Nakon usvajajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti, evidentno je da su tenzije u crngorskom društvu porasle, istina ne toliko kako se to želi predstaviti u medijima i pojedinim političko-crkvenim krugovima iz susjedne Srbije. Ali ne može se zanemariti činjenica da svako malo poneki predvodnik parapolitičke organizacije, blizak svetosavskim, velikosrpskim, kleronacionlističkim krugovima, pozove na pobunu i rat.
Sve češće prijetnje velikosrpskih Facebook-revolucionara, kako iz Srbije tako i iz Crne Gore, uzrokovale su određenu dozu zabrinutosti kod crnogorskih građana, koja je kulminirala nakon što je u javnosti počeo da se pojavljauje zlokobni snimak paramilitarne akcije ispred manastira Gračanica 2010. godine.
Video uradak je nastao u periodu kada su kontroverzni vladika Artemije i grupa od dvadesetak monaha, ušli u duboko neslaganje sa zvaničnim organima SPC. Sukob je kulminirao 14. februara 2010. godine kada su Artemije i njegov odred odlučili da pogaze odluke crkvene vlade i patrijarha Irineja o postavljanju privremene uprave u eparhiju, nakok čega su izazvali tuču u porti manastira Gračanica u koji su pokušali nasilno da uđu.
Tada je grupu monaha odanu patrijarhu Irineju fizički napala grupa kaluđera, predvođena elitnom kontradiverzionom jedinicom iz manastira Crna reka.
Akcijom je dirigovao vladika Artemije i nekoliko njemu najbližih monaha, koji su iz sobe u manastiru Gračanica, kako se sumnja, preko kriptovanih telefona pozivali na pobunu.
Da situacija nije bila nimalo naivna govori i podatak da su kosovska policija i KFOR morali da reaguju i spriječe elitnu jedinicu iz Crne reke da zauzme uporište u manastiru Gračanica.
Akciju upada možete pogedati na ovom videu:
Peranović – duhovnik, isjelitelj, ratnik, ljubitelj motora…
Monasi-ratnici koji su napali Gračanicu 2010. godine, inače poznati u narodu kao “nindže iz Crne reke”, bili su obučavani pod čvrstom rukom nadaleko poznatog duhovnika-ratnika – oca Branislava Peranovića.
Otac Peranović, odan kontroverznom Artemiju, prepoznat po ljubavi prema motorima, održavao je gvozdenu disciplinu i pripremao svoju kontradiverzionu jedinicu za najteže zadatke kakav je bio i pokušaj osvajanja Gračanice, kojim bi, da je uspio, započeo puč u Srpskoj pravoslavnoj crkvi.
Dobro obavješteni izvori tada su tvrdili da bi iznenadni napad u organizaciji vladike Artemija u kojem je upotrebljena Peranovićeva specijalna jedinica monaha, sigurno uspio da se nije umiješao veliki broj kosovskih policjajaca i pripadnika mirovne misije KFOR.
Otac Peranović takođe je bio poznat po svojim duhovno-isceliteljskim metodama koje je koristio za liječenje narkomana i osoba sa psihičkim smetnjama. Peranovićeva metoda zasnivala se na upotrebi drevne svetosavske relikvije zvanično priznate kao sredstvo liječenja u SPC – lopate. Tim instrumentom božije ljubavi se osoba, kako se stručnom terminologijom kaže, zaposjednuta demonom narkomanije ili psihoze, udarala do potpunog izlječenja.
O iscjeliteljskim moćima Peranovića svjedoči video u prilogu:
Peranović je ipak, 6. avgusta 2012. pretjerao u svojim nastojanjima da pomogne u individualnom duhovnom preporodu. Na smrt je pretukao štićenika Nebojšu Zarupca (39) iz sela Batalage kod Koceljeve, koji se odvikavao od droge, nakon čega je otac-iscjelitelj osuđen na 20 godina zatvora.
Elitna jedinica pod Peranovićevim patronatom tada je ubrzo rasformirana, ali i dalje ostaje bojazan da bi velikosrpske kleronacionalističke strukture mogle da aktiviraju ovu jedinicu za diverzije po Crnoj Gori i borbu protiv implementacije Zakona o slobodi vjeroispovijesti. Pitanje koje se nameće je – da li građani Crne Gore trebaju da budu zabrinuti?