Po mnogima momenat najveće dominacije jugoslovenske košarke bio je trijumf u finalu Mundobasketa 1990. godine u Argentini, nad Sovjetskim Savezom, čak 92:75.
“Plavi” su imali čak 18 poena prednosti na poluvremenu!
U istoj dvorani u kojoj je 1950. počelo prvo Svjetsko prvenstvo, u Buenos Airesu, razlika u kvalitetu u finalu bila je ogromna. Sovjeti su nastupili bez litvanskih igrača, a legendarni trener Aleksandar Gomeljski je uoči meča rekao “da bi bio zadovoljan porazom manjim od 20 poena razlike”… Ipak, Sovjeti su imali izuzetan tim sa Bazarevičem, Sokom, Volkovim, Lopatovim.
Tog 19. avgusta sjajna partija Jugoslovena ostala je u sjenci incidenta nakon meča. Centar Vlade Divac je jednom navijaču koji je na teren istrčao sa zastavom Hrvatske istrgao zastavu, smatrajući da je jedini simbol koji je trebao biti tu jugoslovenski. U mjesecima uoči raspada SFRJ i u osvit balkanskih ratova 90-ih, incident je bio znakovit u finalu, Dražen Petrović upisao je 18, naš Žarko Paspalj 20, Jure Zdovc 13, Toni Kukoč 14, a Zoran Savić 11 poena.
Ključni meč na turniru bio je polufinalni protiv selekcije Sjedinjenih Američkih Država. Protiv tima u kojem su bile brojne buduće NBA zvijezde (Alonzo Morning, Keni Anderson, Kris Getling) Jugoslavija je slavila 99:91. Petrović je postigao 31, Kukoč 16,a Paspalj 15 poena.
Interesantno, ta selekcija Jugoslavije je na šampionatu bila oslabljena, jer je centar Dino Rađa na pripremnom turniru “Dobre volje” zadobio težu povredu. Zamijenio ga je Zoran Jovanović. Pljevljak Paspalj bio je jedini crnogorski igrač u sastavu treće šampionske generacije Jugoslavije sa Mundobasketa.
Selekcija je u ranoj fazi takmičenja izgubila šokantno od Portorika 82:75, ali je ostale rivale Angolu, Brazil, SSSR i Grčku, lako savladala na putu do polufinala. Evropski prvak i olimpijski vicešampion je u velikom stilu osvojio takmičenje u Argentini u svojevrsnoj “labudovoj pjesmi” selekcije SFRJ.
U najbolju petorku izabrani su: Keni Anderson (SAD), Fiko Lopez (Portoriko), Oskar Šmit (Brazil), Toni Kukoč (Jugoslavija) i Hose “Pikulin” Ortiz (Portoriko). Splićanin Toni Kukoč, krilo vanserijskog talenta, je bio najbolji igrač turnira, a najbolji strijelac bio je Brazilac Oskar Šmit sa 34,6 poen u prosjeku.
Na šampionatu je nastupilo 16 selekcija, od 8. do 20. avgusta 1990. godine. Završnica, u “Luna park” dvorani u Buenos Airesu pred 16 hiljada gledalaca bila je spektakularna. Organizacija turnira u šest argentinskih gradova i odlično popunjenim dvoranama na sivm mečevima bila je izuzetan potez i smjernica za dalji razvoj Mundobasketa.