Nezavisno tijelo Savjeta Evrope protiv rasizma i netolerancije (ECRI) u svom godišnjem izvještaju za 2019, objavljenom danas, ukazuje na alarmantne trendove pojačanog uticaja ultranacionalističke i ksenofobne politike širom Evrope. U izvještaju se ukazuje na govor mržnje u društvenim medijima, rasprostranjen antisemitizam i mržnju usmjerenu na muslimane kao sve neprijateljskije okruženje za nevladine organizacije koje rade sa osketljivim grupama.
“Evropa je suočena sa šokantnom realnošću: antisemitski, antimuslimanski i drugi rasistički zločini mržnje rastu alarmantnom stopom, a najnoviji primjer je ekstremistički napad u Hanauu u Njemačkoj u kome je devet ljudi ubijeno a nekoliko je ranjeno. Takva strašna djela često se podstiču otrovnim riječima i teorijama zavjere raširenim preko društvenih mreža i interneta”, rekla je generalna sekretarka Savjeta Evrope Marija Pejčinović Burić.
Ona je rekla da mora da se zaustavi širenje retorike rasističkih ekstremista koja “udara u samo srce demokrtija”, i da zemlje članice SE moraju da rade zajedno u bobi protiv rastuće desničarske pretnje, uključujući kroz saradnju sa ECRI-jem i primjenom njegovih preporuka.
U izvještaju ECRI ukazuje da su mete dugogodišnjih predrasuda diskriminacije, ksenofobne retorike i nasilja muslimani, Jevreji, Romi i crnci.
Ksenofobni nacionalizam i dalje prikazuje Islam kao religiju stranu nacionalnoj kulturi i identitetu mnogih zemalja članica, a antimuslimanska retorka čini da su muslimani koji nose odlike svoje vjere mnogo osjetljiviji dok razni oblici diskriminacije još pogoršavaju situaciju posebno za žene muslimanke.
Ukazuje se da je poraslo nasilje u ekstremnom obliku protiv Jevreja i jevrejskih institucija, a takođe su izazovi rasizam protiv crnaca i socijalna marginalizacija Roma.
Kada je riječ o jednakosti LGBTI populacije, mnoge zemlje su preduzele dalje akcije u tom smjeru dok su druge krenule u suprotnom pravcu i LGBTI osobe i dalje su suočene sa uznemiravanjem, prijetnjama i nasiljem, navodi se u izvještaju.
Rastući osjećaj nesigurnosti među Evropljanima nastavlja da podstiče antiimigrantska osjećanja i sve više ljudi smatra da jednakost i inkluzija dovode do dalje neželjene konkurencije i prijete njihovim već smanjenim resursima.
To osjećanje, kako se navodi u izvještaju, naširoko koriste ksenofobni nacionalisti. Ukazuje se na potrebu proaktivnog pristupa da bi se podržala inkluzivno obrazovanje.
ECRI ukazuje da je porasla popularnost ultranacionalističkih stranaka u nekim zemljama što se vidi na izborima za Evropski parlament i nekoliko nacionalnih parlamenata ali da nije dovoljno samo konstatovati povećan broj mjesta osvojenih na parlamentarnim izborima.
ECRI navodi da je uočljivo da raste broj glavnih političkih stranaka koje usvajaju restriktivne politike prema migraciji i integraciji koje su ranije bile povezane sa desničarskim strankama.
“Razne izborne kampanje 2019. godine pokazale su da su ultranacionalistički, ksenofobni, rasistički i homo/transfobni govor ponovo u usponu i sve više prožima i čak postavlja ton na društvenim mrežama”, navodi se u izvještaju.
Ukazuje se da uvredljive i degradirajuće izjave koje su nekad smatrane neprihvatljivim sada postaju nova norma, a govor mržnje koji izaziva opšti princip ljudskog dostojanstva preliva se u nedigitalni svakodnevni život.
Situacija je pogoršana time što organizacije koja se zalažu za interese osjetljivih grupa i dalje nemaju dovoljno finansijskih sredstava i osoblja, kao ni ovlašćenja da pruže podršku žrtvama i da ih predstavljaju pred sudovima.
Važna uloga organizacija civilnog društva tek treba u potpunosti da bude priznata i podržana, navodi se u izvještaju.
ECRI ukazuje na zabrinutost zbog sve neprijateljskijeg pravnog, verbalnog i ponekad i fizičkog okruženja u kome djeluju neke nevladine organizacije i aktivisti za odbranu ljudskih prava u nekim zemljama. Te organizacije se prikazuju kao prijetnje za nacionalni interes i bezbjednost i zastrašuju se oni koji otvoreno podržavaju osjetljive grupe.
U izvještaju se navodi da se pojavljuju novi izazovi vezani za uticaj vještačke inteligencije na diskrimnaciju u društvu.
Retki su za sada slučajevi namjerne diskriminacije preko vještačke inteligencije, međutim, sve više je nenamjernih primjera diskriminacije obično zbog neuočene pristrasnosti među dizajnerima sistema kao što je nedostatak transparentnosti u procesima vještačke inteligencije.