Piše: Sreten Vujović
U istorji čovječanstva, bilo je primjera pokušaja istrebljenja cijelih civilizacija, pojedinih naroda, koji su i u najtežim uslovima pronalazili način da ostave trag po kome će biti prepoznati u nekom budućem vremenu! Ipak, u kompletnom sjećanju čovječanstva čini se nije zabilježen primjer da su zemlje saveznice, kao što je to bio slučaj nakon Prvog svjetskog rata, žrtvovale jednu malu državu, Crnu Goru, koja je u odnosu na broj stanovnika dala značajniji doprinos od mnogo većih i moćnijih država.
Na taj način zemlje saveznice su Crnu Goru ostavile na milost i nemilost Srbiji, koja je nakon sramne, tzv. Velike podgoričke narodne skupštine zavela neviđen teror u Crnoj Gori. Putem ovog terora Crna Gora gubi svoju vjekovnu crkvu, koja je gotovo tri vijeka bila i centar političkog, odnosno državnog života u vrijeme Vladikata! Evropski parlament je nedavno priznao Holodomor u Ukrajini kao genocid, a malo ko zna da je Gladomor postojao i u Crnoj Gori toga vremena, kada je patriotski orijentisanim porodicama bilo zabranjivano da se bave poljoprivredom, zabranjivana bilo kakva vrsta dodjele prehrambenih artikala, kako bi ih glađu primorali da priznaju srpske okupatorske vlasti! Svako kršenje ovih mjera je bilo brutalno kažnjavano. U ovoj knjizi su navedeni primjeri mučenja koji po svojoj okrutnosti prevazilaze srednjovjekovna mučilišta! Ipak, crnogorsko trajanje, nakon svih ovih brutalnosti dokazuje da je najteže slomiti duh jednog naroda!
Tako se počelo sa brisanjem značajnog dijela crnogorske državotvorne tradicije. U slijedu aktivnosti koje su imale za cilj da Crnu Goru zbrišu i kao geografski pojam, naša država gubi i svoje vjekovno ime i 1919. biva nazvana Zetskom divizijskom oblasću, 1922. Zetskom oblasću, a 1929. Zetskom banovinom. Sami novi naziv Crne Gore „Zetska divizijska oblast“ najslikovitije govori da se naša država nalazila pod vojnom upravom, vojske tuđe države! Tome u prilog ide i depeša vojvode Živojina Mišića upućena komandantu srpskih trupa na Cetinju: „Nastojte, najenergičnije i svim sredstvima da se na teritoriji koju je naša vojska okupirala uguši svaska agitacija! Za ovo vam stoje na raspolaganju sva sredstva, vez ikakvog obzira!“
Koliko je tzv. velika podgorička narodna skupština bila legalna i legitimna najrječitije govori podatak da se glasanje odvijalo uz prisustvo srpske vojske i žandarma pod oružjem, koji su budno pratili što se dešava oko glasačkih kutija, kao i činjenica, da mnogim suverenistički orijentisanim Crnogorcima nije ni dozvoljeno da pristupe glasanju! Kako bi se sve do kraja kontrolisalo i da ne bi bilo zabune tokom izbora za delegate za podgoričku skupštinu na javnim zborovima pojavile su se dvije, po boji papira različite liste, “bijela”, po kojoj su pristalice bezuslovnog ujedinjanja dobili naziv „bjelaši“ i zelena po kojoj su suverenisti dobili ime “zelenaši”.
Sami naslov mog pogovora „Crna Gora na milenijumskoj svetosavskoj velikosrpskoj Golgoti“, osim viševjekovnih srpskih aspiracija u odnosu na našu državu, pretpostavlja i razjašnjenje nekih pojmova koji će Crkvu Srbije nesumnjivo označiti kao sektu u okviru pravoslavlja i hrišćanstva uopšte. Naime, srpski hegemonisti su od imena Sveti Sava izveli termin „svetosavlje“ koji bi trebao biti neka vrsta surogata za hrišćanstvo! Na sličan način su nacionalnu odrednicu „srpstvo“ postavili kao surogat za pravoslavlje! Odatle velika konfuzija kod Crnogoraca u razlikovanju „srpstva“ i pravoslavlja! Inače, “svetosavlje” je ideološko-politički, klero-nacionalistički velikosrpski program i pokret nastao u okviru Srpske pravoslavne crkve tridesetih godina XX stoljeća, okupljenih oko časopisa “Svetosavlje” i za njegove ideologe se smatraju Justin Popović, Nikolaj Velimirović, Dimitrije Najdanović i grupa drugih pripadnika teologa, episkopa i sveštenika Srpske pravoslavne crkve.
Zašto je potrebno razjasniti ovu prividnu terminološku zbrku? Pa jednostavno sa razloga što je ova svetosavska sekta bila i ostala čuvar infrastrukture zločinačke tvorevine Velike Srbije, koja je svoje potpuno povampirenje uz pomoć iste paravjerske organizacije, doživjela u krvavom raspletu raspada SFRJ! Aktuelno prisustvujemo istom činu preko ideje tzv. Srpskog sveta, odnosno njegovog mimikrijskog surogata „Otvorenog Balkana“!
Čini mi se, da se ove stvari moraju ponavljati, ako već od istorije kao učiteljice života nijesmo naučili ništa. Ne da bi mrzjeli bilo koga, već da se ne bi ponovila tragika koja ljudski rod uvijek iznova „iznenađuje“!
U samoj Italiji je postojalo nekoliko komiteta za nezavisnost Crne Gore – a jedan od njih je predstavljen u knjizi Giacoma Golfere „Zavjera i zločin“, koju kanim prevesti na crnogorski jezik!
Da je ovaj zločin nad Crnom Gorom bio projektovan mnogo ranije govori i depeša iz Skadra Nikole Pašića Aleksandru Karađorđevuću, nakon što je crnogorska vojska omogućila odstupnicu srpskoj vojsci herojskim otporom na Mojkovcu, đe su austrogurarski oficiri Crnogorce nazivali „herojima iz bajke”. U ovoj depeši se kaže: ” Vase Visočanstvo, Srbija trenutno gubi rat od Austrije, ali za sva vremena dobija rat protiv Crne Gore.”
Čak je i Benito Musolini, kao premijer Italije 1921. godine: „Ljudi koji pokušavaju da nastave napad na slobodu Crne Gore, ne zaslužuju povjerenje italijanskog naroda!“
Ovu izjavu donekle obesmišljava kasniji slijed istorijskih događaja, ali ovo pominjem zbog obrazovnog sistema onog vremena, jer sam istražujući arhivsku građu, koja se tiče školstva došao do nepobitnih dokaza, da su fašistički okupatori ukinuli asimilatorsku prosvjetnu politiku Srbije u Crnoj Gori, vratili crnogorske udžbenike, izučavanje crnogorske istorije, jezičke karakteristike, a đeci crnogrskih boraca za slobodu, koji su u karađorđevićkoj vladavinui bili brutalno ponižavani, uveli pogodnosti za upis u škole, pod uslovom da se ističu posebnim uspjehom. Iako je većina prosvjetnih radnika bojkotovala rad pod italijanskom okupacijom, a na njihova mjesta dovedeni simpatizeri i aktivisti četničkog pokreta, ovakvi školski planovi i programi su bili u upotrebi sve do kapitulacije Italije 1943. godine, kada Njemci vraćaju u škole programe napravljene u kraljevini SHS.
Sve ovo govori da ni današnja situacija u Crnoj Gori nije slučajna. Pakleni plan urušavanja prije svega, prosvjete, kulture, nauke, a paralelno sa tim ekonomije i vojno-bezbjednosnih struktura su samo vješto ”prepakovani” potezi iz vremena nakon 1918. godine.
Najava, na silu ustoličnog episkopa Crkve Srbije, da se Crnoj Gori priprema status ”male Ukrajine” je shvaćena neozbiljno, ali budući su brojni crnogorski aktivisti i organizacije, osvjedočeni borci za ljudska prava targetirani u BIRN-u od strane uslužnih medija ove mračnjačke ideologije kao ”desničari” za očekivati je da se sprovede najavljena ”denacifikacija” slična onoj u Ukrajini!
Tekst je prilagođen za objavu, a pisan je za potrebe promocije knjige „Najveći zločin u istoriji“, koja je predstavljena na Cetinju 17. decembra 2022.
“Crkvu Srbije nesumnjivo označiti kao sektu u okviru pravoslavlja i hrišćanstva uopšte” Da li su 80% vernika CG sektaši ? Dekretom vratiti komunizam, besplatno školovanje, lečenje, stanove i zapošljavanje. Tako ti je kada imaš problem sa identitetom. :)
Ako pripadaju toj paravjerskoj i paravojnoj organizaciji, jesu! Ne može se Hrtist zamijeniti Sv. Savom a ostati se htišćanin. To se zove sekta!
Da dodam Slažem se sa dijelom: “Tako ti je kada imaš problem sa identitetom”! Vi ga se gotovo i ne možete sjetiti! Ostao kod Turaka vjerovatnto!
Jesu li te tako naučuli na nvo predavanjima i kakve ti veze imaš sa Hristom kada si ateista i komunjara ?
Pi,pi, Pi! Anatematetamo! Bježi Sotono!
A koji je tvoj identitet ?Ako si iz Crne Gore možeš biti Crnogorac ili si možda konvertit tj. Srbijanac-koritsr
Može se biti Srbin iz Crne Gore, Srbin iz Dalmacije, Hercegovine, Like, Banije, Korduna, Kosova i Metohije, Makedonije, Bosne, itd…Nikako da shvatiš da ne žive Srbi samo u AVNOJevskim granicama Srbije.
Ne žive… Još ;)
Ne moze biti Srbin iz CG, jer u CG nema Srba, samo izmanipulisani i indiktrinirani Crnogorci političkom ideologijom srpstva, Srbi kao narod su konglomerat različitih naroda, zamisli čistotu te nacije a 500 godina pod Turcima, koliko novi su proveli Turci sa Srpkinjama i koliko se djece rodilo!
Da, ali su Srbi – državjani USA – Amerikanci; Austrije – Austrijanci,…pa su, po istoj logici, i Srbi državljani CG po nacionalnosti Crnogorci. Ko god vidi naš pasoš jasno mu je da smo Crnogorci.
98 % rovčana je vjernik ili simpatizer SPC i nas nazivate sektašima. A kako i nemali broj Vujovića vjernika SPC
tako posredno imenujete nije čudo da nećete da razumijete i naša vjerska ubjeđenja i vrijeđate nas.
Ko te ovlastio da govoriš u ime svih Rovčana? Vrijeđamo te, tačno, i nastavićemo da te vrijeđamo dok se ne privedeš k poznaniju prava
Napravi anketu pa ćes viđet da govorim istinu. Ja sam pravijo zato i tvrdim da 98 % rovčana vjeruju ili su simpatizeri SPC. Većini od tih ne smeta CPC jer ima tretman TKZ sto znači u prostom srpskom jeziku nepostejeća.
Ti si pravio aknketu? Ajde ne sprdaj se. Evo i ja sam sproveo anketu u Lješansku nahiju i saznao sam da 99% lješnjana podrzava našu svetu crnogorsku pravoslavnu crkvu, kao što sam nam i preci to činjeli prije nego je ukinuta i ugašena od strane sekte iz Srbije. Aj bježi tamo izfajniče.
Takve kao vi može uvrijediti samo srpska kandžija kao što je to bilo u vrijeme Rovačke Rdepublike! Prizovite u sjećanje silolvanja u vašim “katunima” mećanje mačaka pod kotule i gaće Crnolgoraca. Očigledno jje da vam nefdostaje taqkva vrsta ljubavi Fuj! Anatemavetamo!
Odmori malo …
Tivcanine, slobodno ti vjeruj toj crkvi Srbije, ali je nevjerovatno vas mentalni sklop da verujete jednoj okupatorskih crkvi koja negira Crnogorsku naciju, kulturu, istoriju i sve Crnogorsko, to je problem, jer ste vi indiktrinirani i oni su vas doveli do toga da mrzite sopstvenu otadžbinu, pročitaj ti Tivcanine Pravoslavno crkveno pravo, od najvećeg srpskog kanoniste episkopa Nikodima Milaša iz 1895 pa vidi sta on pise o CPC i njenoj Autokefalnosti, o ukinucu srpske crkve i svemu ostalom, evo ti su vam srpski izvori, on tu Kaze da je do 1766 CPC bila pod jurisdikcijom Pećke patrijaršije, posluje 1766 CPC je… Pročitaj više »
Vjerovatno ovome “čarobnjaku” ili “čarobnici” nedostaju vremena kada su njegovi ideološki uzori u Radio Tivat pravili uređivačku politiku uz pomoć kalašnjikova! Uvodna muzička špica je bila “uskliknjimo s ljubavlju” koja je u nastavku pretrpjela određene promjene: “hrani sina, daj mu pušku…”! Kakvi “bogougodnici”! Da se čpo'ek “rastopi” od miline! Pi! Pi! Pi! Anatemaihtamo!