Živković pred velikim izazovom ”čišćenja” partije i očuvanja istorijske zaostavštine DPS-a

Šef poslaničkog kluba i član Predsjedništva Demokratske partije socijalista (DPS) Danijel Živković preuzeo je prije nešto više od mjesec funkciju vršioca dužnosti predsjednika stranke i na osnovu onoga što saopštavaju iz DPS -a, stiče se utisak da se mladi lider energično posvetio terenskom radu.

Živković posjećuje opštinske odbore i aktivno je uključen u komunikaciju sa lokalnim funkcionerima od kojih traži da učestvuju u revitalizaciji partije.

U saopštenjima DPS-a koja se prosljeđuju medijima nakon što je Živković 6. aprila preuzeo lidersku poziciju, govori se o intenzivnim aktivnostima usmjerenim ka jačanju partijske mreže i infrastrukture. Izvještava se o tome kako se mladi predsjednik DPS-a u mnogim opštinama susreo sa brojim funkcionerima, članovima i simpatizerima, kao i da se u razgovorima sa njima javilo dosta dobrih ideja.

U entuzijastičnim saopštenjima DPS-a često se ocjenjuje ”da postoji velika spremnost da se radi na terenu”, a v.d. predsjednika, uključio je i ”brojne druge funkcionere partije koji svakodnevno imaju susrete sa građanima, sa kojima razmjenjuju mišljenja i slušaju njihove predloge”.

Nema sumnje u odlučnost Živkovića da sačuva zaostavštinu

Jasno je da ne postoji razlog da se sumnja u odlučnost rukovodstva DPS-a predvođenog mladim, elokventnim i energičnim Živkovićem da izvuku reformski maksimum i na najbolji način pripreme partiju za predstojeće izbore 11. juna.

Pred Živkovićem je monumentalni zadatak da nastavi onamo gdje je njegov prethodnik, dugogodišnji lider partije Milo Đukanović stao. Samim tim što mora da ispuni očekivanja koja od njega iziskuje pozicija koju je zauzimao Đukanović, nedvosmisleno najupečatljivija istorijska ličnost u modernoj crnogorskoj istoriji,  na novoizabranom lideru DPS-a je u startu veoma zahtjevan zadatak.

Iako je pred njim teška misija revitalizacije partije i njeno prilagođavanje modernim političkim trendovima, Živković ima dosta razloga da bude optimističan, jer zaostavština koja je ostala iza Đukanovića je više nego dovoljan zalog za budućnost.

Đukanović je u politici već decenijama i njegov učinak za Crnu Goru, samim tim i učinak DPS-a, ne može se okarakterisati nikako drugačije osim kao istorijski.

Otklon od politike Slobodana Miloševića, izvlačenje Crne Gore iz blata velikosrpske histerije koja je 1999. kulminirala ratom sa najmoćnijom vojnom alijansom u istoriji čovječanstva – NATO-om.

Upravo je te 1999. godine Đukanović bio najzaslužniji što je Crna Gora izbjegla tragične posljedice NATO intervencije. Đukanović je najzaslužniji i što je Crna Gora 2006. godine na referendumu obnovila svoju državnost i pored jakog protivljenja naših navodnih zapadnih partnera koji nas, sada već tradicionalno, žrtvuju u presudnim istorijskim ternucima.

Crna Gora je pod Đukanovićevim vođstvom u junu 2017. godine postala članica NATO-a i ubrzanim tempom krenula ka članstvu u Evropskoj uniji. Đukanović će takođe ostati kao primjer demokratskih standarda u politici kada je nakon 30. avgusta 2020. godine i nakon predsjedničkih izbora 2. aprila, bez ikakvog ustezanja predao vlast uz čestitke protivnicima.

Ovo su samo najkrupniji i najvidljiviji učinci koji će ostati za istoriju, a koji se vezuju za ime Mila Đukanovića. Živković treba da zna da iako je Đukanović najzaslužniji za sve ono što je gore navedeno, DPS je bio i ostao neizostavni dio ove istorijske priče, i partija koja je jedini garant očuvanja zapadnog puta Crne Gore. Možda i najviše danas kada zahvaljujući nepovoljnom razvoju događaja na unutrašnjem i geopolitičkom planu kucamo na vrata ”srpskog sveta”.

Suočavanje sa greškama na koje se dugo žmurilo

Dakle, činjenica da Živković i njegovi najbliži saradnici imaju zaostavštinu, je garant da se uz naporan rad DPS može transformisati u respektabilnu političku snagu koja će i u budućnosti voditi jednu od glavnih riječi na političkoj sceni u Crnoj Gori.

Međutim, Živković i njegovi saradnici moraju da budu svjesni da ako žele da iskoriste mnogo pozitivnog što im je ostavljeno i koje ih obavezuje, trebaju da budu spremni da se suoče sa greškama od kojih se godinama bježalo.

Iako se u saopštenjima DPS-a govori o ”terenskom radu”, ”približavanju građanima”, ”afirmaciji mladih kadrova”, i još mnogo čemu pozitivnom, sve ovo će ostati na nivou demagoških fraza i floskula ukoliko se novo rukovodstvo partije ne suoči sa jednim problemom, koji je i suštinski uzrok političkog pada DPS-a.

U cilju revitalizacije partije koja sad više nego ikad, treba da bude bastion odbrane vrijednosti suverene države Crne Gore, ništa ne može biti učinjeno dok se DPS ne obračuna sa onim što se u javnosti toliki niz godina naziva ”nezdravim krilom” ili ”kriminalnim djelom DPS-a”.

Živković i njegovi saradnici ne trebaju da gaje nikakve iluzije po tom pitanju – izvjesno je da će DPS polako nestati sa političke scene ako ”kriminogeno krilo” ostane netaknuto nakon najavljenih reformi!

DPS talac grupe korumpiranih funkcionera

Kada je u pitanju to ”nezdravo krilo”, tu tajni nema! Portal Aktuelno već duže vremena pominje da je čitav DPS talac grupe visokih partijskih funkcionera okupljenih oko kontroverzne kompanije BEMAX, za koju se godinama govori da je umješana u teški kriminal i korupciju, uključujući šverc kokaina i cigareta.

Predvođena ”posljednjim staljinovim brkom” odavno penzionisanim funkcionerom koji iz sjenke i dalje vodi svoje operacije Milanom Roćenom, ova maligna struja u DPS-u, koči svaku mogućnost reformisanja i partiju koristi kao paravan za odbranu svojih privatnih poduhvata koji se najčešće odvijaju u ”sivoj zoni”, sa one strane zakona.

Nakon hapšenja agenta ANB-a Petra Lazovića i raspisivanja potjernice za policajcem Ljubom Milovićem koji je još u bjekstvu, Portal Aktuelno je pisao da su oni samo sitni djelovi organizacije povezane sa kontroverznom kompanijom BEMAX koja ima svoje pipke u svim sferama društva – od tužilaštva, sudstva pa sve do politike, NVO i medijske scene.

Imena koja se vezuju za ovu organizaciju su kontroverzni bivši šef Sektora za borbu protiv organizovanog kriminala i bivši pomoćnik direktora Uprave policije Zoran Lazović otac uhapšenog Petra, njegov kum bivši GST Milivoje Katnić, bivši načenik SPO Dragan Radonjić, specijalni tužilac Saša Čađenović koji je krajem prošle ogdine uhapšen zbog sumnje da je radio za kavački klan i još se nalazi u pritvoru. Sa njima se povezuju razna imena iz svijeta podzemlja, a svi su oni ‘konektovani na vlasnika kompanije BEMAX Ranka Ubovića, kako je to rekao premijer u tehničkom mandatu Dritan Abazović prošle godine u Skupštini. Kada govorimo o ovoj ekipi moramo pomenuti i Aleksandra Aca Mijajlovića, koji je do skoro bio u vlasničkoj strukturi BAMAX-a, sve dok nije došlo do ”razmirica” u kojima je izvukao deblji kraj.

Kada je u pitanju politička sfera, sa ovom grupacijom najčešće se dovodi u vezu ime bivšeg ministra vanjskih poslova Milana Roćena koji je do nedavno imao vlasnički udio u kompaniji Bemax.

Cjelokupna javnost, pa i Živković, treba da budu svjesni da ova grupacija ljudi DPS, ali i čitavu Crnu Goru, doživljavaju samo kao paravan i sredstvao za realizaciju ličnih, često veoma sumnjivih, interesa i spremni su na sve da ih zaštite. Krijući se iza lažnog patriotizma, državu i partiju koriste samo kao dimnu zavjesu za, kako se već godinama sumnja, kriminalne i koruptivne radnje.

Cilj ove grupacije nije revitalizacija DPS-a, njihov cilj je da partija bude u službi njihovih privatnih interesa. Odlaskom Đukanovića kojeg su posmatrali kao posljednju prepreku preuzimanju apsolutne moći, vidjeli su šansu da u potpunosti monopolizuju uticaj nad DPS-om i partiju koriste kao politički štit od eventualne odgovornosti pred pravosudnim organima koja se neumoljivo približava.

Nužnost suočavanja

Živković treba da bude svjestan da ova maligna struja u DPS-u ima svoje visoke funkcionere, potpredsjednike, portparole, koji su spremni da ga svim sredstvima diskredituju i ne dozvole da dobije puni mandat na čelu DPS-a. V.d. predsjednik partije stoga mora da se suoči sa ovom teškom malignom bolešću ukoliko želi da DPS i dalje ostane ključni politički činilac u Crnoj Gori.

Ovom prilikom treba konstatovati sledeće:

– Na liderskim pozicijma partije ne mogu biti funkcioneri koji u svoje kabinete dok su bili na čelu lokalnih visokih funkcija, zovu novinare da bi ”lobirali” da ne pišu o kriminalnim aktivnostima pojedinih ljudi povezanih sa kompanijom BEMAX.

– Partija ne smije da služi za zadovoljavanje ineresa ove kontroverzne kompanije i lica povezanih sa njom.

– DPS ne smije da bude paravan iza kojeg lažne patriote prikrivaju svoje organizovano-kriminalne i koruptivne aktivnosti.

– Partija se ne smije voditi iz hotela Podgorica što je tendencija gore pomenutih krugova. Jer ovaj hotel mnogi poistovjećuju sa vilom u Šilerovoj ulici u Zemunu iz koje je zloglasni Zemunski klan vodio svoje operacije.

– Portparol partije, lice koje javnost poistovjećuje sa DPS-om, ne smije više da bude osoba koja je u bliskim prijateljskim vezama sa osumnjičenim i uhapšenim pripadnicima kriminalnog klana.

– Takođe iz partije treba da odstrani sve stare kompromitovane kadrove, pogotovo one koji su povezani sa srpskim i ruskim službama bezbjednosti, prije svega BIA-om.

Ovo su neke od početnih pozicija od kojih novo rukovodstvo DPS-a na čelu sa Živkovićem treba da krene, znajući da predstojeća borba zahtjeva odlučnost i istrajnost.

Živković će sigurno naći dosta pametnih i novih lica, pravih patriota, koji su dominantna većina u DPS-u i koji će kad dođu do izražaja, modernizovati partiju, izdići je na novi nivo i ojačati njen koalicioni kapacitet. Sve mora početi odlaskom takozvanih ”roćenovskih” partijskih uhljeba čiji su glavni ”kvaliteti” poslušnost i snishodljivost.

Ali Živković mora da zna da ga je dosadašnji lider DPS-a Milo Đukanović koji je partiju upisao u istorijske udžbenike, postavio na tu poziciju jer je ocijenio da upravo on sa pravilno odabranim saradnicima može da istraje u ovom poduhvatu i sačuva, impozantnu zaostavštinu koja se vezuje za ovu stranku. Zaostavštinu koju grupa korumpiranih lica pokušava da uništi zarad sebičnih ličnih ciljeva.

U.P.A.