Eksperti za bezbjednost s napetošću očekuju govor Emanuela Makrona o doktrini u vezi sa nuklearnim naoružanjem.
Da li bi se francuski predsjednik odrekao moći da sam odlučuje o nuklearnom napadu, pita se u analizi Dojče vele.
Emanuel Makron nije bio ni dva mjeseca na mjestu predsjednika kada se, vezan sajlom u maniru Džejmsa Bonda, spustio iz helikoptera na 138 metara dugačku podmornicu francuske mornarice Le Terrible.
Francuski predsjednik htio je da se upozna s tim crnim kolosom, na kojem je stacionirano 16 raketa s nuklearnim bojevim glavama dometa 8.000 kilometara. One na toj razdaljini mogu da pobiju milione ljudi. Poređenja radi, razorna moć im je 700 puta veća od nuklearne bombe bačene na Hirošimu u Drugom svjetskom ratu.
Taj razarač je još od vremena Šarla de Gola okosnica francuske odbrambene politike. Potencijalne neprijatelje Francuske trebalo bi da zastraše još tri takve podmornice, kao i 40 raketa na kopnu i još deset na jednom nosaču aviona.
“Strategija zastrašivanja dio je naše istorije i naše odbrambene strategije. I to će tako i ostati”, rekao je Makron kada je u januaru 2018. obećao da će raditi na obnavljanju francuskog atomskog arsenala. On želi da se do 2025. za to izdvoji 37 milijardi evra.
Kada Makron ovog petka bude govorio u Ecole de guerre (Ratnoj školi) u Parizu, mogao bi da ponovi to obećanje. A mogao bi da ode i korak dalje i u svom govoru pred mladim oficirkama i oficirima fundametalno promijeni francusku nuklearnu doktrinu. Za sada važi da Francsuka zadržava “striktni minimum” atomskog oružja, što bi trebalo da bude dovoljno za bezbjednost zemlje. Jer, u centru pažnje su “vitalni interesi” Francuske.
Ali, Makron je od 2017. više puta pokazao velike ambicije. Da li će francuski predsjednik pod svoj nuklearni kišobran da stavi i svoje evropske susjede? I to sada, kada je Francuska nakon Bregzita ostala jedina nuklearna sila u Evropskoj uniji? U vrijeme kada nestaje povjerenje da će Evropu da štiti američka vojska?
„Moj zadatak je da definišem naše vitalne interese po pitanju nuklearnog oružja“, izjavio je Makron početkom sedmice prilikom posjete Varšavi. A to će učiniti i u svom govoru ovog petka. “Interesi naših evropskih partnera, prema mom mišljenju, moraju da budu uzeti u obzir.”
O tome kako bi sve to moglo izgledati, u Njemačkoj se u poslednje vrijeme čuju različiti stavovi. “Njemačka bi trebalo da bude spremna da materijlano i logistički učestvuje u tom nuklearnom zastrašivanju“, rekao je Johan Vadepul, potpredsjednik poslaničke grupe CDU u Bundestagu. “Isto kao i u okviru učešća u nuklearnom oružju SAD unutar NATO, u njemačkom je interesu da zna šta Francuzi planiraju sa svojim nuklearnim oružjem i da ima uticaj na francusku nuklearnu strategiju.”
No, da li bi se ijedan francuski predsjednik odrekao moći da sam odlučuje o eventualnom nuklearnom napadu, ali i svojih ustavom zagarantovanih prava kao vrhovni komandant francuskih borbenih snaga? Korenten Brustlan, direktor Centra za bezbjednosne studije na Institutu za međunarodne veze u Parizu teško može da zamisli tako nešto. “Daleko smo od toga”. On smatra nevjerodostojnim da se evropskim susjedima omogući učestvovanje u nuklearnom programu Francuske, odnosno “sve njih štititi francuskim nuklearnim oružjem”.
Atomska sila? Neka hvala!
Brustlan tu vidi dva problema. S jedne strane, kaže, francuski arsenal nije dovoljno veliki kako bi se omogućilo vjerodostojno zastrašivanje za cijelu Evropu. A drugo: “Šta god da Makron planira, on mora da pazi na to da njegovi predlozi ne oslabe njegove evropske partnere u njihovim zemljama”. No, odnos prema nuklearnom oružju je drugačiji u Njemačkoj nego u Francuskoj. Većina Njemaca striktno odbija nuklearno oružje.
“Nuklearno oružje i njegovo širenje ostaju najveći bezbjednosni rizici”, izjavio je šef poslaničke grupe SPD u Bundestagu Rolf Micenih. Cilj Socijaldemokrata je kompletna eliminacija atomskog naoružanja. Stranka Ljevice govori o „opasnoj i pretjeranoj težnji za moći“ i upozorava da se ne pokušava da se od Njemačke napravi atomska silu.
Hoće li uskoro biti nuklearna bomba EU?
Ali, kako bi bilo da Evropa postane nuklearna sila – dakle da se uspostavi zajednička armija EU, koja bi u svojim skladištima imala nuklearno oružje? Francuski predsjednik je u prošlosti i o tome razmišljao. “Bila bi revolucionarna promjena u Evropi kada bi države prenijele suverenitet nad upotrebom sile na neki drugi entitet”, kaže ekspert za bezbjednost Brustlan u razgovoru za DW. “To bi onda bila evropska savezna država. Takav scenario se može zamisliti samo na duge staze.”
No, francuski partneri se već danas, smatra Brustlan, na jedno mogu osloniti: “Zastrašivanje koje izaziva francusko nuklearno oružje ima evropsku dimenziju”. To su francuski predsjednici poslednjih 40 godina uvijek iznova ponavljali. A to će sigurno Makron ponoviti i ovog petka u Parizu – “vitalni interesi Francuske ne završavaju na francuskim granicama”.