Boris Raonić iz Građanske alijanse ze televiziju N1 je ocijenio razgovor premijera Duška Markovića i mitropolita Amfilohija kao “pomjeranje sa pat pozicije”. Dodaje da konačno počinju da se spuštaju tenzije u Crnoj Gori.
“Ono što brine jeste da se ovo nije desilo prije usvajanja zakona. Jer, da se sjelo i razgovaralo prije pola godine vjerovatno bi se došlo do nekog rješenja koje bi bilo prihvatljivo objema stranama”, smatra on.
Raonić smatra da su obje strane shvatile da se mora doći do kompromisa i očekuje da do njega dođe relativno brzo.
“Jer crkvi ne odgovara da se to rješenje traži nakon izbora, a vladi odgovara da se što prije masovni protesti prekinu”, smatra on.
Aleksandar Popov iz Centra za regionalnu stabilnost izjavio je da u Crnoj Gori vlada “zapaljiva atmosfera gdje bi jači incident mogao da napravi veliku nevolju” i dodaje da je smirivanje situacije u interesu građana Crne Gore, ali i regiona.
“Jer ako kod susjeda gori kuća, onda sigurno da ni tvoja kuća nije bezbjedna”, rekao je Popov.
Popov ocjenjuje da jedino Milorad Pupovac nije “pod direktnom komandom Beograda”, što se ne može reći za predstavnike Srba iz Republike Srpske i Crne Gore.
“Sve što se dešava, i sa zakonom u Crnoj Gori i sa Republikom Srpskom, na neki način je dobrodošlo našem režimu iz dva razloga. Prvo, zato što su afere Krušik, Jovanjica i druge pale u zaborav, a s druge strane to je šansa da se Aleksandar Vučić pojavi u dvije uloge – kao zaštitnik svih Srba u regionu i šire, a druga uloga je da bude pomiritelj”, ističe Popov.
Prema njegovom mišljenju, s jedne strane je riječ o legitimnoj stvari, ali postoji i granica gdje je to briga o svojoj dijaspori, a gdje miješanje u unutrašnje stvari druge zemlje.
“Kad je riječ o Crnoj Gori, mi od njihovog osamostaljenja 2006. godine nismo prestali da se miješamo u unutrašnje stvari. Faktički mi smo to doživjeli kao da nas je ostavio mlađi brat”, rekao je Popov.
Popov dodaje da, kad je riječ o Republici Srpskoj, Milorad Dodik ne povlači nijedan potez “a da nije konsultovao naše vlasti”.
On navodi ministre Aleksandra Vulina i Ivicu Dačića kao osobe koje unose tenziju u odnose sa zemljama regiona.
“A onda se pojavi predsjednik države koji daje pomirljiv ton i pojavi se kao faktor mira u regionu”, navodi Popov.