Ljubav prema Svetom Savi se Srbima u 19. vijeku ućerivala novčanim kaznama i BATINAMA

Za aktuelno.me

Piše: Miroslav Ćosović

Milan Đ. Milićević bio je srpski književnik, publicista i akademik, umro je 4. novembra (po starom kalendaru) 1908. godine, rođen je 1831. godine.

MILIĆEVIĆ OPISAO KAKO SRBI GLEDAJU NA SVETOG SAVU

Akademik SKA (preteča SANU) Milićević, je 1867. godine objavio knjigu “Život Srba seljaka” u kojoj je na strani 53, ovako kazao:

“Sv. Savi mnogi poste. Taj se post zove savica, a inače sv. Sava nije veliki svetac za seljake. No od kako je naređeno da se taj svetitelj slavi kao patron školski, gotovo svaka opština školska mesi taj dan kolač i kuha koljivo kao na krsno ime što se radi”.

RTS je 27. januara 2017. naveo, u nauci dobro poznate činjenice:

“Sveti Sava, kao školska slava, slavi se od 1840. godine, na predlog Atanasija Nikolića, rektora Liceja u Kragujevcu. U odluci tadašnjeg Popečiteljskog prosveštenija, predstavnici državne i crkvene vlasti propisali su da se Sveti Sava proglašava za ‘patrona svih naših škola i da se najsvečanije proslavlja’. Tradicija školske slave održavana je sve do 1945. godine, kada je odlukom tadašnjih vlasti ukinuta. Tek 1990. godine počela je ponovo da se slavi.”

Dakle, Sveti Sava je u Srbiji počeo da se snažno proslavlja od 1840. godine, naredbom vlasti.

ZAŠTO JE SVETI SAVA SRBIMA TAKO ZNAČAJAN

U 18. i 19. vijeku srpska elita je izvela pravilan zaključak da je Sv. Sava najznačajniji Srbin u istoriji – zbog toga što je oformio nezavisnu Srpsku crkvu, koja je tokom vjekova postala “fabrika” za proizvodnju Srba, što je i danas.

Ako bi se iz planina u 13. i 14. vijeku zbog suženih resursa u okruženju u kom su se rodili i odrastali, u ravnicu selili Vlasi i Arbanasi, oni su postajali pripadnici i vjernici Srpske crkve i tako bivali posrbljeni. Ovo je isto s vremenom važilo i za sve ostale neslovenske naseljenike u Srbiju: Grke, njemačke rudare, te kasnije i za – Rome, Cincare, Bugare…

I dan danas, SPC je glavna fabrika za proizvodnju “etničkih” Srba, tako sam već pokazivao primjere Muslimana Emira Kusturice i Albanca Mahmuta Bušatlije koji su ulaskom u SPC postali Srbi i još su dodatno, što se od njih i očekivalo – izmaštali svoje srpsko porijeklo.

Političar Predrag Bulatović je prije 11 godina objasnio kako je postao Srbin: prvo je srpskohrvatski iz mladosti zamijenio srpskim jezikom, pa je zatim postao vjernik SPC, i na kraju da bi to kompletirao – u šestoj deceniji života se proglasio Srbinom. Dakle, kao i uvijek, “etnički” Srbin postaneš tako što prvo postaneš vjernik SPC. Kad postaneš vjernik SPC, porijeklo je lako isfantazirati, možeš da biraš bajkovita objašnjenja desetina srpskih diplomiranih istoričara i stotina publicista.

Dakle, u 19. vijeku vrlo tanki sloj pravoslavnog naroda u Srbiji – elita, shvatila je da je Sava 1219. napravio “fabriku” za proizvodnju Srba i ta elita ga je u 19. vijeku proglasila za velikog svetitelja, iako je, kako svjedoči Milićević, imao slabašan kult u narodu, a ovaj članak će dati još jedan dokaz u prilog tome da je Sava za Srbe do polovine 19. vijeka bio malo važan svetitelj.

Još da dodam – Đurađ Crnojević je u svom crkvenom kalendaru za 1494. godinu Sv. Savu upisao crnim slovima (prvo slovo crveno), dok je npr Egipćanin Veliki Antonije u istom kalendaru upisan svim crvenim slovima.

Petar I i Petar II Petrović Njegoš nikada Sv. Savu nijesu pomenuli, ni u jednom pismu, djelu, državnom dokumentu, poslanici… nikad. To je potvrdio sveštenik Crkve Srbije Gojko Perović na Svetosavskoj akademiji u Danilovgradu, koja je održana 29. januara 2012. godine.

Naravno da su sveštenici u Crnoj Gori u prvoj polovini 19. vijeka znali ko je Sv. Sava, ali to što ga Njegoš i Petar I nikada nijesu ni pomenuli, to nam pokazuje da u crnogorskom narodu nije postojao kult Sv. Save. Kult Sv. Save je u Crnoj Gori počeo da proizvodi izvanjac, mitropolit Nikanor Ivanović, od 1856. godine.

Gojko Perović potvrdio da Petar I i Petar II Petrović Njegoš nikada nijesu ni pomenuli Svetog Savu.

MLADEN TOMAŠEVIĆ, KUSTOS RIZNICE MANASTIRA MILEŠEVA PREDSTAVIO PROPIS MILOŠA OBRENOVIĆA

Radio Televizija Srbije je 27. januara 2018. napravila TV prilog o Sv. Savi, pośetili su manastir Mileševa i razgovarali sa Mladenom Tomaševićem, kustosom riznice tog manastira. On je za RTS rekao:

“U devetnaestom veku, počinje, da kažemo, svenacionalna obnova našeg identiteta, naše kulture, naše duhovnosti. Tada se pojačava kult Svetog Save, da se slavi po različitim krajevima, selima, gradovima. Jedan zanimljiv primer govori kako je knez Miloš propisao za one koji ne idu za Svetog Savu u crkvu 25 batina i 25 groša da moraju da daju za crkvu”.

Kao što vidimo, narod u Srbiji je u prvoj polovini 19. vijeka toliko ”poštovao” i ”slavio” Sv. Savu da je knez Miloš Srbima tu ljubav prema Savi – i batinama i novčanom globom ućerivao.