U Crnoj Gori Crkva Srbije o svemu odlučije

Piše: Vukašin Perović

Dešava li se u Crnoj Gori nešto što baš nije normalno? Što znače suđenja Batrićeviću? Je li to suđenje njima ili poruka svim građanima koji bi se drznuli da kritikuju Crkvu Srbije? Jesu li naredni potezi paljenje kniga, bičevanja, rastezanja na točak i spaljivanja na lomači? Liči li ovo na Njemačku od prije 90 godina?

Da li u Crnoj Gori Crkva Srbije o svemu odlučije? Da li su sud, političari i popovi uvezani i ako jesu, ko je na vrhu komandnog lanca? Da li su sudovi ustvari samo produžena ruka Crkve Srbije? Kontrolišu li popovi zakon, a popove kontroliše Vučić? Živimo li u državi u kojoj se sudi samo nesvetosavcima? Da li za nas sada važi ono “kadija te tuži, kadija ti sudi”?

Je li došlo vrijeme da moramo pitati Crkvu Srbije što smijemo a što ne smijemo? Je li ođe dozvoljeno samo ono što njima ne smeta? Da li se crkva ponaša kao inkvizicija, upravlja našim životima i kontroliše našu sudbinu? Da li se uopšte smije reć Crkva Srbije? Jesmo li zaglavljeni u svetosavskom svetu? Jesmo li postali društvo podijeljeno na svetosavce i one druge, u kojem su prava rezervisana za svetosavce, a kazne i obaveze za one druge? Je li nam zabranjeno da mislimo? Imamo li upšte prava da kažemo ono što vidimo? Jesu li ođe prava upitna, sloboda nestvarna, a istina samo naš san? Je li naš život obična farsa?

Je li ođe sve poluđelo? Smijemo li to pitati? Pravimo li prekršaj ako mislimo da ovo nije u redu? Je li kažnjivo braniti se od terora? Je li ovo postao provizorijum u kojem ne smiješ reći ono što čuješ, vidiš i znaš. Je li došlo vrijeme neslobode, pritiska, anarhije, progona i straha? Da li je ovakvo vrijeme naćeralo Rada Tomova da napiše stihove “Al tirjanstvu stati nogom za vrat”?