Zato niti u jednoj državi članici EU nećete naći pojedinca ili političku partiju koja može isključivo za sebe prigrabiti lovorike za članstvo u EU. Crnoj Gori treba sposobna i stabilna parlamentarana većina, koja će zasukati rukave i u jednom mandatu zatvoriti 33. pregovaračka poglavlja sa EU. Sve ostalo, ruku na srce, kad je čekalo do sada može i te četiri godine”, naglasio je Đuričković.
On navodi da za razliku od drugih kandidata koji su se pridruživali EU, Crna Gora pored 33. pregovaračka poglavlja ima još jednu začkoljicu, “a to je Demokratski Front”.
“Politički subjekat, sa parlamentarnim statusom i podrškom od 15-20%, čiji je vrijedonosni sistem toliko različit od evropske civilizacije da je zavrijedio status nepoželjnog partnera u bilo kom obliku. Neka ne zamjere na mojim oštrim riječima jer su taj status od strane civilizovanog i demokratskog svijeta zavrijedili sopstvenim djelima i riječima. Evropska unija je jasna u stavu. Vlada sa DF-om nije partner EU ali ni SAD. Za građane to znači da mogu da se pozdrave sa evropskim integracijama, evropskim standardom, evropskom platom, zdravstvom, obrazovanjem itd”, dodao je Funkcioner SD-a.
Ostaje pitanje, smatra on, kakav će odnos prema realnosti da imaju ostale partije na političkoj sceni.
“Da li je vrijedno žrtvovati generacije crnogorskih građana zarad utopijskog projekta emancipacije i evropeizacije DF-a? URA je prva i zadnja partija koja je uspjela da proda zapadnim partnerima koncept vladanja uz podršku DF-a. Propast takvog kocepta se najbolje ogleda u protekle dvije ipo godine koje su pokazale i dokazale da taj put vodi do finansijskog, društvenog i političkog kolapsa. Ne samo da je zapad digao ruke od takvog koncepta nego je vjerujem uvidio koje sve opasnosti nosi takav eksperiment”, istakao je Đuričković.
Predstojeći predsjednički i parlamentarni izbori, kako pojašnjava, “definisaće konačni spisak proevropskih snaga u Crnoj Gori”.
“Saradnja sa antievropskim i malignim subjektima koji su pod kontrolom režima u Moskvi i Beogradu nije opcija ni na nivou mjesne zajednice. Ako je zapadnim partnerima politička situacija u Crnoj Gori bila nejasna 2020. godine, to svakako ne može biti slučaj u 2023. godini. To je crvena linija koju moraju povući dokazane proevropske partije ali prije svega EU i SAD”, zaključio je Đuričković.