za aktuelno.me
Piše: Novak ADŽIĆ
Pjevač Vlado Georgijev je zagriženi, eksklamatorni, veliko-Srbin (normalnim, građanskim i pravim Srbima, u povijesti i savremenosti, demokratskih i evropskih obzora i tradicije, svaka čast i poštovanje, no Georgijevu ne pripada tom kulturno-civilizacijskom krugu. a uvjek se sjetim one istinske „druge Srbije“ i jedinstvenih njenih predstavnika- velikana poput Radomira Konstantinovića, prof. dr. Miladina Životića i drugih iz briljantnog „Beogradskog kruga“ tokom paklenih devedesetih, a posebno inokosnog i sjajnog Ivana Stambolića, ubijenog od strane Miloševićevih legija smrti na monstruozan način). Muzičar Vlado Georgijev je velikosrpski profiterski nacionalista i anticrnogorski mitingaški „trubadur“, „poreklom“ iz Herceg Novog, a koji radi i živi u Beogradu, te koji se iz petnih žila trudi da, kad god može, i, najčešće, kao manipulativno političko sredstvo drugih, nanese štetu Crnoj Gori. Ali, ni to ne može, koliko god se trudio.
Neka bude što god Geogrijev hoće i ponaša se koherentno svojim osjećajima, samosviješću i interesima, to je njegovo legalno i legitimno pravo, ali on, ni njegovi „delirijumski“ samišljenici skoro okupljeni na hercegnovskoj „Kanli kuli“, nemaju pravo da napadaju i vrijeđaju ustavni poredak, državno uređenje i nacionalne, legalne simbole međunarodno priznate države Crne Gore. To je sporno i za to reagujem. A baš me briga lično za Vlada Georgijeva i njegovu populističku pjevaniju. Niti je slušam, niti me zanima. Samo govorim i pišem o lošem fenomenu, a Vlado Georgijev je jedan od tih negativnih, njegovih, ovovremenih egzemplara. Mnogi se oduševljaju njime i njegovim nastupima, na žalost, i u samoj Crnoj Gori, ja, lično, prema tim zloupotebama imam kritički stav i potpuno neslaganje.
Njegovu muziku ne slušam, niti me zanima, ne miješam se u umjetnička dostignuća ovog pjevača, mene jedino zanima njegov odnos vrijeđanja Crne Gore i Crnogoraca i nepoštovanje njenog Ustava i zakona. Ne zanima me, delirijum „srpstva“ pjevača Vlada Georgijeva, neka se osjeća najbolje onamo đe pripada, ali jeste činjenica da se i u Crnoj Gori, kao i u svim civilizovanim, uređenim, demokratskim i evropskim državama što je praksa, moraju poštovati zakonitost i ustavnost, državnost crnogorska i njeni državni simboli. Lično mu svako dobro želim, samo nije pristojno i u redu vrijeđati vlastitu domovinu i državu, u kojoj si rođen. To je, makar meni i mnogima, neprihvatljivo.
Vlado Georgijev, nekad je za spotove televizijske obilato finansiran od Ministarstva turizma Vlade Crne Gore, legao je bio, kao usisivač, na budžet Crne Gore, sjeća se on dobro toga, te se potom drznuo da javno vrijeđa i pokušava poniziti Crnu Goru, pjevajući u Herceg Novom pjesmu „Tamo daleko“, koja nikakve istorijske veze sa Crnom Gorom nema i to je još prepravlja. A zna se, istorijski, uloga zvanične Srbije i srpske Vrhovne komande u pripremi i organizaciji namjernog sloma crnogorske vojske tokom prvog svjetskog rata (1915-1916).
Uradio je namjenski velikosrpski domaći zadatak Vlado Georgijev, ne iz uvjerenja primarno, mada on pripada tom miljeu, nego vjerovatno iz profiterskih razloga. I neka je, meni lično ta njegova, brojna u nizu, blamaža ne smeta, jer su maske pale, ali mi smeta, kad se Ustav i zakoni Crne Gore, hoće dezavuisati, izvrgnuti kršenju i ruglu. I u pravu je bilo Ministarstvo kulture Crne Gore i njegov ministar Aleksandar Bogdanović što su i kako su reagovali. Ovo ne piše čovjek iz sistema vlasti, već nezavisni i slobodni čovjek i intelektualac, izvan tog sistema. Elem, to je pitanje dostojanstva i etičnosti, odnosno, moralnih normi iz kojih su, još u rimskom pravu nastale pravne norme, jer je moral bio osnov prava i pravo je nastalo iz njega, pa je jedna od osnovnih maksima rimskog prava glasila: „Pravo je iskaz dobrog i pravičnog“. Pravičnost i dobro, humanost, je primarno i izvorno moralna kategorija, čiji su postulati ugrađeni u istorijsko-pravne i savremene norme, u kodifikovano moderno nacionalno i međunarodno pravo.
Vlado Georgijev je bio planiran da pjeva na nikšićkom bedemu, nedavno, ali izjalovila mu se ta rabota. Oće „čoek“-Vlado Georgijev da negira samostalnu Crnu Goru i da posrbljava Crnogorce, a još treba da ga država Crna Gora i opštine finansiraju za tu rabotu.
Nije njemu ovo prvi put da politički i ideološki hajka, preko navodnih muzičkih nastupa, propagandno-agitaciono protiv Crne Gore. I ranije je on pjevao i „zborio“, „interpetirao“ da je Herceg Novi u Srbiji, a ne u Crnoj Gori. A i javno je to, ranije, dokumentaciono zabilježeno.
Baš bih volio zamisliti je li moguće da nekad, u futuru, u dvorani „Lisinski“ u Zagrebu ode Vlado Georgijev i zapjeva, pod srpskim nacionalističkim obilježjima, recimo, kako je Zagreb sastavni dio Srbije, a ne Hrvatske, ili da ode na rivu u Splitu i zapjeva da je Srbija „kraj mora“, da je „ovo Srbija“, to jest, s pretenzijama da se „osvoji“ i Split, kao što su nekad velikosrpski agresori namjeravali da Dubrovnik, Split, Šibenik i Zadar silom 1991., osvoje i pripoje zamišljenoj Velikoj Srbiji. Bombardovali su Dubrovnik, Šibeinik i Zadar, ali nakana im otišla zbogom.
Neka je Vlado Georgijev živ i zdrav, samo racionalno, etički i dobronamjerno, krajnje učtivo, preporučujem državnim i lokalnim organima vlasti u Crnoj Gori, a ja nijesam dio vlasti, da ubuduće ne izdvajaju sredstva za programe iz kojih bi se punio (ili mogao puniti) lični budžet ovog pjevača.