Gotovo sve vrijedno pomena u srpskom vaterpolu stasalo je u Partizanu i u vaterpolo školi koju je davne 1958. godine na Banjici formirao Vlaho Orlić.
Situacija je toliko alarmantna, da je Partizan objavio novo saopštenje, u kojem na kraju konstatuje: Ako se ugasi Partizan, nestaće i Srbija sa vaterpolo mape Evrope.
U vaterpolo akademiji na Banjici stasali su zvanično najbolji svjetski vaterpolisti u istoriji ovog sporta – Igor Milanović (igrač) i Aleksandar Šoštar (golman). U toj školi vaterpola stasali su najbolji vaterpolisti svijeta kroz istoriju Mirko Sandić, Zoran Janković, Aleksandar Šapić, Vanja Udovičić, Denis Šefik, Filip Filipović, i mnogi drugi, koji su svaki u svojoj eri bili proglašavani najboljim vaterpolistima svijeta.
Kada se u obzir uzmu najbolji svjetski vaterpolo treneri kroz istoriju uvijek se pominju zlatna imena Partizanove trenerske škole – Vlaho Orlić, Ratko Rudić, Nikola Stamenić, Nenad Manojlović, Dejan Udovičić, Dejan Savić i sadašnji selektopr Stevanović – svi su stasavali igrački i trenerski na Banjici.
U svim zlatnim generacijama SFRJ, SRJ i kasnije Srbije Partizan je iz svoje škole ili kluba imao najmanje četvoricu zlatnih momaka, ali klub najsjajnije vaterpolo škole na svijetu je pšred gašenjem jer tako žele Aleksandar Vučić i Viktor Jelenić.
Situacija je toliko alarmantna, da je Partizan objavio novo saopštenje, u kojem na kraju konstatuje: Ako se ugasi Partizan, nestaće i Srbija sa vaterpolo mape Evrope.
U saopštenju crno-belih stoji:
“Nakon nešto više od 100 dana situacija na bazenu Banjica je nepromenjena, olimpijski bazen je i dalje prazan i ne vidi se kad će problem biti riješen. Pored problema sa olimpijskim bazenom, nailazimo na još jedan problem, a to je hladna voda u malom bazenu, koji nam je neophodan za školu vaterpola.
Klub se prije nekoliko godina nalazio u najtežoj situaciji od osnivanja, gdje je broj djece pao ispod 100. Na ljeto 2020. godine došlo je do promjena u Upravi, gdje su bivši vaterpolisti crno-bijelih preuzeli rukovodstvo i polako krenuli da saniraju probleme koji su im ostavljeni. Ljudi i roditelji te djece su to prepoznali i broj klinaca je polako počeo da raste, VK Partizan je ponovo pokrenuo ono u čemu je najbolji, a to je razvoj djece na svim poljima. U sezoni 2022/2023. djeca Partizana su se sa svakog takmičenja vratila sa medaljom oko vrata, dvije generacije su klub okitile duplom krunom. Klub trenutno broji nešto malo manje od 300 vaterpolo učenika.
Zanemarićemo podatak da je u pitanju sedmostruki šampion Evrope i nećemo ići daleko u prošlost, već ćemo se okrenuti šta je to Partizan donio srpskom vaterpolu u poslednjih deset godina i ako sitacija u klubu nije bila blizu sjajne. Nakon Rija 2016. godine vaterpolisti Srbije vratili su se u svoju domovinu sa zlatnom medaljom oko vrata, od 13 igrača koji su nastupali za nacionalnu selekciju njih 11 je naučilo vaterpolo vještinu u Partizanu ili je prošao neki dio obuke. Dejan Savić je u tom momentu bio selektor, Vladimir Vujasinović pomoćni trener, isto su započeli svoj vaterpolo put u našem klubu. I Stefan Ćirić, treći trener, afirmisao se u Partizanu. Tokio 2020. godina – nešto malo izmjenjen sastavu u odnosu na Rio, svejedno su vaterpolisti donijeli radost naciji i opet su na balkonu bili sa najsjajnijim odličjem. Statistički gledano reprezentaciju Srbije većinski su predstavljala djeca Partizana.
U juniorskim kategorijama reprezentacija Srbije je donijela dvije medalje sa tri takmičenja u tri različite generacije. U20 selektor je bio trener Partizana Miloš Korolija, Teodor Bradajić pomoćni trener, isto dolazi iz našeg klubaa, a osam igrača iz Partizana su činila kostur nacionalne selekcije koja je donijela srebrnu medalju sa Svjetskog prvenstva koje se odigralo u Rumuniji. Na Evropskom prvenstvu do 17 godina reprezentaciju Srbije je predstavljalo devet igrača naše škole i predvodio ih je Miloš Korolija sa pomoćnicima Vojislavom Čupićem i Miroslavom Bajinom, koji su takođe naši treneri. Činjenice govore da ako reprezentacija Srbije nema okosnicu Partizanovih nema ni uspjeha. Na prvenstvu u Podgorici do 15 godina, na konačnom spisku selektora koji ne dolazi iz našeg pogona našlo se samo četiri igrača. Djeca su se vratila iz Podgorice bez odličja i završili su četvrti. Kad gledate iz ugla neke prosječne vaterpolo nacije to je odličan uspjeh, ali ako postavite kao Partizan, to je katastrofalan rezultat za naciju kao što je Srbija.
Došli smo do toga da klub nije dobrodošao na nekoliko bazena u Beogradu zbog dugovanja prema istima. Dugovanja se pripisuju VK Partizan, a mi u klubu to ne prihvatamo, jer prilikom dogovora sa opštinom Voždovac, predavanjem SC Banjica na rukovostvo opštini, sklopljen je dogovor gdje u narednih 50 godina VK Partizan ima osam sati svakodnevno za treniranje. Ukoliko opština nije sposobna da obezbjedi termine iz bilo kakvih razloga na matičnom bazenu Partizana, dužni su da obezbjede termine na drugim gradskim bazenima, što do ovog momenta od početka problema nisu uradili.
Klub je dobio od gradske vlasti nekoliko termina na ostalim beogradskim bazenima i zahvalnim smo gradonačelniku Aleksandru Šapiću, ali isto tako smatramo da trening koji počinje u 22 časa nije realan, jer je za djecu to previše kasno. Ovim putem molimo sve nadležne, predsjednika, gradonačelnika, JSD, VSS, Ministarstvo za sport, opštinu i koga god ko može da pomogne da se problem na bazenu sanira što prije je moguća, jer gašenjem Partizana, Srbija više neće postojati na vaterpolo mapi!”
Vučić kaže da voli Srbiju, obožava da se fotografiše sa uspješnim sportistima, ali više od svega toga mrzi Partizan, pa čak ako je on i garant medalja na najvećim takmičenjima.