Danas je tri godine od rušilačkih demonstacija u režiji Demokratskog fronta.
Tog 24. oktobra 2015. godine ranjeno je oko 40 osoba, od čega 15 policajaca. Demonstracije koje su organizovane s ciljem da se, milom ili silom, uđe u zgradu parlamenta i nasilno preuzme vlast kako bi se spriječio ulazak Crne Gore u NATO, prethodili su jednomjesečni protesti koji su počeli 27. septembra, kada su i postavljeni šatori u glavnoj gradskoj ulici ispred Skupštine Crne Gore.
Napad na policiju
U danima koji su uslijedili, na bini koja je montirana takođe na glavnoj gradskoj saobraćajnici, smjenjivali su se funkcioneri i aktivisti Demokratskog fronta koji su se oglašavali uglavnom u večernjim satima, hrabreći građane koji su ih slušali da istraju, te da nema povlačenja do ispunjavanja zahtjeva. A zahtjevi su bili da vlada sa tadašnjim premijerom Milom Đukanovićem podnese ostavku, da se formira prelazna vlada i organizuju fer izbori.
U noći 24. oktobra Demokratski front je odlučio da više ne čeka, pa su lideri tog političkog subjekta pozvali okupljene građane da uđu u zgradu Skupštine, a policajce da ih u tome ne sprečavaju.
“Da omoguće ono što treba da se desi. A šta to treba da se desi? Treba da se desi da poslanici koji su se večeras ovdje okupili, slijedeći preporuke u vezi sa dijalogom u Skupštini Crne Gore, da u nju uđu. Razmaknite se da uđemo. Poslanici su pozvani da uđu večeras u Skupštinu jer je to njihovo radno mjesto, a policijaci su pozvani da idu u svoju kasarnu… Večeras stvar mora da se dovede do kraja”, rekao je tada Andrija Mandić okupljenim aktivistima i simpatizerima Demokratskog fronta. Nakon toga je uslijedilo obraćanje Slavena Radunovića koji je dao još deset minuta roka policiji da pusti demonstrante u Skupštinu, poručujući da u “suprotnom neće odgovarati za ono što slijedi”. I uslijedilo je ono za što se Front čitavo vrijeme pripremao – pokušaj nasilnog ulaska u parlament i nasilnog preuzimanja najviših državnih institucija i vlasti. Na policiju su poletjele kamenice, molotovljevi kokteli, na što je policija odgovorila bacanjem suzavaca.
Demonstranti su se razbježali po Podgorici, a aktivisti DF-a, na čelu sa Mandićem, su završili u restoranu Kristal.
Povrijeđeno 15 policajaca
Odmah nakon ponoći sazvan je vanredni pres Ministarstva unutrašnjih poslova i Uprave policije, na čijem su čelu tada bili Raško Konjević i Slavko Stojanović. Upravo je Konjević saopštio podatak da je tokom nereda do kojih je došlo tokom protesta DF-a povrijeđeno 15 policajaca, od kojih jedan teže, a da je 24 građana zatražilo ljekarsku pomoć. Demokratski front je proteste počeo da priprema mjesecima ranije, a platformu za “obaranje vlasti” naslovljenu: “Sloboda traži ljude”, predstavio je 13. jula 2015. godine u Beranama.
U proglasu „Mi – pripadnici glavnih odbora članica Demokratskog fronta i okupljeni aktivisti ovog političkog saveza, donosimo sljedeću odluku: Protesti demokratske opozicije i građana Crne Gore otpočeće 27. septembra 2015. godine u Podgorici i trajaće do ispunjenja postavljenog cilja – obaranje aktuelne vlade i formiranje nove prelazne“, pisalo je u proglasu objelodanjem u Beranama.
Na istom skupu govorili su lideri DF-a, a jedan od njih Nebojša Medojević je poručio građanima: Vi ćete biti gubitnici ukoliko ovaj režim ostane i dalje da vlada”!
Kampanja u medijima
Nakon toga u crnogorskim gradovima osvanuli su bilbordi na kojima se vide sjenke ljudi kako jurišaju na ogradu, čime je takođe poslata poruka kakvog će biti karaktera protesti, dok je u jednom broju domaćih i medija iz okruženja počela intenzivna kampanja podrške DF-u. Oglasilo se i rusko Ministarstvo inostranih poslova saopštenjem da protesti pokazuju da “očigledno uključivanje Crne Gore u proces evroatlantskih integracija ne vodi ka njenoj konsolidaciji”, otkrivajući u stvari suštinu protesta zaogrnutim zahtjevom za ostavkama, prelaznom vladom i fer izborima.
Danas, tri godine kasnije, Crna Gora je država članica NATO saveza, prva sljedeća članica Evropske unije. Demokratska partija socijalista je na lokalnim izborima pokazala nadmoć nad ostalim političkim subjektima, a njen lider Milo Đukanović apsolutnu superiornost nad protivkandidatima u izborima za predsjednika države.
U proteklih tri godine pokazalo se da je Demokratski front otišao korak dalje u ispunjavanju tuđih interesa, pa su se njegovi lideri Milan Knežević i Andrija Mandić našli kao dio organizovane kriminalne grupe koja je pripremala terorističke akcije na dan parlamentarnih izbora 16. oktobra 2016. godine, kao i ubistvo Đukanovića. Tako im glasi optužnica, a kakav će biti epilog sudskog postupka koji je u toku, pokazaće naredni mjeseci.
Demokratski front će, inače, danas organizovati protestnu šetnju povodom tri godine od protesta. Politički analitičar Srđan Vukadinović im je u nedavnom razgovoru za Dnevne novine poručio da se manu ćorava posla i da umjesto što slave debakl, razmisle o strategiji oporavka. Ako nije kasno.
Izvor: Dnevne novine / foto: Radio Slobodna Evropa / autor teksta: Vesna Šofranac