SVETOSAVSKI KULT VAN KONTROLE Da li je scenario iz pošte u Nikšiću Srpska pravoslavna crkva pripremala za Cetinjski manastir?

Svetosavski kult krvi i tla koji se u nezvaničnoj evidenciji vodi pod imenom Srpska pravoslavna crkva (SPC) u Crnoj Gori već decenijama važi za krajnje kontroverznu organizaciju za koju se vezuju ratnohuškački poduhvati, subverzija, parapolitičko djelovanje i razne kriminalne radnje.

Da se crkva Srbije nije oslobodila hipoteke zločinačke, parapolitičke organizacije za kontraobavještajna i subverzivna dejstva, najbolje se vidi na primjeru Crne Gore, gdje su čelne strukture ovog kulta, uz svesrdnu pomoć nesposobne vazalske vlade, potpuno zaustavile demokratski napredak države, što je evidentirano i u izvještaju Evropske komisije (EK).

U Crnoj Gori je zastupljeno bezvlašće – Vlada i Skupština ne funikcionišu a temelji sudske vlasti su duboko kompromitovani. U takvoj atmosferi zaustavljenog društvenog razvoja Crna Gora je postala pogodno tlo za vraćanje u ambijent 90-ih, prožet strepnjom, neizvjesnošću i stalnim strahom od velikosrpskog, agresivnog klerikalnog hegemonizma.

Šok za Crnu Goru

U atmosferi beznađa koju su kreirali Srpska crkva i nalogodavci iz Beograda preko nesposobne disfunkcionalne vlasti, crnogorska javnost doživjela je šok!

U srijedu u devet sati ujutro u samom centru Nikšića na brutalan način ubijen je Ljubiša Mrdak (50) radnik obezbjeđenja koji je pokušao da spriječi pljačku oko 400.000 eura novca iz zgrade Pošte Crne Gore.

Još veći šok uslijedio je kada je objelodanjeno da je u dosadašnjoj akciji najprije u Bileći uhapšen Stojan Albijanić, da bi dan nakon njega u Igalu policija uhapsila i drugog osumnjičenog za učešće u pljački – Nikšićanina Mitra Kneževića.

Osim što je ovaj slučaj sam po sebi užasan jer je nedužan čovjek završio tragično samo zato što je obavljao svoj posao, nakon gnusnog akta otvorena su mnoga pitanja – prije svih o vezi crkve Srbije i ekstremističkih i kriminalnih grupa i njihovih namjera prilikom ustoličenja funkcionera SPC Jovana Mićovića 5. septembra na Cetinju.

SPC ne smeta debeli dosije

Kako je juče objavljeno Albijanić je često boravio u Nikšiću, bio je član bratstva “Srpska čast” i učesnik litija u tom gradu. Na društvenim mrežama kruže i njegove fotografije sa srpskim članom predsjedništva Bosne i Hercegovine Miloradom Dodikom.

Drugi osumnjičeni Mitar Knežević je veoma dobro umrežen u strukture Srpske crkve u Crnoj Gori – jedan je od vođa grupe ,,srpskih zavjetnika“, bio je istaknuti učesnik litija, a njegov brat je pop Ostoja Knežević, koji je ranije bio starješina nikšićkog manastira, a nakon ustoličenja Joanikija Mićovića, postavljen je za cetinjskog paroha i sekretara MCP u Cetinjskom manastiru.

Knežević je takođe, bio jedno od lica koja su dolazila u prostorije Opštine Nikšić, na sastanke kod predsjednika Marka Kovačevića uoči ustoličenja Jovana Mićovića na Cetinju, a kako su pisali mediji vodio je određeni broj lica sumnjivih biografija u Cetinjski manastir, da budu na Cetinju 4. i 5. septembra kao ,,kordon zaštite“ prilikom ustoličenja Mićovića.

Obimni kriminalni dosje nije smeteo Kneževiću da bude pripadnik Demokratskog fronta i da bude na raspolaganju SPC. Kneževiću je od predsjednika opštine Kovačevića neposredno pred ustoličenje Joanikija dato puno povjerenje da organizuje grupu koja će biti mobilna i spremna, ako zatreba, da ide na Cetinje.

Da li je SPC spremala krvoproliće na Cetinju?

Po svemu sudeći, zbog nesposobne vlasti i podivljale crkve Srbije koja je preuzela poluge moći u državi postali smo  poligon za frustrirane desničare iz Srbije i RS, koji nesmetano cirkulišu preko ustaljenih budimljansko-nikšićkih kanala utabanih od strane sadašnjeg mitropolita, bivšeg vladike Jovana Mićovića.

S obzirom da je na Cetinje 5. septembra trebalo da ide još desetine bezbjednosno veoma problematičnih osoba i da je u Cetinjskom manastiru mimo svih policijskih provjera ušla velika grupa veoma sumnjivih lica, postavlja se pitanje da li je na Cetinju moglo doći do krvoprolića? Da li je scenario koji se desio u nikšićkoj pošti mogao da se desi u Prijestonici i da eskalira u sukobe u ostalim crnogorskim gradovima?

Samo zato što je nedostojni pop imao kapric da se suprotno volji čitavog Cetinja i većinske Crne Gore ustoliči u Cetinjskom manastiru, sad je postalo jasno da su određene političke i crkvene strukture spremne na sve – čak i da angažovanjem opskurnih osoba za ”čuvanje” manastira od Crnogoraca izazovu krvoproliće.

Uostalom, ekstremistički i kriminalni elementi su upravo uz blagoslov Joanikija i predsjednika opštine Nikšić Kovačevića trebali da idu na Cetinje. I do danas je nejasno koliko je njih otišlo i koliko ih je bilo u Cetinjskom manastiru, a takođe je ostalo nerazjašnjeno da li su bili naoružani i da li su bili spremni da pucaju na ”Milogorce”!?

Jedno je ipak jasno – ovdašnji prosrpski političari nemaju nikakvog autoriteta, baš kao i nedostojni Joanikije da kontorlišu svoje ekstremne pristalice koje su koristili u litijama i za prljave radnje na izborima, posebno lokalnim u Nikšiću.

Takođe je jasno da su crkveni i politički funkcioneri (što dođe na isto) dozvolili kriminogenom elementu da se inkorporira u takozvanu crkvu, samo da bi ostvarili svoje političke ciljeve.

Zločinačka hipoteka

Bezbjednosne institucije, kao uostalom i čitava država, se nalaze u rasulu, pa je  to veoma pogodan ambijent za razvoj svih oblika devijantnog ponašanja i ekstremizma.

S obzirom da su i Knežević i Albijanić pripadali takozvanim ”bratstvima” otvara se dilema da li su to u stvari grupisane i zaštićene družine kriminalaca koje funkcionišu kao filijale crkve Srbije i nesmetano vrše razna kriminalna djela, po modelu navijačkih grupa u Srbiji!?

Veze SPC i kriminalnih elemanata, međutim, ne treba da čude, jer već decenijama ova organizacija važi za sigurno pribježište kriminalaca i ratnih zločinaca koji su 90-ih popovi blagosiljali prije nego bi krenuli u zločinačke pohode po ratom zahvaćenim područjima, o čemu možete čitati na OVOM LINKU.

SPC takođe, posljednjih decenija u kontinuitetu prate kotroverze – od umješanosti u pedofiliju, živopisnih kriminalnih vladika kao što su Pahomije i Kačavenda, finansijskih malverzacija, političkih i subverzivnih djelovanja, ratnohuškačke retorike, pa sve do veza sa desničarskim kriminalnim organizacijama. Uostalom, što očekivati od pristalica, takozvanih ”vjernika” ove organizacije ustrojene po principu kulta, kada se protiv lidera njihove crnogorske filijale Jovana Mićovića vodi postupak zbog  prikrivanja pedofilije.

Pa? Što tu nije jasno?

B.Knežević