„Jedna gošća se toliko bojala, da nije dolazila ni na večeru. Hranu smo joj donosili pred sobu. Onda bismo se udaljili i pozvali je telefonom.“ To je samo detalj iz života u Italiji, zemlji koja je kompletno u karantinu.
Joahim Nišler je prilično aktivan tip. Taj direktor hotela „Lindenhof“, u malom turističkom naselju Naturno na sjeveru Italije, nedaleko od austrijske granice, strastveni je planinar i biciklista. Narednih nedjelja imaće mnogo vremena za svoje hobije. Hotel je zatvorio zbog korona-virusa.
„Više nemamo posla. Situacija je zaista tužna. Gosti ne dolaze ili otkazuju dolazak. Inače smo imali između pedeset i šezdeset rezervacija dnevno. Trenutno ih uopšte nemamo i jedva da možemo da pokrijemo fiksne troškove.“
Krajem prošle sedmice njemački institut Robert-Koh i Južni Tirol je proglasio za rizično područje. Nišler strahuje zbog mogućih teških i dugoročnih posljedica po regionalnu privredu: „Zaposleni u turizmu koji su morali da budu otpušteni su prvi koji ispaštaju zbog krize. Poslije njih su na redu dostavljači i zanatlije, oni koji ne dobijaju nove poslove. Ako svi ti ljudi sada manje i kupuju, na udaru je i maloprodaja. Prije svega zato što nema ni gostiju.“
Upravo s tim bi trebalo računati. Kako je u ponedjeljak saopšteno iz Udruženja hotelijera i ugostitelja, čitava skijaška sezona u Južnom Tirolu je prekinuta prije vremena – zbog korona-virusa. Od srijede pa sve do 3. aprila rad obustavljaju i brojni ugostiteljski objekti i operateri žičara.
Uticaj na javni život
Odluka tog udruženja samo je jedna u dugom nizu drastičnih odluka koje se trenutno donose u Italiji. U toj zemlji ima najviše smrtnih slučajeva nakon Kine, gdje je u decembru izbila epidemija. Pošto su prošle sedmice zatvoreni brojni univerziteti i škole, do sredine marta, vlada u Rimu je najprije veliki dio sjevera zemlje, koji važi za privredno srce zemlje, stavila pod karantin. Ubrzo zatim, karantin i ograničena sloboda kretanja prošireni su na čitavu zemlju.
Univerziteti i škole ostaće zatvoreni do 3. aprila. Zatvoreni su i bioskopi, pozorišta, muzeji, sportski klubovi, zabranjene su demonstracije. Onaj ko krši ta stroga pravila, može da računa sa zatvorskom kaznom i do tri godine ili sa 260 eura novčane kazne.
Danijela Zadra je direktorka spa-centra u Meranu, u Južnom Tirolu. Kaže da mjere koje se sprovede direktno utiču na svakodnevni život: „Vlasnici barova i restorana moraju da razdvajaju stolove i da se pobrinu da između gostiju bude razmak od najmanje metar i po.“ To znači da i ispijanje espresa za šankom otpada. A to je tipično za Italiju. Mjesto može da se dobije samo za stolom, a ne za šankom, kaže Zadra: „U kancelarijama se izbjegavaju veliki sastanci, mnoge stvari se dogovaraju telefonski ili putem i-mejla.“
Zahtjevi za finansijski pomoć iz Brisela
Italijanski premijer Đuzepe Konte verbalno je veoma oštar. U širenju korona-virusa on vidi „nacionalno vanredno stanje“. U intervjuu za list „La Republika“ u ponedjeljak je izjavio: „Kako bismo izašli iz krize moraju da se iskoriste sva ljudska i ekonomska sredstva”.
U rješavanju finansijskih problema Konte očekuje pomoć Brisela. Stroga evropska pravila o dugovima morala bi da budu ublažena, kako bi se obezbijedio manevarski prostor za finansije. Fleksibilnost koju dozvoljavaju pravila o budžetu EU morala bi u potpunosti da se iskoristi.
Mjere koje sprovodi italijanska vlada ne nailaze, međutim, svuda na podršku. To je moglo da se vidi i iz saopštenja Ministarstva pravde od ponedjeljka: kao dio mjera za suzbijanje virusa, vlada je hitnom uredbom ograničila direktan kontakt u zatvorima, kao i između zatvorenika i njihove rodbine. Nakon toga su u više zatvora izbile pobune u kojima je ubijeno šest zatvorenika. U nekoliko zatvora izbili su požari. Udruženje zatvorskih stražara navodi da su pobune izbile u 27 zatvora širom zemlje.
„Prekinuti lanac zaraze“
U malom turističkom mjestu Naturno, u blizini austrijske granice, takvih dramatičnih ispada ipak nema. Direktor hotela Joahim Nišler kod stanovnika do sada nije primijetio pretjeranu kupovinu, kao ni veće napade panike. Posljednjih dana se međutim kod pojedinih gostiju uočava velika nesigurnost.
„Jedna naša gošća se toliko bojala da će biti zaražena, da nijednom nije dolazila do recepcije. Ni uveče se nije spuštala na večeru. Hranu smo joj donosili pred sobu, na kolicima za posluživanje. Onda bi se udaljili i pozvali je telefonom.“
Nišler pozitivno ocjenjuje stroge mjere koje sprovodi vlada. Još nekoliko sedmica preostaje do početka udarne sezone tokom uskršnjih praznika. A do tada važi sljedeće: „Moramo da pobijedimo virus, moramo da prekinemo lanac zaraze i to u potpunosti.“