Četvrtinu od 121 hiljade izbjeglica i migranata koji dolaze u Evropu preko Sredozemnog mora čine djeca, 80 odsto je registrovano u Grčkoj, a BiH je najpogođenija zemlja kada je riječ o Zapadnom Balkanu, navodi se u novom izvještaju UNICEF.
Broj djece koja su stigla mediteranskom rutom povećao se u drugoj polovini 2019. godine. Zaključno s decembrom prošle godine, na području Grčke, Italije, Bugarske te Zapadnog Blakana registrovano je 45,7 hiljada djece, od kojih je blizu 13 hiljada odvojeno od svojih porodica, prenosi poral Kliks.
U izvještaju se ističe da je drugi migrantski talas pogoršao humanitarnu situaciju u Srbiji, Crnoj Gori, a posebno u Bosni i Hercegovini gdje su kapaciteti za smještaj i zaštitu ograničeni.
U dijelu izveštaja koji se odnosi na BiH navodi se da je prošle godine registrovano za 20 odsto više migranata nego u 2018. godini. U decembru je ostalo 1.182 djece, prvenstveno u Unsko-sanskom kantonu. Blizu 3,6 hiljada migranata je ostalo bez smještaja u zimskim uslovima.
UNICEF je poslao svoje predstavnike u centre Salakovac, Ušivak, Borići, Bira, Sedra i Miral kako bi pružili psihosocijalnu pomoć i pokrenuli rekreativne aktivnosti za djecu.
Oko 4.000 djece je učestvovalo u njihovim aktivnostima, a uspostavljena je i nova „sigurna zona za djecu“ u Velikoj Kladuši.
„UNICEF nastavlja da podržava Ministarstva obrazovanja USK i KS koja su upisala blizu 500 djece izbjeglica i migranata u redovne škole. Iako ostaju prepreke za upis djece u srednje škole, UNICEF je osigurao neformalno obrazovanje i rekreativne aktivnosti za svu djecu. Blizu 750 djece dobilo je posebne edukativne materijale, a obučeno je 100 nastavnika za inkluzivnu nastavu i socijalnu pravdu“, navodi se u novom izvještaju koji je danas objavljen.
Bosna i Hercegovina dobila je 550 hiljada američkih dolara kao sredstva za rješavanje problema humanitarne krize. Zaključeno je da su, uprkos napretku u nacionalnoj legislativi koja se odnosi na zaštitu djece bez pratnje, inkluziji u nacionalne obrazovne sisteme i naseljavanju u urbane sredine, kapaciteti u svim zemljama koje se suočavaju s krizom ograničeni i da su potrebna dodatna ulaganja i tehnička podrška.