Kada je prije pet godina, septembra 2015, pred šatorske proteste Demokratskog fronta, kao dio stranim novcem plaćene anti NATO kampanje, Demokratski front, preko svog aktiviste organizovao pres konferenciju u Beogradu, i u tu svrhu angažovao Đorđa Vukadinovića da tumači rezultate izmišljenog istraživanja, izbio je skandal iz koga se ovaj dežurni analitičar Andrije Mandića, vadio tako što je priznao da ne zna ko je zapravo radio ispitivanje javnog mnjenja, da su njega samo “zamolili da prokomentariše”, da je sve to poteklo kao inicijativa iz Crne Gore i slično. Ova blamaža koju su, kako su pisali mediji, osmislili Mandić i Medojević, tako što su uz pomoć beogradskih savjetnika izmislili istraživanje i “zamolili” Vukadinovića da ga tumači, odjeknula je u regionalnim medijima i on je izvjesno vrijeme bio u “medijskoj ilegali” u Crnoj Gori, pišu Dnevne novine.
Međutim, pet godina kasnije, pred predstojeće izbore, očigledno je neko ponovo “zamolio” Đorđa Vukadinovića i on se ponovo pojavio, da tumači rezultate “istraživanja” javnog mnjenja koji, naravno, favorizuju opoziciju i smanjuju rejting vladajućoj partiji.
Da bi se izbjegla repriza blamaže, kada je pet godina ranije raskrinkan kao iznajmljeni analitičar, Vukadinović se sada potpisuje kao “rukovodilac istraživačkog tima Nove srpske političke misli”?! Uz još jedan bizarni detalj: prema pisanju pojedinih medija uloga naručioca ovog “istraživanja” je dodijeljena Dušku Kneževiću, bjeguncu od zakona koga potražuju crnogorski organi zbog raznih pronevjera i prevara.
Sam Đorđe Vukadinović, aktivni je učesnik i govornik na protestima podrške SPC “Ne damo svetinje”, koji su organizovani u Beogradu.
Na društvenim mrežama, redovno je pozivao na ove proteste i lamentirao nad njihovom slabom posjećenošću.
Njegova naučna karijera, doseže do asistentskog mjesta na Filozofskom fakultetu na Beogradskom univerzitetu, gdje je radio jedno vrijeme, iako ga često srpski mediji greškom tituliraju kao “profesora”.
U beogradskim krugovima poznat je kao politički “preletač” koji je u svojoj karijeri bio i Vlah samo da bi ušao u parlament. Naime, 2012. učestvovao je na izborima kao kandidat partije vlaške nacionalne manjine u Srbiji, da bi četiri godine kasnije osvanuo na listi Demokratske stranke Srbije.
Ni tu se nije dugo zadržao, iako je u Koštuničino vrijeme, bio njegov “dvorski” analitičar koji je napadao vladu Zorana Đinđića. Ubrzo je isključen i iz tog poslaničkog kluba ali je mandat zadržao.
Prije dvije godine Vukadinović je učestvovao na konferenciji za novinare takozvanog “Odbora za odbranu Mandića, Radunovića i Kneževića”, u društvu Mandićevog advokata Miroja Jovanovića, istoričara Aleksandra Rakovića, čuvenog po tome što je u Budvi zaprijetio da će osloboditi “srpsko more” i Čedomira Antića, poznatog po sramnim pozivima na linč crnogorskog ambasadora u Beogradu.
I pored pokazane prakse da po narudžbini i pozivu učestalo brani Mandića i njegovu družinu, očigledno je da je i sam Đorđe Vukadinović sada u nezgodnoj situaciji. Čak ni on nije mogao da sakrije odnos birača prema liderima DF, odnosno da su već godinama najomraženije ličnosti na političkoj sceni Crne Gore.
Zato se on u elaboraciji o rejtinzima političkih ličnosti, valjda pravdajući se naručiocima, poslužio domišljatim argumentom da ovaj politički subjekt zapravo nema jednog lidera nego “kolektivno rukovodstvo”?!
Nije baš najjasnjje kakve veze ovo ima sa tradicionalnom lošim rejtingom DF lidera, ali valjda je to bio i cilj ove Vukadinovićeve čudne konstrukcije. Ipak i fingirana istraživanja imaju svoje limite.