Velika Srbija i srpski svet

Piše: Sreten Vujović

Raspadom Titove Jugoslavije počela je agresija Srbije na okolne teritorije. Radi se o zamjeni teza kada se govori o takozvanom građanskom ratu. Rat je počeo krilaticom “Gde su srpski grobovi, tu su i srpske zemlje” ili “Svi Srbi u jednoj državi”.

Zlo koje je rezultiralo etničkim čišćenjima, masovnim grobnicama, koncentracionim logorima, krematorijumima (visoka peć “Trepča” na Kosovu) projektovano je u Srpskoj akademiji nauka i umjetnosti “nepostojećim” memorandumom. No, pored sloma ove ideje i NATO bombardovanja i poraza vojne mašinerije Slobodana Miloševića, njega lično i ostalih međunarodno osuđenih ratnih zločinaca, ideja “Velike Srbije” nije poražena.

Njenu infrastrukturu je sačuvala Srpska pravoslavna crkva, instalirana u Crnoj Gori, nakon 1918. godine, koja baštini klerofašizam i veličanje ratnih zločinaca, kako onih iz II svjetskog rata, tako i ovih iz najnovijeg rata na Balkanu. Ta i takva crkva je uz pomoć aktuelne vlasti Srbije, kao i agenata Rusije uspjela 30. avgusta prošle godine da formira vlast u Crnoj Gori, čija platforma se sastoji u modifikovanoj ideologiji Miloševićeve “Velike Srbje”, sada pod, takođe modifikovanim, imenom “srpskog sveta”.

Po precizno zamišljenoj strategiji za ujedinjenje svih Srba u “srpskom svetu”, naočigled Međunarodne zajednice, u Crnoj Gori se sprovodi tihi teror, etničko čišćenje i fašizacija zemlje. Na djelu je urušavanje kompletnog ekonomskog sistema.

Preko objedinjavanja četiri resora: prosvjeta, kultura, nauka i sport, kojima upravlja žena-četnik, izbjeglica iz tzv. Repubike Srpske, sljedbenik fašističke velikosrpske ideologije, brutalno se urušava i prosvjetni sistem i kultura. Crna Gora je izložena etničkom čišćenju u svim resorima bitnim za njen multietnički i multikonfesionalni identitet.

Radi se o etnocidu i kulturocidu, nezabilježenom u savremenoj istoriji čovječanstva. Beogradski političari su još prije više od 100 godina lansirali priču o tzv. “srpstvu” umjesto pravoslavlja i time, od svih pravoslavaca, na prostorima bivše Jugoslavije, propagandistički, a uz pomoć Srpske pravoslavne crkve proizveli nepostojeće Srbe, da bi se ovom opasnom zamjenom teza, kao zaštitnici pravoslavaca, odnosno “Srba”, mogli miješati u unutrašnju politiku susjednih država.

Očekujemo od Međunarodne zajednice da prepozna ovo “bure baruta”, “Veliku Srbiju”, sada maskiranu kao “srpski svet”, koja ponovo prijeti krvoprolićem na Balkanu, novim etničkim čišćenjima, koji se za sada odvijaju u ideološkoj i političkoj ravni.

Stoga, treba li da nas brinu po ruke iz Srbije, od strane protagonista ideje “srpskog sveta” da će Cetinje doživjeti sudbinu Srebrenice?! “Pečat” cijeloj poruci daje riječ “amin”! Slučajno!?

(Autor je književnik i potpredsjednik Crnogorskog PEN centra)