Kako velikosrpski istoričar Stamatović falsifikuje istoriju: ”Porodicu Petra Zvicera masakrirale su Cuce, jer je Petar UKRAO PENZIJE”

Piše: Miroslav Ćosović

Prije 100 godina na današnji dan, tačnije u noći između 24. i 25. aprila 1923. godine, srpske okupacione snage izvršile su strahoviti zločin, u selu Rokoči u Cucama masakrirale su porodicu Petra Zvicera.

ALEKSANDRU STAMATOVIĆU ČETNIČKI ISTOMIŠLJENICI U BEOGRADU DARIVALI TITULU DOKTORA ISTORIJSKIH NAUKA

Taj zločin je i predmet istraživanja Aleksandra Stamatovića, poznatog političara koji je završio fakultet istorije i potom u Beogradu doktorirao zahvaljujući četništvu, koje on jako voli. U Beogradu svaki crnogorski (neo)četnik koji želi – može uz malo truda i da doktorira iz društvenih nauka, jer je četničke istomišljenike koji će mu pokloniti titulu doktora nauka, u Beogradu lako naći.

Kao primjer da je četništvo glavno mjerilo za uspješnu odbranu doktorske disertacije u Beogradu, mogu da navedem i Budimira Aleksića, koji je takođe u Beogradu zakučio titulu doktora nauka. Aleksić se ne ustručava da otvoreno pred kamerama laže, da javno tvrdi da Karađorđe nije ubio svog oca, o čemu sam pisao u članku ”Srbonacista Aleksić laže da KARAĐORĐE nije ubio svog oca, zapise su ostavili voždovi najbliži saradnici”. Nepodijeljeno je mišljenje istoričara, u skladu sa mnoštvom istorijskih izvora, da Karađorđe jeste ubio svog oca.

No, Stamatović i Aleksić mogu otvoreno i besramno da u javnosti lažu, jer su (neo)četnici. A ako su (neo)četnici nije im teško pribaviti akademske titule, dovoljno je bilo samo da iskažu želju.

KAKAV JE STAMATOVIĆEV PRINCIP U PREDSTAVLJANJU I PROMOVISANJU ISTORIJE

Stamatović je istoriju završio isključivo iz razloga da bi mu zvanje profesora istorije bilo odskočna daska za promovisanje njegove ideologije i za promovisanje političke karijere, pa je tako, predstavljen kao istoričar, bezbroj puta gostovao u medijima, promovišući laži svoje velikosrpske ideologije.

Preko dvadesetak godina se bavio politikom, osnivao je i bio je član nekih ubogih srpskih partija. Tokom duge političke karijere nije ostvario nikakve rezultate, nikada nije bio ni blizu da uđe u crnogorski parlament.

U jednoj emisiji na TV Montena je rekao da se u mladosti, prilikom regrutacije, deklarisao kao Crnogorac.

Krajem osamdesetih i početkom devedesetih postao je Srbin, jer je kao i ogromna većina crnogorskih Srba shvatio da je Srbin čitajući poeziju Petra II Petrovića Njegoša – učenika Sima Milutinovića Sarajlije. Drugi razlog zašto su se tih godina mnogi proglasili Srbima je to što je Crna Gora bila u gvozdenom zagrljaju Miloševićeve Srbije. Ja koji sam bio suverenista od uvođenja višepartizma, nijesam vidio tih godina način kako da postanemo samostalni, a mnogi su, razmišljajući isto tako kao i ja, odlučili da budu Srbi, misleći da će Crna Gora zauvijek biti u okrilju Srbije.

Princip Aleksandra Stamatovića što se tiče promovisanja istorijske nauke je jasan, ako on misli da tema kojom se bavi nema veze sa nacionalnim i narodnim identitetom Crnogoraca tu temu će prikazati prilično korektno sa stanovišta istorijske metodologije. No, ako Stamatović pomisli da neka tema, neki događaj, kvare sliku o veličanstvenoj srpskoj naciji i veličanstvenoj težnji Srba za Velikom Srbijom, onda on nema nikakvu dilemu, lagaće do posljednjeg atoma snage koji u sebi ima.

Kad kažem da je Stamatović do sada izrekao u svojim radovima i nastupima mnogo istorijskih laži mnogi će se čuditi – kako je to moguće. Naravno da je moguće jer je Stamatović profesor na univerzitetu u selu Pale u Bosni. Na tom seoskom univerzitetu ako se držite principa srpskog nacizma možete da pišete i govorite što god hoćete, ne možete biti kažnjeni. I uopšte, izuzetna je rijetkost da neki profesor za nebuloze i laži koje iznosi – bude kažnjen. To je skoro nemoguće. Jednom stečena diploma i titula,  omogućavaju da se laže – mirno i zaštićeno. Naravno, to mnogi, bezbrojni istoričari – koriste.

MASAKR PORODICE PETRA ZVICERA

Petar Zvicer, rođen 1896. godine u selu Rokoči u Cucama, bio je crnogorski patriota i jedan od najpoznatijih ustanika Božićnog ustanka. Poginuo je u borbi protiv srpskih okupacionih snaga 28. decembra 1923. godine u Rubežima kod Nikšića.

Istoričar Novak Adžić je opisao kako je srpska žandarmerija 25. aprila 1923. masakrirala porodicu Petra Zvicera:

“Srpska žandarmerijska jedinica, sastavljena od 12 (dvanaest) žandarma, pod komandom majora Kecmanovića i bivšeg austrijskog vahmajstora nekog Kolakovića, 25. aprila 1923. godine, u dva sata poslije ponoći, upala je u Cucima, u selu Rokoči, u kuću poznatog komite Petra Zvicera. Svu njegovu porodicu, izuzev brata Petrovog Jagoša Zvicera, koji se tu nije zatekao zato što je bio u zatvoru na Cetinju, srpski žandarmi su tukli, mučili, zaklali, odnosno, okrutno ubili. Dželati se nijesu čak ni tada zaustavili, nego su sadistički nastavili sa svojim monstruoznim, krvavim pirom.

Izveli su iz kuće Đurđu Zvicer, staricu od preko 80 godina, babu Petra Zvicera, zavezali je za jednu trešnju ispred kuće, a onda kuću zapalili, a nju primorali da gleda u vatri pobijenu i zaklanu familiju. Baba Đurđa je od prizora strave i užasa nervno popustila i ubrzo umrla u bolnici u Danilovgradu.

Srpski žandarmi pod vođstvom majora Kecmanovića su te užasne, proklete noći 25. aprila 1923. godine mučili, ubili, zaklali i spalili: Anđu Zvicer, majku Petra Zvicera, koja je imala 60 godina; Zagorku Zvicer, staru 23 godine, suprugu Petra Zvicera sa troje đece; Vidaka Zvicera, starog 13 godina brata Petra Zvicera i Planu Zvicer, staru 20 godina, sestru Petra Zvicera.”

(Novak Adžić, O ubistvu i spaljivanju porodice Petra Zvicera (1923), portal Analitika,  5. jun 2021)

Novak Adžić se na pisanje više onovremenih listova (“Narodna riječ” od 2. V 1923. god; “Borba”, od 13 i 20. III 1926. god; “Evolucija”, jun, jul i avgust 1936. god), kao i na zapise ljudi koji su živjeli u tom vremenu.

ALEKSANDAR STAMATOVIĆ IMA ISTE PRINCIPE KAO I NEONACISTI – KAD GOVORE O HOLOKAUSTU

U junu 2007. na TV MBC imali su sučeljavanje istoričari Aleksandar Stamatović i Novak Adžić. Da ja znam, tada je prvi put iznesena pretpostavka da je pleme Cuce masakriralo porodicu Petra Zvicera u aprilu 1923. godine i tu tvrdnju je iznio velikosrpski istoričar Aleksandar Stamatović.

Dakle, 84 godine nakon tragičnog događaja u Rokočima jedan političar koji je zakučio titulu doktora istorijskih nauka, a poznat po mnogobrojnim falsifikovanjima istorije, iznio je jednu pretpostavku za koju nije ponudio nikakav dokaz, naravno.

Za portal IN4S Stamatović je 2018. godine govorio o masakru porodice Petra Zvicera, ovako:

“Oko prvog slučaja postoji nekoliko enigmatičnih detalja. Najprije koliko je članova njegove porodice stradalo, jer u izvorima postoje oprečni podaci, pa i u onima koje je naveo dr Sekula Drljević u Skupštini. Drugi je u tome ko je zaista ubio tu porodicu? Da li izvjesna žandarska grupa Kecmanovića ili neko drugi? Sve indicije ukazuju da su to uradili ljudi iz plemena Cuca, zapravo razularena grupa osvetoljubivih seljaka, jer je Petar Zvicer nedugo prije toga opljačkao poštara sa penzijama koje je nosio u to pleme, a kao krivac je izvikan neki Kecmanović, jer je počiniocima tog djela ta priča odgovarala. Iako nijedan zločin ne opravdavam, ali je nesporna činjenica, da je Zvicer bio ucijenjeni odmetnik, višestruki ubica i počinilac niza delikata teških razbojništava i nasilja.” (Stamatović za IN4S: Dug je spisak svirepih i podmuklih zločina zelenaških komita, portal IN4S, 23. XII 2018)

BORIVOJE ĆETKOVIĆ KRITIKUJE STAMATOVIĆA

Monstruoznu konstrukciju Aleksandra Stamatovića kritikovao je profesor filozofije i bivši poslanik u Skupštini Crne Gore Borivoje Ćetković. U listu Dan, 14. juna 2016. godine, u članku “Prošlost u sadašnjosti” Borivoje Ćetković je predstavljen:

“Borivoje Ćetković (Beri, Podgorica, 1937) završio je osnovnu školu i gimnaziju u Podgorici, a filozofiju u Beogradu. Bio je profesor u Gimnaziji „Slobodan Škerović” od 1965. do 1977. godine. Radio je i u Republičkom zavodu za unapređenje školstva od 1977. do 1997. godine. Bio je odgovorni urednik časopisa „Vaspitanje i obrazovanje” od 1980. do 1997. godine. Priredio je knjigu Ratke Ćetković „Likovni život: kritike, prikazi, članci” koja je objavljena 1996. godine. Bio je i poslanik u Skupštini Crne Gore. Od 2013. godine redovni kolumnista lista „Dana”.”

Ćetković je svakako (pro)srpski orijentisani pisac i ovako je prokomentarisao konstrukciju Aleksandra Stamatovića: “Neubjedljive su i priče istoričara prosrpske provinijencije da ima „indicija koje ukazuju da su zločin izvršili ljudi iz plemena Cuca, zapravo razularena grupa osvetoljubivih seljaka, jer je Petar Zvicer nedugo prije toga opljačkao poštara sa penzijama koje je nosio u to pleme, a kao krivac je bio izvikan neki Kecojević, jer je počiniocima tog djela ta priča odgovarala”. Sudske vlasti KSHS morale su izvesti na čistac priče o izvršiocima ovog monstruoznog zločina, i najstrože ih kazniti, bilo da su žandari Kecojevića, ili pak, „razularena grupa seljaka” – jezivi zločin morao je biti kažnjen i javno osuđen. Kakva su to čudovišta, neljudi (očigledno je da se radi o žandarima i majoru Kecojeviću), koji su djecu sa majkom zavezali i zavezane spalili u kući, a staru majku odmetnika Zvicera ostavili živu da gleda stravičnu smrt svojih najmilijih. Ovim svirepim, nezapamćenim zločinom i načinom kako je reagovao, režim je ispisao jednu od najmračnijih stranica u istoriji novostvorene jugoslovenske države.” (O zločinu nad porodicom Zvicer i Šćepanom Mijuškovićem, Dan, 6. avgust 2020)

TAKO I NEONACISTI NEGIRAJU GENOCID NAD JEVREJIMA

Političar (i Istoričar) Stamatović je gostovao u emisiji Argumenti na TV Crne Gore koja je emitovana 2. aprila 2021. godine. Tema emisije je bila genocid u Srebrenici koji se desio u julu 1995. godine. Stamatović je tada između ostaloga rekao: “Zna se jasno da je Srebrenica dogovoreni scenario između Bila Klintona i Alije Izetbegovića. Imaju i bilješke u  kome je predložio Bil Klinton: “Mora biti ubijeno 5000 muslimana na određenoj teritoriji, da bismo mogli vojno da intervenišemo.”

Stamatović potom nije pojasnio vjerodostojnost ovih Klintonovih riječi, niti je pružio ikakav dokaz o umiješanosti Izetbegovića u ovu teoriju zavjere.

Dakle, Stamatović prema zločinima i genocidu koji je počinila nacija u koju se on upisao, ima isti odnos kao i neonacisti širom svijeta. Neonacisti negiraju Hitlerov genocid nad Jevrejima, Aleksandar Stamatović negira zločin srpske žandarmerije nad Zvicerima.