Tim sa Tehnološkog univerziteta u Sidneju razvio je pomoćnu tehnologiju za slijepe i slabovide osobe. Sistem se sastoji od naočara koje mogu da posmatraju svoju okolinu kroz ugrađenu kameru, procjenjuju objekte u blizini koristeći tehnologiju kompjuterskog vida, a zatim puštaju zvuk koji nosiocu daje znak o njegovoj okolini. Ove „zvučne ikone“ mogu uključivati šuštanje kada se gleda lišće ili mali lavež kada se pojavi pas, kao primjeri. Tehnologija bi mogla da ponudi dodatne informacije o njihovom okruženju za one koji ih slabo vide i da pomogne u svakodnevnim zadacima.
Tehnologija koja može da otkrije svijet onima koji su slijepi ili slabovidi se ubrzano razvija. Takvi sistemi imaju ogroman potencijal u osnaživanju takvih ljudi da obavljaju svakodnevne zadatke i čine ih manje oslanjajući se na pomoć drugih, povećavaju njihovu nezavisnost i samopouzdanje.
Ova najnovija tehnologija je donekle slična eholokaciji koju koriste slijepi miševi, iako se oslanja na kompjuterski vid, a ne na zvučne talase za identifikaciju obližnjih objekata. Međutim, zvuk se i dalje koristi za saopštavanje identiteta posmatranog objekta u obliku zvučnih ikona.
„Pametne naočare obično koriste kompjuterski vid i druge senzorne informacije da prevedu okolinu korisnika u kompjuterski sintetisani govor“, rekao je Chin-Teng Lin, jedan od kreatora novog sistema. „Međutim, akustična tehnologija dodira ozvučava objekte, stvarajući jedinstvene zvučne predstave dok ulaze u vidno polje uređaja. Na primjer, zvuk šuštanja lišća može označavati biljku, ili zvuk zujanja može predstavljati mobilni telefon.
Do sada su istraživači testirali naočare sa 14 učesnika. U ovoj grupi, polovina učesnika je bila slijepa ili slabovida, a druga polovina je bila sa urednim vidom, ali je nosila povez za oči tokom trajanja testova. Naočare su omogućile nosiocima da uspješno identifikuju i shvate predmete koji su bili prisutni u vidnom polju sistema.
„Slušne povratne informacije omogućavaju korisnicima da identifikuju i posežu za objektima sa izuzetnom tačnošću“, rekao je Howe Zhu, još jedan istraživač uključen u studiju. „Naši nalazi pokazuju da akustični dodir ima potencijal da ponudi nosiv i efikasan metod senzornog povećanja za zajednicu sa oštećenim vidom.