Slave zločin i optužuju osudu zločina

Piše: Slobodan Jovanović

Mogu li „majke Srebrnice“ biti optužene za širenje mržnje prema Srbima zbog širenja istine o svojoj tragediji? Mogu li žrtve „Oluje“ biti optužene za širenje mržnje prema Hrvatima govoreći o svojoj tragediji?

Zaglušujuća galama po srpskim medijima i od nekih partija u Crnoj Gori nije ništa drugo nego pokušaj da se zatomi istina.

Da je nekome do istine ne bi se uporno ponavljalo da je sve laž, bez namjere da odgovore na gomile činjenica iz vremena kad su se zločini događali u Crnoj Gori nakon njenen aneksije 1918.

Čuste li da su iznijeli jedan jedini dokument da su srpske trupe oslobađale Crnu Goru?

Samo prazne riječi kao da su vlasnici svih mogućih istina … Plakati kojima su oblijepljeni gradovi po Crnoj Gori je najmanje što Crna Gora mora učinjeti da ne bi bila poprište bestijalnog obelježavanja vremena u kojima, kako piše Čikago tribjun 4. septembra 1919. „Pod srpskom okupacijom Crna Gora danas predstavlja mjesto najkrvavijeg pokolja u Evropi…“, govoreći o masakrima nad stanovnicima Crne Gore.Na početku teksta navode da o tome govore svi izvještači koji dolaze iz Crne Gore. „Crnogorci su možda spremni na promjenu starog oblika svoje patrijarhalne vlade, ali trenutno svi Crnogorci žele povratak njihovog kralja, da bi ih spasio srpskog jarma“ – prenose izvjestači.

Ako je iznošenje istine o aneksiji Crne Gore sijanje mržnje prema Srbima zašto niko u parlamentu KSHS 1924-te ne reče to Mihailu Ivanoviću, poslaniku crnogorskih federalista, koji u svom govoru navede: “Srbijanski dinastičari dobijaju od režima pohvale i nagrade za paljenje kuća, vađenje očiju živim ljudima, bacanje đece na bajunetima kroz prozore, lomljenje ruku ženama i đeci kartečima iz topa, zato što nijesu vjerni Kralju” (beogradsko Vreme i beogradska Politika od 10. februara 1924. godine, sajt Narodne biblioteke Srbije)??? Jedini odgovor koji je dobio je od potpredsjednika te skupštine da ne postoji crnogorski narod!!!

Zašto niko ne reče Panteliji Jovoviću, beogradskom novinaru, koji je u tim smutnim vremenima bio dopisnik iz Crne Gore beogradskog Balkana i beogradske Tribunei koji je pisao o srpskim zločinima, da širi mržnju prema Srbima???On piše u predgovoru svoje knjige „Crnogorski političari“, štampane 1924. u Beogradu: „Slom Crne Gore 1915. i način njenog ujedinjenja sa Srbijom 1918.g. dva su kobna datuma u njenoj istoriji. Prvi datum može se nekako i pravdati ali ovaj drugi jeste najgrozniji spomen srama i stida zvaničnoga Beograda.  Golgota, koju je preživljavala Srbija za vreme evakuacije kroz albanske gudure, ni približno nije ravna onoj Golgoti, koju je Crna Gora preživela za vreme Ujedinjenja. No sve do 1921. g. o tim nečuvenim zločinima režima nije se ništa znalo. Crna Gora sve do tada bila je za našu javnost terra incognita. Do 1921 g. već je bilo popaljeno pet hiljada crnogorskih domova i niko,  van Crne Gore, u ujedinjenoj Kraljevini o tome nije ništa znao. Tek prvi put tada beogradski “Balkan” nalazi se pobuđen da me pošalje kao svoga naročitog izaslanika u Crnu Goru. Prvi sam, dakle, ja bio kome je pala u deo ta teška dužnost, da otkrije sve zločine počinjene posle Ujedinjenja u Crnoj Gori. I ja sam ih otkrio stavljajući na kocku svoj život. Demaskiranjem zločinaca, ja sam učinio da budem s bombama i revolverima napadnut i slučaj je hteo da ostanem u životu iako sam bio teško povređen. Moje izveštaje o prilikama u Crnoj Gori, preštampavali su ne samo svi naši domaći listovi, već i jedan dobar deo štampe u Italiji, Engleskoj, Francuskoj i t.d.   Ja sam Evropi jasno predočio da je nesrećna Crna Gora, u čast i slavu Ujedinjenja, razapeta na krstu…“

Kako nazvati drugačije do bezobrazluk izjave čelnika DF-a da će podnijeti krivičnu prijavu protiv autora pomenutog plakata?Baš bih volio da vidim to suđenje, da jednom za sva vremena utvrdimo sudsku istinu. Volio bih i da vidim makar jedan dokaz da su srpske trupe oslobodile Crnu Goru,a vrlo rado ću ustupiti na desetine dokumenata koji govore o najstravičnijim zločinima srpskih trupa i domaćih izdajnika prema crnogorskom narodu. Teorija srpskih istoričara kako se radi o italijanskoj propagandi ne pije vodu jer su upravo zbog takvih glasina Britanski parlament i američki predsjednik Vudrou Vilson poslali svoje izaslanike da utvrde stanje u Crnoj Gori. Izvještaj grofa Džona De Salisa, vrlo nenaklonjenog kralju Nikoli,izaslanika Britanskog parlamenta i čovjeka koji je bio izaslanik Velike Britanije na Cetinju prije rata, u potpunosti potvrđuje sve navode iz „Krvavog albuma Karađorđevića“. I sad se mogu naći na sajtu Britanskog parlmenta polemike o stravičnom nasilju nad crnogorskim narodom. Slično je i sa izvještajem izaslanika Vudrou Vilsona, potpukovnika Šermana Majlsa, koji je 19. i 21. Maja 1919.podnio dva dugačka pismena izvještaja, prvo o opštim političkim prilikama u Crnoj Gori, uključujući „srpsko zlostavljanja Crnogoraca“ i „tešku represiju“, drugi po pitanju„srpskog masakra Albanaca u Crnoj Gori“. Majls piše: „Vrlo je vjerovatno da je rezultat (izbora za Podgoričku Skupštinu nov 1918.) posljedica vojne moći (srpskih snaga)…“, navodeći da je „… na Cetinju generalmajor iz Srbije, koji mi je nagovijestio da je on … stvarni guverner Crne Gore“.  U izvještaju se takođe navodi svjedočenje Albanaca „da u 15 sela u okrugu Rugova nije žive duše ostalo . Osam stotina ljudi je masakrirano , ne računajući ljude koji su pružali otpor …. U Plavu i Gusinju 333 žena, djece i staraca je masakrirano”.

Nije mi namjera da pišem istorijski tekst, ali se morao navesti bar jedan procenat dokaza da se pokaže bezobrazluk koji se širi po beogradskim tabloidima i koji širi DF u Crnoj Gori! Jedini argument najgore štampe u Evropi je, zamislite, Čedomir Antić!? Da nije tragično bilo bi smiješno! Čovjek koji izbore za Podgoričku skupštinu, bez biračkih spiskova i ličnog izjašnjavanja, uz prisustvo okupacione vojske, nasilje, sa blokadom internista da se vrate u Crnu Goru, naziva „najdemokratskijim izborima pre 1990“?? E takva im je sva istorija!

Ono što se pod hitno mora uraditi je donošenje deklaracije u Skupštini Crne Gore kojom će se nedvosmisleno definisati što je tzv „Velika narodna skupština“ iz 1918-te, ko je oslobodio Crnu Goru, da li je Crna Gora bila okupirana ili oslobođena i da li su zločini opisani u brojnim dokumentima laž ili teška optužnica za zločine protiv čovječnosti?! Takva deklaracija će odrediti mjesto u zakonu onih koji bi da slave propast države Crne Gore prije jednog stoljeća.

Francuski Le Courier de Metz piše 12.07. 1919. „O nacijo koja stupaš naprijed uz zvuke Marseljeze, vi heroji veličanstvenih dana slave i trijumfa prava nad silom, zar ne čujete da se iz daljine, između vaših glasnih i oduševljenih klicanja, i zajedno sa njima, miješaju leleci žrtvovane Crne Gore!“ Francuska se izvinila za svoje nečasno učešće u događajima prije sto godina! Da li ćemo ikada doživjeti da srpska država kaže – „žao nam je, oprostite“?!