Prvi maj je simbolično ozvaničio još jedno sindikalno udruživanje i činjenicu da u Crnoj Gori, nažalost, politička opozicija više ne postoji, naveo je u saopštenju Nikola Divanović iz DPS-a.
”Poslednji u nizu sporazuma – “da svako ima (klub?)”, najviše podsjeća na kolektivni ugovor čiji su bitni elementi: učešće u vlasti bez političke snage i nedemokratski pritisak na institucije sistema. Dakle, reklo bi se da je ovaj 1. maj oživio plemenitu ideju o “udruženom radu” kod političkih i parapolitičkih marginalaca, okupljenih na temelju lažne solidarnosti koju duguju apsolutnoj političkoj nemoći. Procijenili su da je možda pravi trenutak da iznesu krunski argument protiv vladajuće koalicije – da ona predugo traje”- navodi on.
Paralelno sa tim, dodaje on, na međunarodnom planu ne propuštaju nijednu jedinu priliku da opanjkavaju sopstvenu državu, njene institucije, a nerijetko i sugrađane.
”U tome prednjače neostvareni politički lideri, samozvani medijski magovi, i pojedine “urbane legende” civilnog sektora. Tako se gromoglasno prije mjesec dana najavljena međunarodna aktivnost ovih “političara u pokušaju”, zapravo svela na pisanje patetičnih i bizarnih pisama međunarodnim zvaničnicima?! Medojević je onomad, u svojoj diplomatskoj, vašingtonskoj “ofanzivi” stigao čak do službenice Ilone, a ovi ni dotle”-dodaje se u saopštenju Divanovića.
Za to vrijeme, kako dodaje, Bečićevi puleni, nakon nezaustavljive serije gubitničkih poteza, uključujući nekoliko saveza koje su rasturili, još više izbora koje su izgubili, dogovora koje su prekršili i partnera koje su prevarili, riješili su da se ne obaziru na komentare da im politički rejting vrtoglavo pada, već su se latili laži i besmislica, kao njihovog glavnog oružja u borbi protiv pada popularnosti.
”Juče Koprivica a danas Šaranović, koji se na praznik rada sjetio da je poslanik?! Činjenica koju on i njenovi drugovi bojkotaši priznaju, samo kada o tome treba svjedočiti ispred skupštinske blagajne, u redu za plate”- navodi on.
I dok se jedni “odupiru” o one druge, kao u Kotoru, a treći se bore “da svako ima” (klub u Skupštini Crne Gore), ima i onih koji nastupaju iz virtuelne stvarnosti pretendujući da oblikuju stvarni život građana, valjda na bazi depozita tih istih građana, dodaje Divanović.
”Ipak, važno je da ideja udruženog rada zaživi u autentičnom duhu međunarodnog praznika, makar takav aranžman bio i na štetu sopstvene države i njenih građana. E pa neka im je “srećna” takva rabota. I da ih obavijestimo da je danas 1. maj, praznik rada, a ne 1. april”- zaključio je Divanović.