Međunarodna organizacija za zaštitu ljudskih prava Amnesti internešnal objavila je izvještaj za 2022. godinu u kojem se ukazuje na to da u Crnoj Gori još nema kažnjivosti za ratne zločine, napade na novinare i torturu.
U izvještaju se ističe da policija ne reaguje adekvatno na nasilje u porodici, verbalno zlostavljanje i prijetnje diskriminisanim grupama – što pogoršava postojeće etničke podjele.
Ukazano je i na to da su dva premijera 42. i 43. vlade (Zdravko Krivokapić i Dritan Abazović) smijenjeni glasanjem o nepovjerenju, što je u Crnoj Gori izazvalo političku krizu.
– Održani su masovni protesti a okupljeni su zahtijevali prijevremene parlamentarne izbore, funkcionisanje Ustavnog suda i izmjene zakona kojim se ograničavaju predsjednička ovlašćenja – navodi se u dokumentu.
HAPŠENJA, ZLOČINI
Podsjećaju i da su zbog sumnje na korupciju prošlog maja uhapšeni bivši predsjednik Privrednog suda Blažo Jovanić i predsjednica Vrhovnog suda Vesna Medenica, te da su u decembru, zbog zloupotrebe službenog položaja, lisice na ruke stavljene specijalnom državnom tužiocu Vladimiru Čađenoviću.
– Evropska komisija je u oktobru pozvala Crnu Goru da primijeni zakone koji jačaju nezavisnost, integritet, odgovornost i profesionalizam pravosuđa – istakli su u dokumentu.
Kako se navodi u izvještaju Amnestija, čelnik policije Zoran Brđanin u maju se u Herceg Novom izvinio ožalošćenim porodicama 66 bošnjačkih izbjeglica koje je crnogorska policija deportovala 1992. godine.
Podjsećamo, crnogorska policija je u maju 1992. nezakonito uhapsila najmanje 66 civila, uglavnom Muslimana, starosti od 18 do 66 godina, dominantno izbjeglih od rata koji je već buktao u Bosni i Hercegovini, i kao taoce ih predala vojsci bosanskih Srba pod vođstvom Radovana Karadžića i Ratka Mladića da im posluže za razmjenu ratnih zarobljenika.
O ovoj činjenici svjedoče pisana dokumenta, a svi izručeni iz Herceg Novog 27. maja 1992. su neposredno nakon toga ubijeni, dok je druga grupa 25. maja 1992. upućena u koncentracioni logor u Foču i od njih je samo nekolicina preživjela. Još nijesu pronađena tijela svih žrtava deportovanih iz Herceg Novog 27. maja 1992. godine, niti se pouzdano zna mjesto na kome su stradali.
U izvještaju Amenstija se podsjeća i na to da je Specijalno državno tužilaštvo u avgustu počelo da ispituje ulogu crnogorskog admirala Dragana Samardžića u ratnim devedesetim i navode da je učestvovao u granatiranju Splita u novembru 1991. godine.
Kako su dodali, u decembru je nastavljen postupak protiv Slobodana Pekovića koji se tereti da je kao vojnik Vojske Republike Srpske ubio dvije osobe i silovao ženu bošnjačke nacionalnosti u Foči 1992. godine.
Ovo je prvo suđenje u Crnoj Gori za seksualno nasilje izvršeno tokom rata u Bosni i Hercegovini. Prilikom saslušanja pred Specijalnim državnim tužilaštvom Peković je negirao krivicu.
TORTURA I DRUGA ZLOSTAVLJANJA
U maju, Komitet UN protiv torture ponovio je dugogodišnju zabrinutost u vezi sa uslovima i pravima pritvorenika u policijskom pritvoru i zatvorima, kao i nedostatkom nezavisne istrage o zlostavljanju.
– U martu je pet policajaca optuženo da su 2020. godine mučili osumnjičenog Marka Boljevića radi izvlačenja priznanja; policijski inspektor je u junu na sličan način optužen u odnosu na Marka Boljevića i još jednog osumnjičenog, Benjamina Mugoše – ističe se u dokumentu Amnestija.
NAPADI NA NOVINARE
Ove godine prijavljeno je 25 napada na novinare, a kako su ukazali u dokumentu, Vlada je u septembru zatražila pomoć od stranih stručnjaka u istragama istorijskih slučajeva, uključujući ubistvo urednika dnevnog lista “Dan” Duška Jovanovića 2004. godine.
– Vrhovni sud je u junu naložio ponovno suđenje istraživačkom novinaru Jovu Martinoviću, nakon što je ukinuo osuđujuću presudu iz 2020. godine za navodno učešće u trgovini drogom – dodaje se u dokumentu Amnesti internešnal.
Podsjećamo, Apelacioni sud Crne Gore oslobodio je 17. januara ove godine novinara Jova Martinovića optužbi za šverc droge zbog kojih je bio osuđen na godinu dana, a proveo 15 mjeseci u Istražnom zatvoru.
Oslobađajuću presudu donijelo je, nakon sedmogodišnjeg procesa, sudsko vijeće Apelacionog suda u Podgorici, kojim je predsjedavala sutkinja Dijana Radulović. Martinović je presudom Višeg suda u Podgorici iz oktobra 2020. proglašen krivim za posredovanje u švercu narkotika i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od jedne godine, koju je potvrdio Apelacioni sud, da bi ta odluka bila ukinuta od Vrhovnog suda i vraćena na ponovno odlučivanje.
Martinović je tokom suđenja tvrdio da je nevin i da je sa članovima grupe pljačkaša dijamanata kontaktirao zbog novinarskih priča na kojima je radio, ali je i pored brojnih apela uticajnih međunarodnih organizacija za zaštitu novinara u pritvoru proveo 15 mjeseci.
Jovo Martinović je u svojoj karijeri radio za ugledne svjetske medije, uključujući i The Economist, Newsday i The Financial Times, a 2018. mu je dodijeljena međunarodna nagrada Piter Mekler za hrabro i etičko novinarstvo. U trenutku hapšenja, Martinović je bio angažovan od strane francuske produkcije CAPA Presse, kao saradnik producenta na dokumentarcu pod nazivom “Put kalašnjikova”.
MIZOGINIJA, NAPADI NA ŽENE I LGBTIQ ZAJEDNICU
U izvještaju Amnestija se zaključuje da su žene u Crnoj Gori koje su aktivne u javnom životu bile podvrgnute mizoginom zlostavljanju i od strane zvaničnika.
Kako su ukazali, dvije žene u Crnoj Gori ubili su njihovi sadašnji ili bivši partneri, a jedna od njih muža je ranije prijavila policiji.
– UN Komitet protiv torture ispitao je nizak stepen gonjenja i blagog izricanje kazni u slučajevima nasilja u porodici – navodi se u dokumentu.
U Amnesti izvještaju konstatovano je da Vlada nije uskladila podzakonske akte sa Zakonom o životnom partnerstvu lica istog pola koji donešen 2020. godine, te da zbog toga parovi iz instronstava nijesu mogli da stupe u brak.
– Bilo je napada na prostorije nevladine organizacije Juventas, a u julu predsjednik Queer-a Crne Gore Danijel Kalezić dobio je prijetnje smrću na društvenim mrežama – navodi se u dokumentu.
ROMI I EGIPĆANI, PRAVA IZBJEGLICA I MIGRANATA
Prema podacima Agencije Ujedinjenih nacija za izbjeglice (UNCHR) u novembru je oko 500 pojedinaca ostalo bez državljanstva – uključujući i Rome i Egipćane koji su raseljeni sa Kosova, ali i 250 njih koji su rođeni u Crnoj Gori, a kojima je nedostajala dokumentacija za pristup osnovnim socijalnim i ekonomskim pravima.
Prema podacima UNHCR 6.758 izbeglica i migranata ušlo je u Crnu Goru do oktobra, ali je samo dva odsto zatražilo azil.
– Komitet UN protiv torture je ocijenio da je većina zahtjeva odbijena ističući nedostatak proceduralnih zaštitnih mjera – navodi se u dokumentu.