Dritan i Ljaljo propali, više im ne prolazi ni skrivanje iza priče o DPS-u

Kontroverzni premijer u tehničkom mandatu Dritan Abazović je politička prošlost i to je nedvosmisleno utvrđeno nakon prvog kruga predsjedničkih izbora koji je održan u neđelju.

Nakon što su ga zvanični Beograd i takozvana SPC iskoristili za jednokratnu upotrebu unutrašnjeg razdiranja Crne Gore i krađu crnogorskih svetinja, odbačen je kao upotrebljeni prezervativ i više nema nikakvu težinu niti uticaj na političkoj sceni Crne Gore.  Jedino što Abazović sa sobom nosi je šmek kompromitacije i politički baksuzluk koji zadesi svakoga kome potrošeni velikosrpski aparatčik da podršku.

Najbolji primjer za to je lider Demokrata Aleksa Bečić koji je doživio debakl na izborima u neđelju osvojivši oko 11 odsto glasova, i pored toga što je najavljivao da će se naći u drugom krugu. Čak je na pojedinim skupovima nagovještavao da će podnijeti ostavku na partijske funkcije ako ne prođe dalje.

Bečića je na ovim izborima podržao i kontroverzni premijer Dritan Abazović, što mu je po svemu sudeći samo nanijelo štetu.

Iako nije baš adekvatno poređenje, Bečić je u neđelju uz podršku kontroverznog Dritana osvojio manje glasova nego na izborima 2020. godine kada su Demorkate same osvojile 12,5 odsto glasova.

Po svemu sudeći podrška kontroverznog premijera koji u tehničkom mandatu vlada mjesecima iako se njegova partija bori za cenzus, Bečiću nije donijela ništa dobro, naprotiv.

Bečić je u neđelju veče bio svjestan debakla i u svom karakterističnom populističkom stilu čestitao je ”građanima na slobodnom i mirnom izbornom danu”.

Međutim, umjesto da se Bečić i njegova ponovo oživjela politička ljubav iz računa Abazović pokriju ušima, uslijedila je stara populistička tirada gluposti – sakrivanje sopstvene političke propasti iza priče o ‘’30. avgustu”  i pobjedi nad omraženim neprijateljem DPS-om.

“Đukanović je došao na 20 posto glasova manje, što je jasna poruka nakon 20 poraza u proteklih 30 mjeseci da je to politika prošlosti”, poručio je Bečić u neđelju veče u stilu neopjevanog demagoga skrivajući svoju političku propast iza navodnih neuspjeha DPS-a.

Slično je uradio i njegov ponovo prihvaćeni politički intimus Abazović koji svoju beznačajnost krije iza fraza ”da sa Đukanovićem odlazi i DPS, a Crna Gora se vraća sebi i svom daljem progresu”.

Pitanje je samo o kom progresu misli Abazović, s obzirom da je nakon 30. avgusta bio glavni protagonista dvije izvršne vlasti koje su Crnu Goru potpuno udaljile od evropskog puta, uvukle u dužničko ropstvo, uzrokovale propast brojnih preduzeća, galopirajuću inflaciju i pad životnog standarda.

Umjesto što se pozivaju na DPS i Mila Đukanovića, Ljaljo i Dritan bi morali da shvate i makar sebi priznaju da su potrošeni politički materijal i da zvanični Beograd, pojedine zapadne ambasade i korumpirani zapadni diplomatski i lobistički krugovi imaju nove favorite u vidu – Jakova i Evrope sad.

Skrivanje sopstvenih neuspjeha iza priče o DPS-u od strane Bečića i Abazovića je krajnje degutantno, ako uzmemo u obzir što se sve dešavalo posljednjih mjeseci na političkoj sceni Crne Gore.

Demokrate su u avgustu prošle godine sa istim tim DPS-om koga predstavljaju kao izvor svega zla izglasale nepovjerenje Vladi Dritana Abazovića. URA je prije toga, u aprilu iste godine, srušila Vladu Zdravka Krivokapića uz pomoć DPS-a, zbog čega su ih Demokrate nazivale “izdajnicima izborne volje građana” i da su sa DPS-om sklopile koaliciju “21 milion”.

Stoga, Ljalju i Dritanu, reliktima političke prošlosti i ne ostaje mnogo osim da se drže zajedno u nadi da će i u neradnih par izbornih ciklusa uspjeti da se održe iznad ispodcenzusnog ponora.

Balša Knežević