Patriotsko komitski savez pozdravlja odluku gradonačelnika Podgorice, g.Ivana Vukovića, da do crne zemlje spušti zastavu ispred zgrade Skupštine opštine Podgorica, povodom 102 godine od sramne tzv.Podgoričke skupštine, na kojoj je nelegalno i nelegitimno ugašena stara crnogorska država, njena dinastija i čast.
Prenosimo u cjelosti saopštenje PKS.
Toliko je dokumenata objavljeno o tom teškom periodu naše istorije, toliko knjiga napisano, nakon 80 godina ćutnje, da svako iole pismen može shvatiti šta se tada, u ratom opustošenoj i prodanoj domovini zaista desilo.
Samo velikosrpska politička misao, ta žilava, načertanijevska zmija ne može! Niti njeni današnji propagatori, kao što je i ambasador Srbije u Crnoj Gori Vladimir Božović, koji ustvrdi, na srpskom jeziku, nikšićkog akcenta, koji se nikad ne gubi, đe god ko da ode, pa i u Beograd, da je čak i Mojkovačka bitka “bila uvod u oslobađanje Crne Gore i Podgoričku skupštinu, kao slobodan izraz narodne volje za ujedinjenje sa bratskom Srbijom”!
Prećeraste Božoviću u svemu! Svjesno žrtvovana crnogorska vojska na Mojkovcu, od strane srpskog generala Petra Pešića, nije imala snage za borbu protiv nove okupacije od strane srpske vojske 1918.; njenih 9950 vojnika, smještenih u pet logora, među kojima je bilo 17 generala i 709 oficira, spriječeno je da se vrati u Crnu Goru dok se “posao ne oposli” i održi nelegalna tzv.Skupština. Božićni ustanak koji je uslijedio januara 1919. baš “potvrđuje” Božovićevu ocjenu o “bratskoj Srbiji” i radosti ujedinjenja! I onih hiljade ubijenih, prognanih, i onih 5000 popaljenih domova!
Na žalost Božovića, Rakovića, Marića i drugih ića, Crnogorci su se osvijestili odavno; a ono što današnja Srbija duguje crnogorskom narodu je veliko, pokajničko izvinjenje za zločin protiv Crne Gore, urađen upravo tih godina, kada je, kako je pisao grof Salis engleskom parlamentu “Skupština donijela odluku pod bajonetima srpskih trupa”.