Monpelje, Kjelce našeg Branka Vujovića, Flensburg, Barselona, Vesprem, Alborg, Kil i Pari Sen Žermen igraće u četvrtfinalu Lige šampiona za rukometaše.
Posljednji su kartu za mjesto među osam izborili pariski ,,sveci“, koji su na svom terenu u četvrtak savladali Elverum (37:30), nakon što je u Norveškoj bilo 30:30.
Da je skandinavski predstavnik napravio iznenađenje i slavio u Francuskoj, postao bi tek sedmi tim u istoriji LŠ koji se domogao četvrtfinala, a da dolazi iz grada koji nema više od 50 hiljada stanovnika (računajući populaciju u gradskom jezgru, ne na teritoriji cijele opštine).
Elverum bi, u tom slučaju, bio treći po redu grad s najmanjim brojem stanovnika (15.000) koji je ugostio četvrtfinalni meč elitnog takmičenja.
Na listi od šest ,,odabranih“ gradova nalazi se Cetinje, sa populacijom od 14 hiljada stanovnika.
Crnogorska prijestonica zauzima drugo mjesto, iza Skjerna (8.000), čiji je istoimeni rukometni klub četvrtfinale LŠ igrao u sezoni 2017/18.
Predstavnike među osam najboljih timova od gradova sa najviše 50 hiljada stanovnika imali su i Metković (17 hiljada), Koper (25 hiljada), Celje (38 hiljada) i Lemgo (41 hiljada).
Istorijska sezona Lovćena bila je 2000/01, kada je igrao u grupi D sa španskim Portland San Antonijom, norveškim Runar Sandefjordom i češkim Banjikom iz Karvine.
Šampion SR Jugoslavije bio je prvi u grupi, sa devet bodova, jednim više od San Antonija, koji je te sezone stigao do evropskog trona, a u aprilu 2013. bankrotirao i prestao da postoji.
Lovćen je u četvrtfinalu igrao s njemačkim velikanom Kilom. U prvom meču poražen je u gostima 35:22, da bi u Sportskom centru ,,Lovćen“ slavio 29:24.
Trener je bio Pero Milošević, a članovi zlatne generacije Nenad Puljezević, Goran Đukanović, Stevo – Šiško Nikočević, Petar Kapisoda, Petar Vujanović, Mladen Rakčević, Nikola Bogdanović, Ivan Ćaćić, Boris Čurlevski, Dalibor Čutura, Sergo Datukašvili, Ratko Đurković, Veselin Đukanović, Nebojša Stojinović, Milan Vučićević, Nikola Vujović…
Lovćen je u Ligi šampiona igrao i u sezoni 2001/02, i u grupi A bio posljednji, s jednom pobjedom i pet poraza u konkurenciji Portland San Antonija, Koldinga i Sportinga.
Bilo je to zlatno doba Lovćena, tokom kojeg su osvojene po dvije titule u prvenstvu i Kupu Jugoslavije.
Najveći crnogorski klub danas je miljama daleko od visina koje je dostigao prije 20 godina.
Na Cetinju nema uslova da se igra ni regionalna SEHA liga, u kojoj je Lovćen posljednji put nastupao u sezoni 2013/14.
,,Crveni“ su godinama na margini regionalnih i evropskih rukometnih zbivanja, klub se dugo muči(o) s finansijama, mijenjao uprave, a ni danas – uprkos konsolidaciji – nije ni blizu klubovima s kojim se nekad ravnopravno takmičio i pobjeđivao ih.
Zbog toga priča o fenomenu, tako malom gradu koji je dao četvrtfinalistu Lige šampiona i mnoge rukometne asove, ima dvije strane.
Koliko podsjećanje na Lovćen s početka ovog milenijuma budi lijepa sjećanja, toliko pogled na uslove u kojima današnji Lovćen funkcioniše ne daje nadu da će uskoro pod Orlovim kršem gostovati evropska elita…