piše: Željko Vukmirović
Oglasila se Mitropolija crnogorsko – primorska Srpske pravoslavne crkve.
Zbog onog da se SPC “plaši gubitka nekih monopola”.
Boli, a?
A u stvari, Srpska pravoslavna crkva “samo” ne prihvata elementarnu činjenicu da Crnogorci nisu došli kod njih, da od njihovih crkava i manastira ostvaruju prihode, već oni kod Crnogoraca. I da Crnogorci ne preuzimaju ništa srpsko, niti se trpaju u tu priču. Negiranje Crne Gore i svega crnogorskog svoje porijeklo duguje ponajprije Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Pa, tek onda prosrpskim političarima, kao propratnim grebatorima.
Jer, sve građevine preuzete od strane SPC nakon okončanja Prvog svjetskog rata, predstavljaju za njih nedvosmisleni izvor prihoda. Zasigurni monopol. Uz uporno huškanje naroda, kao stada, koje će se boriti za – njihove interese.
Prosrpski političari u Crnoj Gori, nešto krpelja i jedan medijski urednik, ostaju na po 3,44 odsto svaki od osnivačkog udjela u Srpskoj kući. A to je, priznaćete, više od po sto hiljada eura svakome od tih 29 izabranih Srba. Pa, malo li je?
Plus, NVO. Kažu, “oni nose crnogorski dres, ali Vlada to ne vidi”.
Taman ga nose kao Tumbaković. Do jedne ure, za svoj interes.
Kosovo, nekada promovisano kao najskuplja srpska riječ, pada na daleko drugo mjesto. Sjever Kosova je daleko prioritetniji. Ili su možda srpski političari i SPC dovoljno drčni da se usprotive tamošnjem gazdi, Zvonku Veselinoviću? Neće biti.
Tek, od toliko riječi, ispade da je monopol najzajebanija.
“A gde baš tu najskuplju?”