Teze oko dva nacionalizma, SDP-u kao ekstremnoj desnici, grupici ekstremista i slično, dolaze iz jedne te iste ideološko-manipulativne kuhinje, one koja ima za cilj da autentičnost političke ideje koju nosimo punih trideset godina kompromituje i lažno predstavi a sve za račun velikodržavnih aspiracija odnosno onoga što je u javnosti poznato kao ‘srpski svet’, kaže član glavnog odbora SDP-a Mirza Šabović.
Prema njegovim riječima, ideja o dva nacionalizma u Crnoj Gori poseban značaj i eksponiranje dobija u približno istom vremenu kada i teza o SDP-u kao grupici ekstremista.
“Svakako da ovo nije slučajnost, ovakve teze se dozirano plasiraju sa političkih adresa, prevashodno od strane URE i premijera Dritana Abazovića uz podršku određenih ”nezavisnih” novinara ali i agentura koje su na istom zadatku”, smatra Šabović.
S obzirom na to, kako kaže, da su sjednice Vlade Crne Gore transparentne, široj crnogorskoj javnosti je postalo sasvim jasno da je svaki Abazovićev štetni angažman sa pozicije premijera osujećen od strane dva ministra SDP-a.
“Narodski rečeno redovno ”izuvanje” Abazovića na sjednicama Vlade od strane Ranka Krivokapića i Raška Konjevića je nešto što je neophodno kako bi šira javnost Crne Gore bila upoznata do kraja o premijerovim namjerama kada je država u pitanju. Kada ste na zadatku kakvom jeste a naspram sebe u Vladi imate sa jedne strane Krivokapićevo bogato pravno-političko iskustvo i medjunarodni ugled, a sa druge strane Konjevićev politički talenat i odlično poznavanje državnog sistema, (što su referentne činjenice) jasno je da će te pokušati da javnost dovedete u zabludu tezama o ”grupici ekstremista” i dva nacionalizma jer se upravo tako plasira politička diverzija u nedostatku kontra-argumentacije na sjednicama Vlade”, naveo je Šabović.
Dakle, dodao je on, razumljivo je da je političkim filijalama Aleksandra Vučića u Crnoj Gori i njihovoj agendi trenutno najveći problem SDP koji sa dvije strateški ključne pozicije u Vladi u okvirima svojih kapaciteta vrlo uspješno štiti državne interese i otkriva pravu suštinu određenih političkih procesa.
“Oni koji se bave politikom primijetiće da nam se kompromitacija u smislu one sa kojom se suočavaju ostali suverenistički politički subjekti ne može pripisati, korupcija na visokom nivou, nepotizam, koristoljublje, sprega sa organizovanim kriminalom, zloupotreba državnih resursa, je nešto što je u etičkom smislu nespojivo sa ljudima iz SDP-a, pa nam se upravo iz ovoga razloga i plasira teza o ‘grupici ekstremista'”, rekao je Šabović.
Etiketiranje SDP-a, tvrdi on, zavisi dominantno od političkog ambijenta a u vezi je sa određenim negativnim socijološko-kulturnim aspektima, odnosno sa onim čemu se suprostavljamo u datom momentu.
“Kada smo se suprostavljali politici Slobodana Miloševića bili smo etiketirani kao ustaše, kada smo 2016. godine napustili koaliciju sa DPS-om, postali smo četnici, a danas kada branimo državne interese postali smo ”grupica ekstremista”, paradoksalno i besmisleno”, zaključio je Šabović.